come to terms with的八卦，YOUTUBE和Yahoo名人娛樂都在討論

Like all of us, I was shocked by yesterday’s tragic incident at River Valley High School. We cannot make sense of what happened. Words fail us because we cannot understand.

We are overwhelmed imagining what the victim’s family are going through. Yesterday morning, they sent off their 13-year-old son to school. Suddenly, without any warning, he is no more.

My heart goes out to his family. I know we cannot properly express our sympathy, or offer much comfort in their sudden calamity. But still, I would like them to know that our thoughts and prayers are with them.

The teachers and students of RVHS are also in shock. We will help you walk through this dark valley, and come to terms with what has happened.

The police are still investigating this case, to find out the motivations behind this tragedy, and if something could have been done to avert it. Let us wait for them to complete their work. Let us not worsen the trauma and grief of the affected families with speculation and rumour.

We place great emphasis on safety in our schools, and the well-being of teachers and students. Our education system is not only about good academic performance, but also helping our kids to grow into happy and well-adjusted persons. If staff or students know a pupil or classmate who seems troubled or under stress, please let the principal or school counsellors know. They will work together with the families to provide help.

Beyond our schools, the pandemic has been tough on everyone. If sometimes things seem too much to bear, please remember help is always available, even if it’s just to talk to someone about what’s on your mind:

National CARE Hotline: 1800 202 6868
Fei Yue's Live Chat Counselling Service: ec2.sg
TOUCHline (Counselling): 1800-377-2252

More resources: go.gov.sg/22qlar

We are all in this together. We are each other’s keepers. Let’s continue to look out for one another. – LHL

By now, you have probably heard about my father’s red box. Minister Heng Swee Keat posted about it last week. The red box was a fixture of my father’s work routine. It is now on display at the National Museum of Singapore in his memorial exhibition.

Some of my father’s other personal items are there too. His barrister’s wig (of horsehair) from when he was admitted to the Bar. And a Rolex Oyster Perpetual watch given to him by the Singapore Union of Postal and Telecommunications Workers after he represented them in the famous postmen’s strike in 1952.

I enjoyed my visit to the exhibition a few days ago. Was happy to hear that many of you went yesterday. The exhibition will be on until 26 April. – LHL

MR LEE'S RED BOX

Mr Lee Kuan Yew had a red box. When I worked as Mr Lee’s Principal Private Secretary, or PPS, a good part of my daily life revolved around the red box. Before Mr Lee came in to work each day, the locked red box would arrive first, at about 9 am.

As far as the various officers who have worked with Mr Lee can remember, he had it for many, many years. It is a large, boxy briefcase, about fourteen centimetres wide. Red boxes came from the British government, whose Ministers used them for transporting documents between government offices. Our early Ministers had red boxes, but Mr Lee is the only one I know who used his consistently through the years. When I started working for Mr Lee in 1997, it was the first time I saw a red box in use. It is called the red box but is more a deep wine colour, like the seats in the chamber in Parliament House.

This red box held what Mr Lee was working on at any one time. Through the years, it held his papers, speech drafts, letters, readings, and a whole range of questions, reflections, and observations. For example, in the years that Mr Lee was working on his memoirs, the red box carried the multiple early drafts back and forth between his home and the office, scribbled over with his and Mrs Lee’s notes.

For a long time, other regular items in Mr Lee’s red box were the cassette tapes that held his dictated instructions and thoughts for later transcription. Some years back, he changed to using a digital recorder.

The red box carried a wide range of items. It could be communications with foreign leaders, observations about the financial crisis, instructions for the Istana grounds staff, or even questions about some trees he had seen on the expressway. Mr Lee was well-known for keeping extremely alert to everything he saw and heard around him – when he noticed something wrong, like an ailing raintree, a note in the red box would follow.

We could never anticipate what Mr Lee would raise – it could be anything that was happening in Singapore or the world. But we could be sure of this: it would always be about how events could affect Singapore and Singaporeans, and how we had to stay a step ahead. Inside the red box was always something about how we could create a better life for all.

We would get to work right away. Mr Lee’s secretaries would transcribe his dictated notes, while I followed up on instructions that required coordination across multiple government agencies. Our aim was to do as much as we could by the time Mr Lee came into the office later.

While we did this, Mr Lee would be working from home. For example, during the time that I worked with him (1997-2000), the Asian Financial Crisis ravaged many economies in our region and unleashed political changes. It was a tense period as no one could tell how events would unfold. Often, I would get a call from him to check certain facts or arrange meetings with financial experts.

