อยู่กับ 'โรคซึมเศร้า' ข้างๆ กัน
---
สอง-สามปีมานี้ ผมพบว่าคนรอบตัวทั้งเพื่อนพ้องน้องพี่มีอาการเบื่อๆ อยากๆ หรือที่เรียกกันว่า 'โรคซึมเศร้า' กันหลายคน ตัวผมเองก็มีบางช่วงเวลาที่เซ็งๆ เนือยๆ นอยๆ อยู่บ้างเหมือนกัน แต่เมื่อลองนั่งคุยกับคนที่มีอาการของโรคอย่างแท้จริงก็พบว่า คนที่เป็นโรคนั้นมีภาวะที่แตกต่างไป ผมเคยไม่เข้าใจคนที่เป็นโรคนี้มาก่อน ทำให้เผลอปฏิบัติตัวไปในทางที่ผิด คิดอยากช่วยแต่กลับทำให้ทุกอย่างดูแย่ลงไปอีก วันนี้อยากลองแชร์ความคิดและข้อมูลบางอย่างเผื่อจะเป็นประโยชน์ท...
Continue ReadingLive with 'depression' next to each other.
---
Two-three years ago, I found that people around me, friends, brothers and sisters. I want to be bored, aka ' depression '. Many people have some times that I'm tired. Some of the same time, but when I sit and talk to someone who has a real disease, I found that people with different condition. I didn't understand. People who have this disease before. I accidentally act in the wrong way. I want to help, but I do everything. Looking worse today. I want to share some thoughts and information. In case it's beneficial with depression, including close ones. Of course I'm not a doctor. I just want to tell you and talk about some aspects. If anyone has good information or helpful ways to do it. Feel free to share. It should be beneficial to many people.
...
1. Before speaking, we should listen.
People around patients with depression often judge and look at their own eyes. We always try to sedition to be strong, have goals, ask about passion, and whatever you think it will be powerful with life. Sometimes I accidentally scold. Said why he is so tired, lazy, long spine, doesn't do anything. Sometimes I encourage him to get up to do something. All of this with best wishes, but know that for patients. These things. The more it makes the situation worse because it shows the understanding of the condition he is experiencing. If someone close to be bored before he lets him do many things, we should give him a bit of how he feels about the world and our lives. To understand more
...
Lol he didn't want to be
When we listen, we will understand that the condition he is very difficult because it is an insensitive feeling about everything, no negative, no negativity, nothing, no meaning, don't want to don't want to do anything, don't want to talk to anyone, which he doesn't even want to be The more pressure in the world that everyone has to work hard, the more you feel worthless. I want to get up to work, but I don't have enough strength. Besides being tired, we still have to fight the value that society around you. It's a time that is not easy. I am.
...
Lol he may not be stressed by anything. Suddenly it happens.
Everyone has stress, but it's all caused by something. While this disease is different. Sometimes - one day this symptom happened yesterday, I still smile. Today we can't tell him. " Hey, keep thinking positive " or " just change the way of thinking, life changes " something like that. When it happens, it will last for weeks or months. During that time. Patients will be the one who don't want to do anything, whether it's work. Playing or even showing love with love is a great time of understanding and if he says " you don't understand me that's what he really wants to say
...
4. Give him time to give us time
During that time, he will change to a different person. It may be a bad person who has been active. May not be bored of work. I may not get out of bed or insomnia, no strength. Sometimes I don't think that they don't want to live. It's a time when people. All around you should give time to not try to make him get well quickly because it's impossible. But it shouldn't be more pressure or take care of it. Because this moment, he may not have much mood to interact with anyone. Give time. Him and with us.
...
Lol it's about chemicals in the brain
What we should understand is that this disease is not caused by an attitude or perspective to the world. Even when it affects the world, but the cause of the brain, there may be some chemicals in the brain that is low or some medical disorders. Still can't answer. What is the real cause of it? It may be genes or mixed environment. When we understand this, we will see that it's normal that people have some disease in some times. Comparison to cold may not be right, but think about it. Sometimes some diseases come into life. Give it time. It will slowly unfold.
...
Lol call it a disease to feel normal
When this is a symptom of a disease. Instead of a disease, we should feel like it is normal for human beings. It should not feel that we should not feel bad. We have a disease or someone beside us. Just a normal thing that happens to keep us beside each other to support and understand together.
...
7. Do you want to change the name of the disease?
I really want to rethink about this disease. The word ' depression ' makes us not want to tell anyone that I have this disease. In fact, we are not going to be depressed for the rest of my life or all the time. I want to call it ' disease. What are you tired? ' because it's temporarily tired. Well, people can be tired? It's only temporary. I will come back to have new power. Just ' I'm not ' not ' depressed ' Go forever. Don't panic.
...
Haha. Invite him to go to the doctor.
Many patients don't know that there is a disease in the world. Some people may not admit that they are in America. There is an average that each patient takes more than ten years to ask for advice from the doctor. Even going to the doctor can help you feel better. Sitting and talking. Paying medicine to balance brain chemistry, including doctor's advice is beneficial to patients. If someone close to have some symptoms, you should recommend him to go to the doctor. It's like we have a sore throat and fever. We need to find a doctor. Isn't we find a doctor? Doctor cures this disease. It's not a shocking thing. As I said it's normal. People can have a disease.
...
Haha. You are not weak. You can tell each other.
Whether we have this disease or close ones, one thing we should understand is that we are not weaker than others. It's one condition that something in the brain is unbalanced. In that condition may have an idea to compare ourselves to others, such as opening Facebook. I feel like everyone is happier than me (a little less on Facebook) or compare to myself when I'm brighter, but it's similar to when we ankle. We can't go back to being the same right away even if I speed up the day. No matter how much you speed up, open-minded talk can heal the feeling, including telling the thoughts of suicide can help reduce the risk of suicide too. The close ones should open your mind and listen and some people should open your mind to tell the feeling. People we can trust. Tell the world that I have this disease. People around you will understand that in the midst of society that don't understand. Patients will make patients feel worried. We don't dare to tell anyone. So we need more understanding in society for the story that are walking around. Inside will be told more comfortably.
...
Lol let's exercise
I found that many brothers and sisters who have a disease. Better, brighter, more power from exercise. Even if you try and do it continuously, you will slowly feel better. Exercise may cause some chemicals in the brain to add good feelings for us. Some people say that we have lived in the field before. Before we have to run for food. Now we have to sit in a narrow air conditioning room all day. It makes it unnatural. So we should find When you return to our natural activity. Exercise is a magic pill. It helps both chemicals. It helps to help healthy. If there are people close to you, try to invite them to exercise together. But don't have to much pressure. Take it slow.
...
