รถไฟชั้นหนึ่งอินเดีย "เลิศ" ยิ่งกว่าชิงกันเซน
---
1,200 รูปี = 600 บาทโดยประมาณ
ห้องโดยสารแอร์ฉ่ำ สะอาดสะอ้าน
ออกตรงเวลา เคลื่อนไว แม้ไม่ความเร็วสูง
อารมณ์คล้ายนั่งรถ BTS ระยะไกล
ว่าง่ายๆ คือรถไฟอินเดียแบบหรู
แซงรถไฟไทยชั้นหนึ่งไปแล้ว
จากเชนไน ใช้เวลาสี่ชั่วโมงกว่า
ก็มาถึงบังกาลอร์ ถือว่าราบรื่น
เปลี่ยนความรู้สึกที่เคยมีต่อรถไฟอินเดียไปเลย
สะอาด ไม่แออัด กลิ่นดี ไม่กังวลขโมย
แต่ที่เด็ดขาดที่สุด และไม่เคยเจอบนรถไฟที่ไหน
คือ...อาหาร!!!
เริ่มจากขนมเต็มถาด
ถั่วอัลมอนด์ ขนมขบเคี้ยว ลูกอม
แบบเยอะมากกกกกกกกกกกกก
คิดในใจกันว่า ให้เยอะจังเว้ย
แต่...ยังไม่หมด
อีกแป๊บ มีน้ำผลไม้ โยเกิร์ต
ขนมแท่งกรอบๆ ตามมา
ยังไม่หมด!
ปลุกให้ตื่นด้วยซุปมะเขือเทศชามเบ้อเริ่ม
อ่า...หมดซะที
ยัง! มีกาแฟ ชาเสิร์ฟอีก!
น้ำนี่ให้กันเป็นกา คนละกาไปเลย
ได้นอนกันซะที
แต่เดี๋ยวก่อน เมนคอร์สมาอีก!
แกงไก่ นาน ข้าว น้ำแกง เต็มที่!
จะล้นออกคอแล้ววว กินไม่ไหวแล้ววว
"600 บาท มันเหลือกำไรบ้างมั้ยเนี่ย"
พี่เทน-ช่างภาพครวญครางไปลูบพุงไป
จบซะที
ยัง! ยังมีไอศครีมอีก!!!
นี่คือรถไฟที่ จจจ.-แจกจุใจที่สุด
ตั้งแต่เคยนั่งรถไฟมา
แค่ค่าอาหารก็จะเกินค่าตั๋วแล้ววว
มาอินเดีย ถ้าหิว
ให้ขึ้นรถไฟ
รับรองจะต้องร้องครวญครางว่า...
"ได้โปรด หยุดเถิดดด
หยุดทำร้ายฉันด้วยอาหารได้แล้ววว
ปรานีฉันด้วยเถิดดดดดด อินี่นายจ๋าาา"
ที่ว่าเลิศกว่าก็เรื่องอาหารนี่แหละ!
#ตามรอยตั๊กม้อ
#พื้นที่ชีวิต
Bangkok > Chennai > Mahabalipuram > Kanchipuram > Chennai > Bangalore