In the years that I worked for him, Mr Lee’s daily breakfast was a bowl of dou hua (soft bean curd), with no syrup. It was picked up and brought home in a tiffin carrier every morning, from a food centre near Mr Lee’s home. He washed it down with room-temperature water. Mr Lee did not take coffee or tea at breakfast.

When Mr Lee came into the office, the work that had come earlier in the red box would be ready for his review, and he would have a further set of instructions for our action.

From that point on, the work day would run its normal course. Mr Lee read the documents and papers, cleared his emails, and received official calls by visitors. I was privileged to sit in for every meeting he conducted. He would later ask me what I thought of the meetings – it made me very attentive to every word that was said, and I learnt much from Mr Lee.

Evening was Mr Lee’s exercise time. Mr Lee has described his extensive and disciplined exercise regime elsewhere. It included the treadmill, rowing, swimming and walking – with his ears peeled to the evening news or his Mandarin practice tapes. He would sometimes take phone calls while exercising.

He was in his 70s then. In more recent years, being less stable on his feet, Mr Lee had a simpler exercise regime. But he continued to exercise. Since retiring from the Minister Mentor position in 2011, Mr Lee was more relaxed during his exercises. Instead of listening intently to the news or taking phone calls, he shared his personal stories and joked with his staff.

While Mr Lee exercised, those of us in the office would use that time to focus once again on the red box, to get ready all the day’s work for Mr Lee to take home with him in the evening. Based on the day’s events and instructions, I tried to get ready the materials that Mr Lee might need. It sometimes took longer than I expected, and occasionally, I had to ask the security officer to come back for the red box later.

While Mrs Lee was still alive, she used to drop by the Istana at the end of the day, in order to catch a few minutes together with Mr Lee, just to sit and look at the Istana trees that they both loved. They chatted about what many other old couples would talk about. They discussed what they should have for dinner, or how their grandchildren were doing.

Then back home went Mr Lee, Mrs Lee and the red box. After dinner, Mr and Mrs Lee liked to take a long stroll. In his days as Prime Minister, while Mrs Lee strolled, Mr Lee liked to ride a bicycle. It was, in the words of those who saw it, “one of those old man bicycles”. None of us who have worked at the Istana can remember him ever changing his bicycle. He did not use it in his later years, as he became frail, but I believe the “old man bicycle” is still around somewhere.

After his dinner and evening stroll, Mr Lee would get back to his work. That was when he opened the red box and worked his way through what we had put into it in the office.

Mr Lee’s study is converted out of his son’s old bedroom. His work table is a simple, old wooden table with a piece of clear glass placed over it. Slipped under the glass are family memorabilia, including a picture of our current PM from his National Service days. When Mrs Lee was around, she stayed up reading while Mr Lee worked. They liked to put on classical music while they stayed up.

In his days as PM, Mr Lee’s average bedtime was three-thirty in the morning. As Senior Minister and Minister Mentor, he went to sleep after two in the morning. If he had to travel for an official visit the next day, he might go to bed at one or two in the morning.

Deep into the night, while the rest of Singapore slept, it was common for Mr Lee to be in full work mode.

Before he went to bed, Mr Lee would put everything he had completed back in the red box, with clear pointers on what he wished for us to do in the office. The last thing he did each day was to place the red box outside his study room. The next morning, the duty security team picked up the red box, brought it to us waiting in the office, and a new day would begin.

Let me share two other stories involving the red box.

In 1996, Mr Lee underwent balloon angioplasty to insert a stent. It was his second heart operation in two months, after an earlier operation to widen a coronary artery did not work. After the operation, he was put in the Intensive Care Unit for observation. When he regained consciousness and could sit up in bed, he asked for his security team. The security officer hurried into the room to find out what was needed. Mr Lee asked, “Can you pass me the red box?”

Even at that point, Mr Lee’s first thought was to continue working. The security officer rushed the red box in, and Mr Lee asked to be left to his work. The nurses told the security team that other patients of his age, in Mr Lee’s condition, would just rest. Mr Lee was 72 at the time.

In 2010, Mr Lee was hospitalised again, this time for a chest infection. While he was in the hospital, Mrs Lee passed away. Mr Lee has spoken about his grief at Mrs Lee’s passing. As soon as he could, he left the hospital to attend the wake at Sri Temasek.

At the end of the night, he was under doctor’s orders to return to the hospital. But he asked his security team if they could take him to the Singapore River instead. It was late in the night, and Mr Lee was in mourning. His security team hastened to give a bereaved husband a quiet moment to himself.