All that I think spreading knowledge of understanding is very important. Both close level is to interaction with patients in the house. If we understand, we will treat each other better and at the level of Society is wide. If society understands, patients will dare to speak. Dare to tell others stories and feelings.
It's not strange that we have some moments to cross over. Whether at the level of family or society. I think we need understanding of each other to be beside each other to cross that time. There is still a bright tomorrow waiting. I'm still here.
If it's not too disturbing, I want to share this information to help create more understanding of this disease. If anyone has any information, please comment and tell me. It should be beneficial to everyone.
Thank youTranslated
同時也有1部Youtube影片,追蹤數超過21萬的網紅M13,也在其Youtube影片中提到,Tour Taiwan with me: http://taiwantoursm13.com/ Private Channel: https://www.patreon.com/M13 My Facebook: https://www.facebook.com/Mordeth13 Supp...
bad attitude meaning 在 Roundfinger Facebook 八卦
สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านเมื่อเช้าครับ :)
1
ทันทีที่อ่านบทสัมภาษณ์พี่โน้ต-อุดม แต้พานิชใน The Cloud จบลง ผมก็ส่งข้อความไปหาพี่โน้ตทันทีว่าอ่านแล้วชอบมาก
ที่ชอบเพราะหลายคำตอบในนั้นทำให้เห็น "คำตอบ" ที่มาพร้อม "ความอาวุโส" ของชีวิต
พูดถึง "ความอาวุโส" นี้ผมไม่คิดว่าเกี่ยวกับ "อายุ" หากเกี่ยวกับความรู้สึก "อยู่มานาน" ซึ่งแต่ละคนมีไม่เท่ากัน ตามทฤษฎีด้านเวลา-หากชีวิตใครผ่านเหตุการณ์หรือประสบการณ์มามากจะรู้สึกว่าตัวเอง "ผ่านเวลา" มานานกว่าคนที่มีเหตุการณ์ในชีวิตน้อยกว่า
ชีวิตที่ "eventful" จึง "อาวุโส"
นอกจากนั้นผมยังแอบคิดอีกว่าการแบกรับภาระของ "ความดัง" ไว้บนบ่าก็ทำให้คนเรา "อาวุโส" ได้เช่นกัน เชื่อว่าน้องๆ BNK48 ทั้งหลายเมื่อผ่านไปสามปีก็จะมีความ "อาวุโส" ในหัวใจมากกว่าคนวัยเดียวกันทั่วๆ ไป
"อาวุโส" จึงไม่เท่ากับ "ชรา"
แต่อาจนำมาซึ่งความเข้าใจชีวิต
...
2
“แต่ก่อนผมไม่ค่อยระวังตัว ถ้าเป็นช่วง 30 เราพรั่งพรูออกไปแล้วเดี๋ยวเกิดอะไรก็เรื่องของมึง ทั้งที่ผมไม่ต้องพูดประโยคนั้นก็ได้ ไม่ต้องมีใครเดือดร้อน ตอนนี้ผมพยายามเลือกคำ มีความใจเขาใจเราอยู่”
นี่เป็นหนึ่งคำตอบธรรมดาๆ ที่แสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงระหว่าง "วัยห่าม" กับ "วัยนิ่ง"
"ศูนย์กลาง" เปลี่ยนไปจากตัวเองไปอยู่ที่คนอื่น การก่นด่าโลกเปลี่ยนไปเป็นการทำงานกับตัวเองภายใน
...
3
ท่ามกลางโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างฉับไวชวนปวดหัว หลายอาชีพล้มหายตายจาก โอกาสเหมือนมีให้ไขว่คว้าเต็มไปหมด แต่คว้ามาแล้วไม่นานก็หลุดมือไปอีก เจอคู่แข่งใหม่ๆ ผุดขึ้นเป็นดอกเห็น พี่โน้ตพบคำตอบของตัวเองว่า "ให้ทำเรื่องเล็กๆ อยู่ในที่เล็กๆ ของเราก็สามารถอยู่ได้"
เขายกตัวอย่าง "จิโร่" คุณลุงนักทำซูชิระดับเทพ ที่ทำซูชิเสียจนกลายเป็น "ศิลปะ" ผู้คนรอต่อคิวเป็นเดือนๆ ขายในราคาที่แพงกว่าซูชิทั่วไป
ส่วนตัวแล้วผมสนใจคำว่า "เล็กๆ" ที่ออกจากปากของคนระดับซูเปอร์สตาร์ ผมเดาว่าแต่ก่อนพี่โน้ตน่าจะเคยรู้สึกว่า "เดี่ยว" ของเขานั้นไม่ใช่งานเล็ก กระทั่งอาจมีบางช่วงวัยที่อยากขยายตัวเองให้ครอบคลุมพื้นที่ออกไปให้มากที่สุด
แต่ในโลกที่ขยายตัวออกทุกวินาที พี่โน้ตกลับเห็นสิ่งที่ตัวเองทำเป็นเพียง "เรื่องเล็กๆ" ซึ่งอยู่ใน "ที่เล็กๆ ของเรา"
...
4
คำว่า "ที่เล็กๆ ของเรา" ก็สำคัญ ในโลกทุกวันนี้เราต้องหา "ที่แห่งนั้น" ให้เจอ ซึ่งจะว่าไปอาจไม่ควรใช้คำว่า "หา" แต่ควรใช้คำว่า "สร้าง" ที่แห่งนั้นขึ้นมาเสียมากกว่า
ไม่ได้ "สร้าง" แบบเร่งรีบ ขอไปที แต่สร้างแบบพิถีพิถัน ค่อยเป็นค่อยไป ประณีตบรรจง ใส่ใจ ทุ่มเท แล้ว "ที่เล็กๆ ของเรา" จะค่อยๆ เกิดขึ้นมา และเปิดโอกาสให้เราได้หยัดยืนบนผืนโลกที่เต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลง
พี่โน้ตตอบข้อความกลับมาว่า "ผมเพิ่งเข้าไปอ่านบทสัมภาษณ์ของพี่บอยโกซึ่งอยู่ถัดจากบทสัมภาษณ์ของผม สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือว่าคล้ายคลึงกันในความคิดความรู้สึกอย่างมาก มันน่าจะเป็นเช่นนี้ใช่ไหมสำหรับคนอายุ 50"
ผมคลิกตามเข้าไปอ่านบทสัมภาษณ์พี่บอยใน The Cloud ซึ่งพูดถึงการละวางจากชื่อเสียง ความไม่เที่ยงของมัน แต่สิ่งที่คล้ายกันกับคำตอบของพี่โน้ตมากก็คือความรู้สึกอยากทำงานไปจนตาย ถึงขั้นพูดว่า "ตอนตายต้องตายในห้องอัด หรือกำลังทำเพลงแล้วก็หัวใจวายตาย พีกดี ถ้าเป็นแบบนี้สำหรับเรามันเป็น Happy Ending"
ขณะที่พี่โน้ตพูดถึงการทำงานว่าไม่ได้ทำเพื่อให้คนมายกย่องว่าสุดยอด ไม่ได้เปรียบเทียบกับตัวเองในครั้งที่ผ่านๆ มา แต่ทำเพื่อ "ดำเนินต่อไป" ทำเพราะรักที่จะทำ และกระบวนการที่เอาใจใส่ในการพูดการซ้อมเพื่อให้ได้ "ซูชิ" ที่ดีที่สุดนี่เองที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย
อีกจุดที่น่าสนใจคือ เนื้อแท้ของการทำงานนั้นไม่ได้ทำเพื่อตัวเองแบบเดิมแล้ว แต่ทำเพื่อคนอื่น ตั้งใจทำเพื่อให้คนอื่นมีความสุข คล้ายกับพี่บอยโกที่อยากเขียนเพลงเพื่อชโลมหัวใจคน เมื่อทำงานด้วยทัศนคติแบบนี้ "ความเจ๋ง" ก็เป็นเรื่องเล็ก และ "น้ำหนัก" ของการเปรียบเทียบทั้งกับตัวเองและคนอื่นที่แบกไว้บนบ่าก็เบาลงทันที
เรา "คราฟต์" ผลงานของเราเพื่อรอยยิ้มของคนที่ได้สัมผัสผลงานนั้น
...
