Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018) เข้าฉายรอบพิเศษ 3 มกราคมนี้
พอเป็นโลกแอนิเมชั่นแล้วเหมือนว่าสตูดิโอจะมีความกล้าเสี่ยง กล้าได้กล้าเสีย และมีอิสระมากกว่าจักรวาล live action ผลลัพธ์ที่ออกมาจึงอยู่ในขั้นที่น่าพึงพอใจเป็นอย่างมาก แน่นอนว่ามันสนุก เล่าเรื่องกระชับ โดยที่ยังคงความเป็นคอมมิคซูเปอร์ฮีโร่ได้อยู่ ที่สำคัญคือเป็นแอนิเมชั่นที่ชูความหลากหลายได้หลากหลายจริง ๆ มันไม่ใช่แค่เรื่องเชื้อชาติของสไปเดอร์แมนที่มีทั้ง อเมริกัน, เปอร์โตริโก้, แอฟริกาใต้, ญี่ปุ่น แต่ยังหลากหลายด้วยเพศ มีทั้งฮีโร่ที่เป็นชายและหญิง, มีความหลายในเรื่องของวัย ตั้งแต่เด็ก, วัยรุ่น, ยันผู้ใหญ่, มีความหลากหลายตั้งแต่คนและสัตว์, แถมยังมีสไปเดอร์แมนที่มาจากยุคฟิล์มนัวร์ 1930's ซึ่งเป็นมิติอื่นที่สามารถขยายเป็นหนังภาคเดี่ยวของตัวเองได้สบาย ๆ
.
แอนิเมชั่นเล่าถึง 'ไมล์ส โมราเลส' (Shameik Moore) เด็กหัวดีลูกตำรวจที่อยู่ดี ๆ ก็ถูกแมงมุมกัดจนมีพลังพิเศษกลายเป็นสไปเดอร์แมนคนที่สองในมิติปัจจุบัน ซึ่งสไปเดอร์แมนตัวหลักของจักรวาลนี้ก็คือ 'ปีเตอร์ พาร์คเกอร์' กำลังต่อสู้กับ 'คิงพิน' เพื่อหยุดแผนการพยายามฟื้นคืนชีพลูกเมียกลับมาด้วยการเชื่อมโยงมิติอื่น แต่พาร์คเกอร์ก็พลาดท่าเสียก่อนจนทำให้สไปเดอร์แมนจากมิติอื่นหลุดเข้ามาในมิติปัจจุบัน พวกเขาทั้งหมดต้องช่วยกันหยุดแผนของคิงพินและอาศัยเครื่องจักรดังกล่าวเพื่อพาตัวเองกลับไปยังมิติเดิมที่จากมา
.
Into the Spider-Verse ยังคงเล่าคล้าย ๆ ภาคกำเนิด Spider-Man ทั้งหลาย ตั้งแต่การค้นพบพลังและการเรียนรู้เพื่อจะเป็นฮีโร่ สิ่งที่เวอร์ชั่นนี้ทำได้ดีคือการพูดเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ค่อนข้างเข้มงวด ในร่างของเด็กปกติ ไมล์สเป็นเด็กเก่งที่ถูกคาดหวังให้อยู่ในกรอบของคนเป็นพ่อที่อยากให้ลูกประสบความสำเร็จ จึงทำให้เขารู้สึกสบายใจกว่าที่จะไปพ่นกำแพงกราฟฟิตี้กับอาของตัวเอง ส่วนในร่างของสไปเดอร์แมน เขาเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่ยังควบคุมพลังไม่ได้จึงไม่มีใครพร้อมจะฝากความหวัง มันก็เหมือน coming of age ทั่วไปในหนัง spider-man ที่จะต้องก้าวผ่านจุดนี้ไปให้ได้ ซึ่งพอคนทำแอนิเมชั่นเล่ามุมครอบครัวได้อ่อนโยน และบิ๊วมุมฮีโร่ได้ชวนตื่นตา ทำฉากใช้พลังได้สนุกและมีอารมณ์ขัน เล่าเรื่องไม่ต้องท่ายากอะไรมากมาย จึงทำให้ผลลัพธ์ทั้งสองด้านออกมาลงตัว
.
ชอบอีกอย่างคือสไปเดอร์แมนมักจะพูดถึงความสูญเสีย อย่างที่คนชอบแซวกันว่าลุงเบนจะตายอีกแล้วเหรอ ซึ่งตัวละครในแต่ละมิติก็ต้องพบความสูญเสียคนใกล้ชิดในแบบที่แตกต่างกันออกไป ลุงเบนไม่จำเป็นต้องตายซ้ำ ๆ ในทุกมิติ แบ่งให้คนอื่นได้ตายบ้างอะไรประมาณนั้น ที่ชอบเพราะจุดนี้มันเป็นธีมหลักที่ซูเปอร์ฮีโร่อย่างสไปเดอร์แมนต้องยืนหยัดหลังการสูญเสียไปให้ได้ แต่ละมิติผ่านจุดนี้มากันหมดแล้ว ซึ่งไมล์สเองก็ต้องผ่านไปให้ได้เพื่อจะเรียนรู้การเป็นซูเปอร์ฮีโร่เช่นกัน การเล่ามันไม่จำเป็นต้องบิ๊วฟูมฟายเมโลดราม่าด้วยซ้ำ ขอแค่ทำให้การตายมีความสำคัญต่อความเปลี่ยนแปลงของตัวละครก็พอ ซึ่งเรามองว่า Into the Spider-Verse ทำตรงนี้สำเร็จ
Directors: Bob Persichetti, Peter Ramsey, Rodney Rothman
story: Phil Lord (คนเขียนบท The Lego Movie)
screenplay: Phil Lord, Rodney Rothman
Genre: animation, action, drama, comedy, fantasy
8/10
genre of movie 在 A Guide to the Basic Film Genres (and How to Use Them) 的相關結果
Action · Comedy · Drama · Fantasy · Horror · Mystery · Romance · Thriller ... ... <看更多>