As Mr Lee walked slowly along the bank of the Singapore River, the way he and Mrs Lee sometimes did when she was still alive, he paused. He beckoned a security officer over. Then he pointed out some trash floating on the river, and asked, “Can you take a photo of that? I’ll tell my PPS what to do about it tomorrow.” Photo taken, he returned to the hospital.

I was no longer Mr Lee’s PPS at the time. I had moved on to the Monetary Authority of Singapore, to continue with the work to strengthen our financial regulatory system that Mr Lee had started in the late 1990s. But I can guess that Mr Lee probably had some feedback on keeping the Singapore River clean. I can also guess that the picture and the instructions were ferried in Mr Lee’s red box the next morning to the office. Even as Mr Lee lay in the hospital. Even as Mrs Lee lay in state.

The security officers with Mr Lee were deeply touched. When I heard about these moments, I was also moved.

I have taken some time to describe Mr Lee’s red box. The reason is that, for me, it symbolises Mr Lee’s unwavering dedication to Singapore so well. The diverse contents it held tell us much about the breadth of Mr Lee’s concerns – from the very big to the very small; the daily routine of the red box tells us how Mr Lee’s life revolved around making Singapore better, in ways big and small.

By the time I served Mr Lee, he was the Senior Minister. Yet he continued to devote all his time to thinking about the future of Singapore. I could only imagine what he was like as Prime Minister. In policy and strategy terms, he was always driving himself, me, and all our colleagues to think about what each trend and development meant for Singapore, and how we should respond to it in order to secure Singapore’s wellbeing and success.

As his PPS, I saw the punishing pace of work that Mr Lee set himself. I had a boss whose every thought and every action was for Singapore.

But it takes private moments like these to bring home just how entirely Mr Lee devoted his life to Singapore.

In fact, I think the best description comes from the security officer who was with Mr Lee both of those times. He was on Mr Lee’s team for almost 30 years. He said of Mr Lee: “Mr Lee is always country, country, country. And country.”

This year, Singapore turns 50. Mr Lee would have turned 92 this September. Mr Lee entered the hospital on 5 February 2015. He continued to use his red box every day until 4 February 2015.

(Photo: MCI)

อันนี้เขียนโคตรดี

[ ชนะคนบ้า ด้วยความบ้ากว่า?]

"หนุ่มแว่นหัวร้อน" ที่สื่อมวลชนเรียกกัน มีชื่อจริงว่า รชฏ (อ่านว่า ระ-ชะ-ตะ) ถึงตรงนี้เขาเละไม่เหลือซากแล้ว

ประโยคที่เขาพูดออกมาในคลิป เป็นการกระทำในสิ่งที่คนไทยไม่ชอบครบทุกอย่าง มันเป็นการสร้างความเกลียดชังได้อย่างดีที่สุด

- อวดร่ำอวดรวย
- พาดพิงถึงสถาบันพระมหากษัตริย์
- ดูหมิ่นนายกฯ (แม้หลายคนจะไม่ชอบนายกฯ แต่อย่าลืมแฟนคลับนายกฯก็มีเยอะเช่นกันนะ)
- ด่าคนไทยด้อยพัฒนา การศึกษาต่ำ
- ด่าคนอื่นเป็นขยะสังคม
- ด่าคนไทยชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน
- กล่าวอ้างว่ามีตำรวจคอยช่วย ไม่เกรงกลัวกฎหมาย (แต่ความจริงไม่มีนะ อ้างเฉยๆ)

ยิ่งไปไล่ดูประวัติเก่าๆแล้ว เคยมีประเด็นกับผู้คนบนท้องถนนมานับไม่ถ้วน ขับรถปาดหน้า ชูนิ้วกลางใส่รถคันอื่น คือจัดว่าเป็นตัวจี๊ดเลยทีเดียว

ดังนั้น มันก็ไม่แปลกเลยที่จะมีฟีดแบ็กความเกลียดชังถึงตัวเขาหนักขนาดนี้

แล้วในทางกฎหมายล่ะ? ในคดีเรื่องการเฉี่ยวชนกับคู่กรณีคนอัดคลิป ทั้ง 2 ฝ่ายตกลงกันได้ โดยไม่ได้เรียกประกัน มีการชดเชยค่าเสียหายให้กันเรียบร้อย