5
เมื่อคราฟต์ผลงาน ชีวิตเราจะคราฟต์ตามไปด้วย ประณีตตามไปด้วย เราไม่ได้ทำทุกสิ่งที่ทำได้ แต่เราจะทำเฉพาะสิ่งที่รักและตั้งใจทำให้ดีที่สุด
ชีวิตเช่นนี้ย่อม "คัดสรร" สิ่งที่เห็นแล้วว่ามีคุณค่าของตัวเองและคนอื่น มิใช่ทำทุกอย่างที่โอกาสเปิดกว้างให้ทำ
ไม่พยายามยืดแขนขาออกไปครอบครองอาณาจักรใหญ่โต แต่เข้มข้นที่สุด บรรจงที่สุดกับ "ที่เล็กๆ ของเรา" และตั้งใจทำ "สิ่งเล็กๆ" นั้นให้ดีที่สุด แล้ววันหนึ่ง "สิ่งเล็กๆ" นั้นจะผลิดอกออกผลทำให้เราอยู่ได้
ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ การตั้งใจทำ "หนึ่งสิ่ง" ให้ดีสุดฝีมือนั้นทำให้ทุกวันมีความหมายมากกว่าการทำ "ทุกสิ่ง" แล้วความสนใจ พลังงาน ความสามารถกระจัดกระจายเสียจนสัมผัสไม่ได้ถึงคุณค่าของสิ่งนั้นและคุณค่าของตัวเอง
เมื่อตั้งใจทำงาน เราจะรู้สึกทันทีว่าตัวเรามีคุณค่า
เมื่อทำแบบผ่านๆ ไป ขอไปที เราจะรู้สึกว่าชีวิตช่างไร้ความหมาย
...
6
ในหนังสือ "ฮารูกิ มูราคามิ ไปพบ ฮายาโอะ คาวาอิ" มีประเด็นหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ นั่นคือเรื่อง "คอมมิตเมนต์" หรือการทุ่มเทตน
คุณคาวาอิบอกว่า คนหนุ่มสาวเดี๋ยวนี้จะรู้สึกว่าสภาพ "ดีแทชเมนต์" (การไม่ยึดโยงเข้ากับอะไร/อิสรภาพ) เป็นเรื่องที่คูลและเท่ ส่วนมูราคามิบอกว่า เขาให้ความสำคัญกับคอมมิตเมนต์มากขึ้นเรื่อยๆ
ผมตั้งข้อสังเกตเอาเองว่า ด้วยความเร็วของเทคโนโลยีและข้อมูลข่าวสารล้นทะลักเช่นนี้ ผู้คน "จ่มตัวเอง" ลงไปในสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ยากขึ้นเรื่อยๆ เราหลงใหลคลั่งไคล้และให้เวลาด่ำดิ่งลงไปในสิ่งที่รัก สิ่งที่มุ่งมาดปรารถนากันอย่างยาวนานน้อยลงเรื่อยๆ ทำสิ่งหนึ่งได้แป๊บหนึ่งเดี๋ยวก็เปลี่ยนไปทำอีกอย่างหนึ่งแล้ว หรือไม่ก็ทำงานชิ้นเล็กๆ แบบรวดเร็วให้จบไปในแต่ละวัน จึงยากมากที่จะมีโอกาสได้สร้างสรรค์งานที่ประณีตบรรจงซึ่งต้องอาศัยการ "คอมมิต" ตัวเองกับสิ่งนั้นอย่างจ่มจ่อเนิ่นนาน
การที่เราทำงานแบบ "ผ่านไปวันๆ" นี่เองที่ทำให้เรารู้สึกว่างเปล่ากับชีวิต ความคิดอยาก "ดีแทช" ตัวเองจากทุกอย่างนี่เองที่ทำให้เรา "เหงา"
ชีวิตที่มีความหมายคือชีวิตที่ปักหลัก จมจ่อ ใส่ใจ ขัดเกลา ทำเกินร้อย สร้างงานที่ทำอยู่ให้เป็น "งานคราฟต์" ไม่ว่างานนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม
แทนที่จะใฝ่หา "อิสระ" ทางการงานหรือการเงิน สิ่งที่ทำให้ชีวิตมีความหมายกลับกลายเป็นการ "ผูกมัด" ตัวเองเข้ากับสิ่งที่เราเห็นว่ามีคุณค่าต่างหาก
แทนที่จะคิดถึงการ "ลาออก" สิ่งที่ทำให้ชีวิตเบิกบานอาจเป็นการ "ทุ่มเท" ให้งานที่ทำอยู่กลายเป็นสิ่งที่มีความหมายในชีวิตให้จงได้
...
