Rogue One: A Star Wars Story (2016)
ครึ่งแรกกับครึ่งหลังของหนังนี่ผิดฟอร์มกันมาก เริ่มอย่างน่าเบื่อก่อนจะมาสนุกช่วงภารกิจตอนท้าย ไป ๆ มา ๆ การตัดต่อใหม่, เขียนบทและแก้ไของก์สุดท้ายโดยฝีมือของโทนี่ กิลรอยดูเข้าที่เข้าทางกว่ากันเยอะเลย แถมยังฉลาดในการโยงเข้าหา Star Wars ภาค 4 หรือ A New Hope ชนิดที่แฟน ๆ ต้องร้องกรี๊ดกร๊าดกันเลยทีเดียว (Rogue one เป็นเหตุการณ์คั่นระหว่างภาค 3 และ 4 หรือถ้าจะให้แคบกว่านั้นก็คือหลัง Star Wars Rebels 5 ปีและก่อนภาค 4)
.
หนังเล่าเรื่องของ 'จิน' (Felicity Jones) ลูกสาวของ 'เกเลน' (Mads Mikkelsen) นักวิทยาศาสตร์ผู้สร้างดาวมรณะ เธอเป็นตัวตั้งตัวตีกำหนดภารกิจครั้งใหม่ตามจดหมายโฮโลแกรมของพ่อเธอที่ให้ขโมยแพลนดาวมรณะเพื่อเข้าโจมตีจุดอ่อนของมัน โดยมีความช่วยเหลือจาก 'แคสเซียน' (Diego Luna) ทหารฝ่ายกบฏ, 'ชิรุต' (Donnie Yen), 'เบซ' (Wen Jiang), และ 'โบดี้' (Riz Ahmed) นักบินของจักรวรรดิที่แปรพักตร์มาช่วยเหลือฝ่ายกบฏ
.
ส่วนตัวเรามองภาคนี้เป็นจุดเริ่มต้นของ A New Hope ที่ดูดีมาก ๆ ถ้าใครเคยดูภาค 4 คงจะเห็นว่าเริ่มมาฝ่ายกบฏก็มีแพลนดาวมรณะเลย ซึ่งคำตอบอยู่ที่ภาคนี้ว่าฝ่ายกบฏได้มันมาอย่างไร ธีมของหนังจึงเป็นเรื่องของคนตัวเล็ก ๆ ที่รวมตัวกันไม่ยอมก้มหัวให้อำนาจของจักรวรรดิ พวกเขาพยายามต่อสู้ทุกวิถีทางแม้จะมีกำลังพลน้อยกว่า และอาวุธก็ด้อยประสิทธิภาพกว่า ซึ่งจุดขายของภาคนี้คงต้องยกให้ฉากแอ็คชั่นต่อสู้กันในองก์สุดท้าย(ถ่ายทำที่มัลดีฟส์) ที่ดูเป็นภารกิจชวนลุ้นเอาใจช่วยเสียจริง ๆ
.
ที่ช่วง 1 ชั่วโมงแรกมันดูน่าเบื่อไปหน่อยคงเพราะหนังจำเป็นต้องแนะนำตัวละครพอสมควร เป็นช่วงตัดต่อกระจายพล็อตย่อยเยอะแต่แห้งแล้งอารมณ์ร่วมและความสนุก ต้องเล่าทั้งการแปรพักตร์, เล่าจินถูกฝ่ายกบฏจับ, แนะนำชิรุต+เบซ, โชว์ของฝ่ายจักรวรรดิ, ไหนจะต้องไปเจอ 'เกร์เรร่า' (Forest Whitaker) อีก คือมันเยอะและเชื่อมโยงเล่าได้ไม่เวิร์คเท่าไร โชคดีที่หนังเร่งสปีดขึ้นมาในครึ่งหลังกลายเป็นแอ็คชั่นเต็มตัว
.
ชั่วโมงสุดท้ายนับตั้งแต่ที่จินรวมทีมบุกชิงแพลนดาวมรณะนั่นแหละจึงเป็นความสนุกอย่างแท้จริง เคยอ่านสัมภาษณ์ของโทนี่ กิลรอยที่แนะนำการเขียนบทหนังบล็อกบัสเตอร์เขาบอกว่าให้ทำตัวฉลาดเล็กน้อยพอ ให้เขียนบทแบบก้าวทีละก้าว ซึ่ง Rogue One มันเป็นแบบนั้นเลย โครงสร้างของภารกิจมันดูยั้วเยี้ยไปหมด ไหนจะต้องค้นหาแพลนในห้องเก็บข้อมูลมหาศาล, ต้องต่อสัญญาณวิทยุ, ต้องทำลายเกราะป้องกัน, ต้องล่อสตอร์มทรูปเปอร์ออกมาจากที่มั่น คือเป็นภารกิจที่ต้องกระจายกำลังคนแล้วยังมีอุปสรรคขวางไม่ให้สำเร็จง่าย ๆ อีกมากมาย แต่กิลรอยดูจะเล่าแบบก้าวทีละก้าว ไม่ข้ามไปข้ามมา ซึ่งช่วยในแง่ความต่อเนื่องและความลุ้นเป็นกำลังใจให้ตัวละครทำภารกิจของตัวเองสำเร็จ
.
โดยรวมแล้วในฐานะที่ไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้อะไรของหนังชุด Star Wars ก็ถือว่าเป็นบล็อกบัสเตอร์ดูเพลิน ๆ ซึ่งขอยกนิ้วให้การเชื่อมต่อจักรวาลเนี่ยแหละ ดูเป็น standalone (หนังภาคเดี่ยว) ที่ฉลาดโยงเข้าหา A New Hope และเราก็ชอบตรงนี้ของมันจริง ๆ
Director: Gareth Edwards
story: John Knoll, Gary Whitta
screenplay: Chris Weitz, Tony Gilroy
Genre: fantasy, action, adventure
7/10