ขณะที่คดีในทางอาญา ก็มีเพียงหมิ่นประมาทซึ่งหน้า โทษปรับ หรือจำคุกไม่เกิน 1 ปี ซึ่งเป็นคดีไม่ได้ใหญ่เลย ในแง่ของตัวบทกฎหมาย

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่รุนแรงกว่าคือกระแสสังคม ต้นสังกัด บริษัท Kasa Development แน่นอน ย่อมไม่อยากติดร่างแหไปด้วย ใช้เหตุผลเรื่องที่ นายรชฏ อ้างถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ ในการไล่ออก

เท่ากับว่าเพียงพริบตา นายรชฏ มีคดีอาญา โดนไล่ออกจากงาน และ กลายเป็น Public Enemy ศัตรูเบอร์หนึ่งของประเทศไทย

คือก็เข้าใจได้ เพราะสิ่งที่ นายรชฏพูด มันไปกระทบใจของคนส่วนใหญ่ในสังคม จึงนำมาสู่กระแสความเกลียดชังรุนแรงเพียงนี้

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

คลิปของนายรชฏ เป็นไวรัลอย่างรวดเร็ว ยอดคนแชร์เกือบล้าน ซึ่งเป็นคลิปที่ร้อนแรงที่สุดในปี 2019 เลย

เหตุการณ์ยิ่งบอกปากต่อปาก ยิ่งทำให้สถานการณ์ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกกระแสก็ไปทางเดียวนั่นแหละ คือด่า หนุ่มแว่นยับเลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลา ตี 1 ของเมื่อคืน เพจ Phuri's News ได้ปล่อยคลิปวีดีโอในอีกมุมหนึ่ง ที่หลายคนน่าจะรู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมาก

คือคลิปที่สถานีตำรวจพุทธมณฑล มีชาวบ้านประมาณ 4-5 ร้อย ไปดักรอ นายรชฏ และครอบครัว ที่มาให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในโรงพัก

ทันทีที่คุณแม่ของ นายรชฏ เดินออกมาจากโรงพัก มีเสียงตะโกนด่า แม่ของเขา ว่า "เลี้ยงลูกแบบไหนหรอ" ตะคอกกันอย่างหนัก

ภาพที่น่าเศร้าคือสะใภ้ของบ้านนี้ แฟนสาวของนายรชฏ จับมือคุณแม่แน่น และพาไปขึ้นรถที่ตำรวจคุ้มกันอยู่

คำถามที่คนคงคิดตรงกันคือ จะไปด่าแม่กับเมียเขาทำไม?

คือด่าผู้ก่อเหตุก็ว่ากันไป คนทำผิดก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองกระทำ แต่คนอื่นที่ไม่ใช่บุคคลนั้นล่ะ เขาสมควรรับหางเลขไปด้วยหรือ?

ในคลิปแรกสุดที่รถเฉี่ยวชน เราเห็นภาพภรรยาของนายรชฏ ห้ามปรามสามีของตัวเองอยู่ตลอด และพูดจากับคู่กรณีอย่างดีมากๆ ถามว่าเธอผิดอะไรล่ะ ถึงจะต้องโดนด่าไปด้วย

ความผิดของเธอมีเพียงอย่างเดียวคือนั่งอยู่ในรถคันนั้น ณ เวลานั้นแค่นั้นเอง เธอก็พยายามจัดการแก้ปัญหาทุกอย่างให้ดีที่สุดแล้ว

แล้วพ่อแม่ของเขาล่ะ ควรโดนลากมาด่าด้วยไหม ในเมื่อมนุษย์เราเป็นปัจเจก ต่างคนต่างมีความคิดของตัวเอง คือมีพ่อแม่คนไหนอยากสั่งสอนให้ลูกเป็นคนไม่ดี เที่ยวด่ากราดคนอื่นแบบที่หนุ่มแว่นทำ มันไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากให้ลูกเป็นแบบนี้หรอก

ในอดีต กฎมณเทียรบาลสมัยอยุธยา มีโทษประหาร 7 ชั่วโคตรอยู่ คือคนทำผิด ต้องฆ่าให้ตายทั้งตระกูล นักโทษ เมีย ลูก หลาน เหลน พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ทวด ต้องฆ่าให้หมดทั้งวงศ์ตระกูล

แล้วทำไมโทษประหาร 7 ชั่วโคตรถึงถูกยกเลิกไป ไม่มีในปัจจุบันล่ะ?