7
กระนั้นคุณคาวาอิก็แนะนำว่า "คนเราควรใช้ชีวิตไปกับสิ่งที่สำคัญที่สุดของตน...อัตลักษณ์จะปรากฏชัดขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างมีชีวิตไป"
สิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งในโลกที่เต็มไปด้วยทางเลือกเช่นทุกวันนี้คือการตัด คัดทิ้ง และคอมมิตเฉพาะสิ่งที่สำคัญ
บังเอิญเหลือเกินที่หนังสือ "อิคิไก" ของเคน โมงิ ก็ยกตัวอย่างเรื่องซูชิของคุณลุงจิโร่ เริ่มเล็กๆ จดจ่อกับสิ่งนั้น ปั้นมันให้เป็นคราฟต์ ไปให้ไกลกว่าที่ตลาดต้องการ ทำให้มีคุณภาพยิ่งกว่าที่จำเป็น แล้วงานนั้นจะค่อยๆ พาเราเข้าไปอยู่ในภาวะลื่นไหล แล้วเราจะอยากตื่นขึ้นมาทำงานนั้น
"งานเล็กๆ" ใน "ที่เล็กๆ ของเรา"
คุณลุงจิโร่ก็พูดคล้ายพี่บอยโกว่า จะขอตายตอนปั้นซูชินี่แหละ
...
8
ชีวิตของผมเองตอนนี้ตัดเหลือสามสิ่งสำคัญ หนึ่งคือร่างกาย สองคือการงาน สามคือความสัมพันธ์
ร่างกาย-ผมคอมมิตกับตัวเองว่าจะวิ่งมาราธอนเป็นระยะ ทำให้ต้องซ้อมอย่างต่อเนื่อง อยากวิ่งให้ดีขึ้นเรื่อยๆ และพยายามจะ "คราฟต์" การวิ่งให้ค่อยๆ สวยงามขึ้นในแง่สถิติทั้งหลาย
การงาน-หลังจากเปลี่ยนวิธีการ ตัดการงานเล็กน้อยออกไป ใช้เวลาเขียนหนังสือเล่มหนาๆ ผมพบว่าตัวเองมีพลัง มีภาวะลื่นไหล และมีสมาธิกับงานแบบนี้อย่างมาก ที่สำคัญกว่านั้นผมรู้สึกมีความสุขกับงานที่ทำ และชอบผลงานที่สำเร็จออกมามากกว่าตอนทำงานชิ้นเล็กๆ ที่มีปริมาณมากแต่คุณภาพอาจไม่เข้มข้น
ความสัมพันธ์-เมื่อคัดสรรงานและกิจกรรมให้เหลือแต่สิ่งสำคัญ เวลาที่มากขึ้นจึงมอบให้คนใกล้ชิดและมิตรสหายได้มากขึ้น ซึ่งความสัมพันธ์ที่ดีย่อมทำให้ชีวิตมีพลังไปดูแลร่างกายและสร้างสรรค์ผลงานต่อไป
ช่วงสองปีที่ผ่านมา ผมได้เรียนรู้ว่า ชีวิตที่ดีนั้นไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร กระทั่งเปรียบเทียบกับตัวเองในอดีต งานที่ดีคืองานที่เราพร้อมทุ่มเท จดจ่อ และอยากพัฒนาให้มันดีที่สุด จะทำแบบนั้นได้ต้องปล่อยมือจากงานที่ "อยากทำ" แต่ไม่ "อยากที่สุด" เสียบ้าง การทำเช่นนี้อย่างต่อเนื่องจะทำให้เรารู้สึกอยากตื่นขึ้นมาเพื่อ "ขัดเกลา" สิ่งนั้นให้ดีขึ้นเรื่อยๆ
ใช่แหละ, เราอาจยังทำได้ไม่ดีที่สุดในตอนต้น เหมือนการวิ่งที่ยังไม่ดีนัก แต่ถ้าทำไปเรื่อยๆ เราจะค่อยๆ เห็นผลในการงานที่ทำ ขอเพียงแค่อย่ารีบปล่อยมือจากมัน
"งานเล็กๆ" ในสายตาคนอื่น อาจมีคุณค่ามากสำหรับชีวิตเรา เพราะมันจะค่อยๆ ถางทางให้เกิด "ที่เล็กๆ ของเรา" ขึ้นมาได้
เราไม่ได้ต้องการคนทั้งโลกหรือทั้งประเทศ หรือมากมายอะไรเพื่อทำให้การงานที่เรารักนั้นดำเนินต่อไปได้ เราต้องการแค่ "จำนวนหนึ่ง" ซึ่งมากพอ
"จำนวนหนึ่ง" ที่ต่อแถวรอเข้าร้านซูชิร้านเล็กๆ ของเรา
แต่สิ่งนั้นมิได้เกิดขึ้นเพียงชั่วข้ามคืน มันอาศัยการยืนระยะ กัดไม่ปล่อย และทำสุดหัวใจและฝีมือ จนกว่าจะได้ "ซูชิ" ที่อร่อยที่สุด
แต่มันคุ้มที่จะ "คอมมิต" กับอะไรสักอย่าง เพราะชีวิตที่ไม่คอมมิตกับอะไรอย่างจริงจังนั้นช่างว่างเปล่าและไร้ความหมาย
หาสิ่งที่จะประณีตกับมัน ทำสุดหัวใจ
แล้วชีวิตเราจะมีความหมาย
แล้วชีวิตจะกลายเป็น "ศิลปะ" ในตัวมันเอง
1
As soon as I read the interview, brother note-udomtae panich in the cloud ended, I sent a message to brother note that I like it very much.
I like it because many answers in it makes me see the " answer " that comes with " Seniority " of life.
Speaking of this " Seniority " I don't think it's about " age " if it's about feeling " for a long time " that each person has not equal in theory - if someone's life has been through many events or experiences, you will feel like they are " through time " With less life events
" eventful " life is " Senior "
Besides, I secretly think that carrying the burden of " famous " on my shoulder can also make people " Senior " too. I believe that bnk48 sisters, there will be more " Senior " in the heart than the same age.
" Senior " is not equal to " old age "
But may bring understanding life
...
2
"before I wasn't careful. If it's 30, we were out. Whatever happens, it's your business. Even if I don't have to say that sentence. No one needs to be in trouble. Now I'm trying to choose a word to have his heart."
This is one normal answer that shows the change between " age " and " young age
"Center" has changed from yourself to other people. Cursing the world has changed to work with yourself within.
...
3
In the midst of a world that changes quickly, many careers fall away from opportunities. It seems like there are plenty of them. But I have snatched it. Soon, I found a new rival. I see brother note found his answer, " to do small things in Our small place can live "
For example, " Jiro " Uncle, a great sushi maker who made sushi to become " Art people have been waiting for months to sell at more expensive than normal sushi.
Personally, I am interested in the word " small " that comes out of superstar's mouth. I guess brother note should have felt that his " solo " is not a small job, even some ages that I want to extend himself to cover. Space out as much as possible
But in a world that expands every second, brother note sees what he does is just " small things " that are in our " small place "
...
4
The Word " our small place " is important in the world. Nowadays, we need to find " that place " that we should not use the word " find " but we should use the word " build " place to lose.
I don't " build " in a hustle, but it's a meticulously, gradually, delicately. We are dedicated. " our little place " will slowly happen and open the opportunity for us to stand on a world full of change.
Brother note replied, " I just read brother boy ko's interview next to my interview. The surprise thing is that it's very similar in my thoughts. It should be like this for a 50 year old
I clicked to read the interview of brother boy in the cloud, which talks about his reputation, but the similar thing with brother note's answer is that I want to work until he said " when I die, I die in the room. Recording or making music and having a heart attack. If it's like this for me, it's happy ending "
While brother note talks about working that he didn't do it to make people say that it's awesome. It doesn't compare to himself in the past time, but he does it to " continue " do it because he loves to do it and the best " process of speaking rehearsal to get the best " Sushi " that makes it Life has meaning
Another interesting point is that the real texture of work is not doing it for yourself, but do it for others. Focus on doing it to make others happy. Similar to brother boy who wants to write a song to help people's heart when working with this kind of attitude " cool " it's a small thing and the " weight " of comparing both myself and others who carry on the shoulder is lighter immediately.
We "Craft" our work for the smile of those who have touched that work.
...
5
When craft our life will craft followed by exquisite. We do not do everything we can, but we will do only what we love and focus on doing our best.
Life like this will "choose" what you see that you have value for yourself and others, not doing everything that you have an open opportunity to do.
Not trying to stretch out limbs to possess the biggest kingdom, but the most intense with " our little place " and focus on doing our best " small things " and one day " small things " will be bloomed to make us live.
More importantly, it is to do your best " one thing " makes every day more meaningful than doing " everything " and attention, energy, ability is scattered that you can't feel the value of that and your own value.
When we focus on working, we will immediately feel that we are valuable.
When I do it through, please ask for it. I will feel that life is meaningless.
...
6
In the book " Haruki Murami to meet hayao kawai there is one point about it. is " commissioned " or dedication.
Mr. Kawaii said that young people will now feel "Dtachmentum" (Non-connected to anything / freedom) is cool and cool. Murami says he values the commissions. More and more and more.
I have noticed that with the speed of technology and information overflow like this, people "dipping themselves" into something. We are passionate, crazy and give time to go down to what they love what you are focused. Let's wish for less and less. Do one thing. You will change. Do another thing or work quickly. Each day. It's very difficult to have a chance to create exquisite work that requires " commit. " myself with that for a long time.
The way we work like " through day " makes us feel empty with our life. I want to " Dtash " from everything that makes us " lonely "
A meaningful life is a life that settles down, purify, do more than a hundred. Create a "Craft" whatever the work is.
Instead of seeking " freedom " in work or finance, what makes life meaningful becomes " binding " to what we see valuable.
Instead of thinking about " quitting " what makes life cheerful, it may be " dedicated " to the work that you do become meaningful in life.
...
7
Mr. Kawaii also suggested that " people should live with their most important things... identity will become clearer while living...
What is absolutely necessary in a world full of choices such as these days is to cut off and commissions only what matters.
It's a coincidence that keni's "Ikikai" book. For example, Uncle Jiro's sushi started small. Focus on it into a craft further than the market wants to make it even more quality than necessary. And that job will slowly take us into slippery and we will want to wake up to that job
" small job " in our " little place "
Uncle Jiro said it's like brother boy ko that he would want to die when she made sushi.
...
8
My life is now cut down to three important things. One is the body. Two is work. Three is relationship.
My body - I commissioned myself that I would run a marathon periodically. I have to practice continuously. I want to run better and try to "Craft" running slowly getting more beautiful in terms of statistics.
Work - after changing the way to cut off a little work out to write a thick book, I found myself powerful, fluidity and focused on this kind of work. More importantly, I feel happy with the work and prefer the work done more than working. Small pieces with large quantities but quality may not be intense.
Relationships - when selecting jobs and activities are important, more time gives more people closer and friends. Good relationships make life powerful to take care of your body and create the work.
In the past two years, I have learned that a good life doesn't have to compare to anyone. Even compare to myself in the past. Good work is a job that we are ready to focus on and want to develop the best. We can do that. We have to let go of the work that I want to do " but I don't want to do the most doing this continuously will make us feel like waking up to " purify " that thing better.
Yes, we may not do our best at the beginning. It's like a bad run. But if we keep doing it, we will gradually see the result in the work that we do. Just don't rush to let go of it.
" small work " in other people's eyes may be very valuable for our lives because it will slowly squatter the way to " our small place "
We don't need the whole world or the whole country or anything to make our loved work continue. We only need "a number" which is enough.
"a number" in line waiting to enter our little sushi shop
But that doesn't happen overnight. It lives standing, biting, not letting go and doing all my heart and skill until the most delicious "Sushi"
But it's worth "commissioned" with something because life that doesn't commissioned with anything seriously is empty and meaningless.
Find something to be exquisite with it. Do with all my heart.
And our lives will have meaning.
Then life will become "Art" in itself.Translated
bad attitude meaning 在 Pakar diari hati Facebook 八卦
Seorang Suami Menemui Sebuah Diari Arwah Isterinya Dan Hampir Pitam Selepas Membaca Kandungan Diari Tersebut Kerana Rupanya Arwah Isterinya Itu Sudah Banyak Kali...
.
.
.
Apa yang nak aku tuliskan ini, jadikan lah sebagai pengajaran buat semua lelaki di luar sana yang bergelar suami. Kisah ini mungkin menyayat hati bagi yang masih ada ‘hati’.
Hari ni genap 67 hari arwah isteri aku meninggl. Dan selama 67 hari ini juga aku tak henti henti menangis di atas pemergian isteri yang paling aku sayang. Bukan aku tak redha, cuma aku rasa seperti tak lepas.
Seperti ada sesuatu yg belum selesai antara kami. Dan malam ini, aku terjaga bukan kerana tangisan baby yg minta disusukan, tapi kerana seakan terdengar dengar tangisan arwah. Allahu..aku tak kuat.
Aku dah berkahwin selama lebih kurg 3 tahun setengah dengan isteri. Kami kahwin muda. Seawal usia aku 20, dan isteri 19. Di awal perkahwinan, semuanya indah belaka. Aku sgt mencintai isteri sehingga langsung tak boleh berjauhan dengan nya.
Sampai kadang kadang bila kena oustation, aku menangis rindukan dia pada waktu malam (aku bekerja di company milik family, dan dia belajar di ipts dekat dgn rumah) . Pergi ke mana saja, aku akan bawa dia bersama. Hatta keluar isi minyak atau beli top up pun dia akan merengek nak ikut. Isteri aku mmg manja org nya dan type of overly attached wife. Tapi aku tak rimas, malah aku suka.
Kami memang sangat rapat. Tambahan pula kami bercinta lepas nikah. We explore everything together. Bila dia cuti sem, aku akan bawa dia berjalan mana dia nak pergi. Isteri aku cantik orgnya. Bukan aku puji sebab dia isteri aku, tetapi sebab semua orang pun cakap perkara sama.
Bila keluar, kalau isteri aku melaram mesti ada je mata yang duk pandang pandang. Memang aku sakit hati, tapi aku pujuk diri dengan cakap takpelah, dia milik aku skrg. Lagipun aku tahu isteri aku mmg jenis sangat tidak melayan.
Bercakap dengan lelaki pun kurang. Dulu masa nak pikat hati dia pun ambil masa berbulan baru dapat kenal. Dia seorang yang sopan, dan menutup aurat dengan sempurna.
Dari awal kahwin, sehingga hampir setahun, aku rasa sangat senang dengan arwah. Kalau boleh, aku nak ada dekat dengan dia je 24jam. Bila ada kerja luar, aku akan settlekan cepat dan berkejar nak balik rumah.
Namun bila masa berlalu, tanpa aku sedar aku makin banyak berubah. Tanpa aku sedar, arwah makan hati dalam diam. Aku makin jauh dengan dia. Aku sibuk dengan kerja luar, sehingga aku rasa seronok berada di luar berbanding di rumah bersama isteri. Kadang kadang, aku cari je apa yang boleh aku settlekan di luar rumah sebab aku bosan stay dekat rumah.
Sepanjang perkahwinan, mmg aku langsung tak pernah keluar kalau bukan bersama arwah. Apa lagi nak lepak malam malam dengan kawan lama. Sampai laa suatu masa aku join macam macam club kereta dan motor.
Makin banyak alasan aku nak jumpa kawan itu dan kawan ini. Mula mula arwah diam , lama lama dia mula merungut yang dia bosan di rumah kesorangan. Tapi aku tak peduli pun. Kadang kadang dia menangis sebab kecil hati dengan aku. Tapi setiap kali dia menangis bila bergaduh atau berkecil hati, aku tak pernah pedulikan dia. Sedar sedar dia dah tertidur dengan air mata kat pipi.
Ye, aku tahu aku suami yg jahat. Aku biasakan dia dengan layanan seperti seorang puteri, kemudian aku ragut semuanya . Dari seorang suami yang cukup lembut, aku berubah menjadi seperti seekor singa bila bergaduh.
Aku akan ignore dia. Aku akan cakap kasar kasar dengan dia. Tangan aku mula pandai sentuh badan dia (itu kalau dia yg mulakan dulu). Sampai kadang kadang aku rasa mcm jodoh aku dengan dia dah takde.
Kami kerap bertengkar. Dan kebanyakannya berpunca dari sikap dia yang terlalu kuat cemburu. Tapi itu dulu, masa dia hidup. Bila dia dah pergi, baru aku sedar. Dia bukannya cemburu buta tetapi dia mahu aku jadi suami yg soleh. Dia mahukan yg terbaik untuk dunia dan akhirat aku. Allah, berdosanya aku.
Aku mengaku, aku memang susah nak jaga mata. Bila keluar berdua, dan ada perempuan cantik yg melintas depan kami mesti mata aku akan terpesona tgk kecantikan perempuan tu. Padahal isteri aku ada kat sebelah. Dan isteri aku pun sangat cantik.
Tapi aku tak pernah sedar semua tu. Bagi aku biasa lah tu lelaki mmg suka tgk perempuan cantik. Aku tak tahu yang isteri aku sedih dengan sikap aku tu. Arwah selalu tegur. Tapi aku buat tak tahu je. Sampai satu masa arwah dah tak tegur lagi, mungkin dia dah penat dengan perkara sama. Aku memang tak tahu bersyukur. Aku tak pernah rasa cukup dgn apa yg aku adaa. Sedangkan arwah dah cukup segalanya
To be honest, aku juga sukar jaga mata dari pandang perkara haram. Kadang kadang aku terlajak layan video prno. Tapi arwah tak pernah tahu. Sampai la satu hari masa dia mengandung 3 bulan, aku kantoi. Masa tu dia sedih sgt, sampai dapat migrain dan kena admit ward sebab pre eclampsia .
Aku risau sgt pasal baby masa tu. Dan it was the last time aku tgk mende keji tu. Aku dah bersumpah pada diri sendiri yg aku takkan tonton lagi umpan syaitan tu. Aku tak tahu kenapa, isteri aku halal untuk aku datangi bila bila masa tetapi pelacur di website itu juga yg aku nak tengok. Sedangkan t
Sedangkan tbuh isteri lebih cantik dari semua tu. Aku hina. Aku memang pendosa
Mulai hari tu, aku tengok isteri rajin bangun solat malam. Aku tahu, dia mengadu kepada Allah perihal aku. Aku tahu, dia bangun untuk doakan kebaikan bagi aku. Itupun semua aku tahu lepas dia dah pergi. Lepas dia dah meninggl. Lepas dah terlewat semua nya.
Seminggu lepas dia meninggl, aku kemas luggage pakaian dia. Dan aku terjumpa satu buku tebal. Aku ingatkan buku nota study dia. Rupanya dalam tu penuh catatan diari dia dari mula kahwin dengan aku sampai la hari terakhir sebelum di admit ward untuk give birth.
Aku baca semua. Air mata aku tumpas. Akurasa masa tu aku nak pergi gali semulaa kubur arwah aku nak peluk dia, aku nak cium dia, aku nak minta maaf aku nak minta ampun. Aku banyak dosa dengan dia.
“Abang, kenapa abg tengok semua tu. Sayang kan ada kalau abg berhajat? Mungkin sayang tak mengiurkan macam pelakon pelakon dlm video lcah tu. Syg minta maaf kalau syg tak pandai layan abg, sampai abg cari kepuasan melalui cara tu.
Ya allah, kau berilah hidayah pada suami aku. Abang, semoga Allah pelihara abang dari pandangan haram ye. Moga hati dan iman abg kuat ye. Takpe, syg tolong doakan abang setiap malam dan di setiap sujud syg. ”
” Cemburunya tengok abg duk pandang pandang perempuan tu tadi. Mmg la cantik. Tapi syg dah usaha habis baik nk bagi cantik jugakk bila keluar dgn abg
Sehelai demi sehelai lembaran tu aku belek. Dari sekecil kecil hingga ke sebesar besar hal dia ceritakan semua dalam buku tu. Baru skrg aku sedar , aku kurang beri perhatian pada dia selama ni. Dan ada satu luahan dalam buku tu ingatkan aku pada satu detik masa awal kehamilan arwah.
“Abang abang! Rasaa ni baby gerakk la! Aku emmm emm je. Mata asyik duk hadap hp. Bosan dgr dia merengek, aku alih tangan letak atas perut dia. Tapi mata masih lekat di skrin telefon. Dan segala kesedihan tu dia luahkan dalam buku tu. Memang aku dengar dia menangis malam tu tapi aku tak peduli pun. Mmg aku tak pernah nak pujuk kalau dia menangis. Apatah lagi nak tanya kenapa. Allahu.. kejam nya aku. Aku tak pernah peduli apa dia rasa.
Banyak yg aku baca dalam diari arwah. Patut laa dia dapat pre eclampsia (high blood prssure during pregnancy) . Padahal umur baru setahun jagung dan ini first baby. Rupanya banyak yg dia stress dan fikir pasal aku. Selama ni tanpa aku sedar, dia byk hide semua post di fb yg nengandungi unsur tak baik atau gmbr perempuan seksi. Betapa dia nak jaga dan nak bantu aku jadi baik.
Jahatnya aku. Memang aku tak pernah ada perempuan lain. Tapi aku seksa perasaan dan emosi dia. Dari apa yg aku baca, dia seolah menjadi sgt paranoid, memikirkan apa yg aku lihat di hp berkait dengan perempuan sksi, perempuan lain, atau tidak. Aku tak salahkan dia. Ini semua salah aku. Aku tak pernah fikir perasaan dia. Aku anggap semua remeh, semua kecil. Sedangkan dia menanggung derita yg besar.
Aku ingat lagi beberapa hari sebelum dia admit ward utk bersalin. Sewaktu dia nak turun beli makanan, dia sempat bergurau. Abang, rindu laa nak dengar abang ckp “awak jalan elok2 tau. Kalau ada org kacau, jerit nama abg kuat2”. Mmg dulu aku sangat lembut dan romantik dgn dia. Tapi aku xtahu mana semua tu pergi. Bukan arwah tak pernah cakap yg dia rindu aku yang dulu. Tapi aku tak pernah peduli.
Sekarang, semua dah takde. Yang tinggal hanya kenangan. Kenangan yang tak boleh mengembalikan apa apa. Dan arwah tinggalkan aku bersama zuriat kami. Nur amsya imani. Wajah iras sangat dengan arwah. Setiap kali aku pandang wajah anak syurga ini, setiap kali tu wajah arwah terbayang di mata. Allah..macam mana aku nak lalui hari hari mendatang.
Sungguh, aku sunyi. Dan sekarang baru aku faham erti sunyi yg isteri aku cakapkan selama ni bila stay dekat rumah sorang diri. Patut laa selama ni dia tak pernah tidur, dan tunggu aku balik walaupun tengah malam. Rupanya dia tak dapat tidur bila aku takde kat sblh
Aku dah hilang segalanya. Aku dah hilang isteri solehah yg sentiasa doakan kebaikan aku. aku dah hilang isteri yg selama ni jadi penguat aku. Abang rinduu nak naik motor dengan awak, sayang.. mcm awal kahwin dulu.
Pukul 1 pagi awak ajak round taman. Abang rinduu nak gurau dengan awak. Balik laa sayangg.. abg janji abg tak keluar dengan kawan dah. Abang janji abang tak hadap hp 24jam dah. Abang janji abg xpandang perempuan lain dah. Abang janji :(.
Menangis lah air mata darah pun. Arwah takkan kembali. Aku takde apa nak pesan banyak banyak. Tapi ambil laa kisah aku sebagai pengajaran. Tolong laa ambil sebagai pengajaran. Jangan sampai semua terlambat, baru kau nak menyesal. Aku menyesal. Menyesal. Menyesal.
A husband found a diary of his late wife and almost swoon after reading his diary content because apparently his late wife has many times...
.
.
.
What I want to write about, make it a lesson for all the men out there who are called husbands. This story may be heartbreaking for those who still have 'heart'.
Today is only 67 days my late wife left. And for the past 67 days I haven't stopped crying over the passing of the wife that I love most. It's not that I don't accept it, it's just that I
It seems like there is something unfinished between us. And tonight, I'm awake not because of the baby's cry that asked to be breastfeed, but because it's like hearing the cry of the late Allahu.. I'm not strong.
I've been married for more than 3 years and a half to my wife. We married young. As early as I was 20, and wife 19. At the beginning of marriage, everything was beautiful. I love my wife so much that she can't be far from her.
Until sometimes when I get oustation, I cry missing him at night (I work in the family's company, and he's studying in IPTS near home). Go anywhere, I'll take her along. Hatta comes out of oil or even buy top up he will cry to follow. My wife is really spoiled by her person and type of overly attached wife. But I'm not crazy, but I like it.
We are very close. Plus we love after marriage. We explore everything together. When he's a semester holiday, I'll take him to walk where he wants to go. My wife is beautiful. I don't praise because she's my wife, but because everyone says the same.
When it comes out, if my wife dresses up there must be eyes that are looking at. I'm really hurt, but I persuade myself by saying it's okay, he's mine now. After all, I know that my wife is very kind of not entertaining.
Talking to a man is also lacking. In the past, when he was about to catch his heart, he took months to get to know him. He's a polite person, and cover his body perfectly.
From the beginning of marriage, until almost a year, I feel so happy with the late. If possible, I would like to be close to him for 24 hours. When there's an outdoor job, I'll settle fast and chase to go home.
But when time passes by, without me realizing I change more. Without me realizing, the spirit eats the heart in silence. I'm getting far away from him. I'm busy with outdoor work, until I feel good to be out there rather than home with my wife. Sometimes, I'm just looking for something that I can settle outside the house because I'm bored staying at home.
Throughout the marriage, I will never go out if not with the deceased. What else to hang out at night with old friends. Until one time I joined like a car and motor club.
More excuses for me to meet that friend and friend. At first the late was quiet, long time ago he started complaining that he was bored at home alone. But I don't care. Sometimes she cries because she's small with me. But everytime she cries when she fights or gets discouraged, I never cared about her. Realized that he fell asleep with tears on the cheek.
Yes, I know I'm a bad husband. I used to do her with service like a princess, then I snatched all of them. From a gentle husband, I turned into a lion when fighting.
I will ignore him. I'd be rude to him. My hands are starting to touch his body (that's if he started it first). Until sometimes I feel like my partner with him is gone.
We fight a lot. And most of them are caused by his attitude that is too jealous. But that was the time he lived. When he's gone, then I'll realize. He's not jealous but he wants me to be a good husband. He wants the best for my world and my afterlife. Allah, I am sinning.
I confess, I am hard to keep my eyes open. When both of you come out, and there's a beautiful woman who passes in front of us, my eyes will be amazed by the beauty of the Even though my wife is beside me. And my wife is very beautiful too.
But I never realized all that. For me it's normal that men like to look at beautiful women. I didn't know that my wife was saddened by my attitude. The late always greets. But I just don't know. Until one time the deceased hasn't told me anymore, maybe he's tired of the same thing. I don't know how to be grateful. I have never felt enough with what I have. While the deceased is enough
To be honest, I'm also hard to keep my eyes from looking at illegal things. Sometimes I watch the video too much. But the spirit never knew. Until one day when she was pregnant for 3 months, I was caught. At that time he was so sad, until he got migraine and got admitted to the ward because of pre eclampsia.
I was so worried about the baby at that time. And it was the last time I saw that cruel thing. I swear to myself that I won't watch the devil's bait anymore. I don't know why, my wife is halal for me to come to me anytime but the prostitute on the website is also what I want to see. Whereas t
While the wife is prettier than all that. I am despicable. I am indeed a sinner
From the other day, I saw the wife awake at night prayer. I know, he complains to Allah about me. I know, he woke up to pray for me for the goodness. That's all I knew after he was gone. After he left. After all it's too late.
A week ago she left, I cleaned her clothes luggage. And I found a thick book. I thought it was his study notebook. Apparently the diary is full of notes from starting to marry me until the last day before admitted to the ward to give birth.
I read all. My tears are broken. I feel that time I want to dig back the grave of my late I want to hug him, I want to kiss him, I want to apologize. I have sinned with him.
′′ Brother, why do you look at all that. Love is there if you wish? Maybe it's a pity that you don't like the actress in the video of the crazy video I'm sorry if I don't know how to treat me, until I find satisfaction through that way.
Ya Allah, please give guidance to my husband. Brother, may Allah protect you from illegal opinion. May my heart and faith be strong okay. It's okay, dear, please pray for me every night and every kneel dear. ′′ ′′
′′ It's jealous looking at brother looking at that woman just now. It's really beautiful. But unfortunately I've tried it and it's better to make it beautiful when I'm out with
One piece by one piece I turn into the sheet. From as small to small as big as he says everything in the book. Now I'm aware, I haven't paid attention to him all this time. And there's one expression in the book that reminds me of the early moment of the late pregnancy.
′′ Brother brother! I think this is a baby! Me emmm emm je. Eyes keep on facing hp. Tired of hearing him whining, I put my hand on his stomach. But the eyes are still stuck on the phone screen. And all the sadness he expressed in the book. I heard him crying that night but I don't care. I never wanted to persuade him if he cried. What else to ask why. Allahu.. I'm so cruel. I never cared what she felt.
I read a lot in the late diary. No wonder he got pre eclampsia (high blood pressure during pregnancy). Even though it's only a year of corn and this is the first baby. Apparently he's stressed out and thought about me. All this while without me realizing it, he hid all the posts on Facebook that contain bad elements or sexy women's pictures. How much he wants to take care of and help me be good.
I am evil. I never had another woman. But I torture her feelings and emotions. From what I read, she seems to be very paranoid, thinking of what I saw on her phone related to women, other women, or not. I don't blame her. This is all my fault. I never thought about her feelings. I take everything trivial, all small. While he suffered a big suffering.
I still remember a few days before he admitted to the ward to give birth. When he wanted to go down to buy food, he had time to joke around. Brother, I miss listening to my brother say ′′ you walk well. If someone disturbs me, shout out my name loudly ". I was so soft and romantic with him. But I don't know where all that went. It's not the spirit that he misses the old me. But I never cared.
Now, everything is gone. All that is left is memories. Memories that can't bring back anything. And the spirit left me with our children. Nur Amsya Imani. The face is very similar to the spirit. Every time I look at the face of this heavenly child, every time the face of the deceased is imagined in the eyes Allah.. how am I going through the coming days.
Really, I'm quiet. And now I only understand the meaning of silence that my wife has been talking about all this while staying at home alone. No wonder he hasn't slept yet, and wait for me to come back even though it's midnight. Apparently he can't sleep when I'm not beside me
I lost everything. I have lost my solehah wife who always pray for my goodness. I've lost my wife who has been my booster all this time. I miss riding a motorbike with you, dear.. like I got married early.
At 1 am you invite me to round the park. I miss joking with you. Come back dear.. I promise I won't be with my friends anymore. I promise I won't face my phone for 24 hours. I promise that I don't look at other women anymore. I promise :(.
Crying tears of blood. The spirit will never return. I don't want to order a lot. But take my story as a teaching. Please take it as a teaching. Don't let it be late, then you regret it. I'm sorry. I am sorry. I am sorry.Translated
bad attitude meaning 在 M13 Youtube 的評價
Tour Taiwan with me: http://taiwantoursm13.com/
Private Channel: https://www.patreon.com/M13
My Facebook: https://www.facebook.com/Mordeth13
Support M13 buy my Private Series: http://www.m13online.com/?page_id=294
World's best motorcycle pants are RHOK (search Ebay for them) A guy hired me to take him out for the day. Early into the ride he went down hard. I kept looking back to see if he was keeping up alright....and he was. So I didn't slow down. His accident is a combination of over confidence and you'll notice he turns his head before he crashes....look through the turn...etc..etc. I'll upload a video soon where I talk more about it. I didn't allow comments on this video when I first uploaded it because I know how crash vids on youtube work. You get a bunch of losers who have never ridden before insulting the rider. Heck....if someone uploaded a video of Valentino Rossi crashing while on the street (without people realizing it's him)......you'd have hundreds of comments like "Fucking noob shouldn't even own a bike....learn how to ride!" . LOL
You can tell that his line is a bit unstable from the start. He seems to adjust his line multiple times through each bend. He should have realized that he wasn't taking the corners smoothly and backed off. I didn't realize this as I couldn't watch him long enough to see while being in front.
Partially because of this day I focused more on safety for my June Tour and it seemed to help. We didn't have a single crash for my June 2012 tour.
Another thing to note is that right before the corner that he crashes on I slow down a bit.....but he doesn't seem to......the gap between us becomes shorter right before the crash. Meaning he took that specific corner at a higher rate of speed than myself.
He broke his leg in a few places. He was amazingly optimistic and never seemed bothered or even complained about the incident. His biggest mistake was over confidence which isn't such a bad thing......and his attitude was the best about the accident. I have a lot of respect for him.
bad attitude meaning 在 Attitude Meaning - YouTube 的八卦
... <看更多>