นั่นเพราะสังคมเรารู้ดีว่า เรื่องความผิด มันเป็นเรื่องของตัวบุคคลนั้น และมันไม่ยุติธรรมแม้แต่นิด ที่จะลากคนรอบตัวของผู้กระทำผิด มาลงโทษด้วย

ในแง่กฎหมาย พ่อแม่ และแฟนสาว ของนายรชฏ ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เช่นเดียวกับในแง่ของสังคม พวกเขาก็ไม่ควรจับแขวนมาด่าแบบนี้ด้วย

ถ้าเห็นว่าใครทำผิดอะไร ใช้กฎหมายเป็นตัวตัดสิน ถ้ายังไม่พอใจกับบทลงโทษทางกฎหมาย จะด่าคนทำผิดก็ด่าเจ้าตัวไป แต่คนไม่เกี่ยวข้องนี่ ไม่แฟร์กับเขาถ้าโดนลากมายำด้วย

คนที่โกรธเขา เกลียดเขา แต่ไปด่าแม่ด่าเมียเขา เอาแต่สะใจตัวเอง

มันจะต่างอะไรกับที่ หนุ่มแว่นทำในตอนแรกล่ะ มันก็ด่ากราดเหมือนกันล่ะนะ

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

การที่ไปรุมเตรียมจะประชาทัณฑ์จากเหตุผลเพียงเพราะเรื่องในคลิป แสดงให้เห็นถึงความอารมณ์ร้อนของคนไทย ที่พอได้ฟังสิ่งที่นายรชฏพูด ก็ฟิวส์ขาด แล้วเตรียมเอาคืนด้วยกำลัง

ใช่ คำพูดมันไม่น่าฟัง แต่กฎหมายบ้านเมืองก็มี ให้กฎหมายทำหน้าที่ของมันไป ผิดเท่าไหร่ บทลงโทษทางกฎหมายก็แรงเท่านั้น

ถ้าใครไม่พอใจอยากด่า ก็ด่าในออนไลน์ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเข้าหาตัวไปใช้ Physical ใช้กำลังทำร้ายร่างกายเขาเลย

ความรู้สึกเหมือนเจอคนเหยียดผิว เราเอาคืนด้วยการเหยียดอีกฝ่ายให้หนักกว่า หรือไปไล่กระทืบอีกคนให้ตาย มันคือการแก้ปัญหาที่ถูกต้องหรือ?

วิธีที่หน่วยงานที่อังกฤษแนะนำคนโดนเหยียดผิว คือเอาสิ่งที่โดนเหยียดเก็บหลักฐาน แล้วมาแจ้งที่เจ้าหน้าที่ โดยบทลงโทษน่ะมันมีอยู่แล้ว คุณไม่จำเป็นต้องไปเอาคืนด้วยการด่าคืน หรือไปต่อยตีอีกฝ่าย คือมันไม่ได้แก้ปัญหากันแบบนั้น

เราเห็นนายรชฏด่ากราดไปทั่วแบบนั้น เราก็ได้แต่คิดในใจไอ้เวรนี่มันบ้าหรือเปล่า

เพราะมีแต่คนบ้าเท่านั้น ที่ด่าไปทุกหย่อมหญ้าขนาดนั้น คนสติดีที่ไหนจะทำ

แล้วเมื่อเจอคนบ้า เราจะไปบ้าเหมือนเขาทำไม ทั้งๆที่เราสามารถแสดงความเป็นอารยชนได้

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

ท้ายที่สุดแล้ว เราต้องมองเรื่องนี้ให้ลึกเกินกว่าแค่ ไอ้แว่นคลั่งด่ากราด มองลึกลงไปเลยว่าเราจะได้อะไรจากเรื่องนี้บ้าง

สำนักข่าว ก็ไม่ควรจะเฮโล ไปเล่นประเด็นซ้ำเดิมๆว่าใครทำอะไรที่ไหนยังไง หรือเล่นข่าวว่า มีเซเล็บคนไหนอยากจะกระทืบไอ้แว่นบ้าง แต่มันน่าจะดีกว่า ถ้าเราลองวิเคราะห์ดูถึงปรากฏการณ์นี้อย่างจริงจัง

1) ตั้งคำถามว่า นายรชฏ ทั้งๆที่เป็นคนไทย มีพ่อแม่เป็นไทย 100% ทำไมถึงเกลียดประเทศไทยขนาดนั้น ทำไมถึงคิดว่าคนไทยเป็นพวกชั้นต่ำ อะไรที่ทำให้คิดแบบนั้น

คำว่าชั้นต่ำของเขาคืออะไร และในมุมของเขาคนประเทศไหนคือชั้นสูง คือมีอะไรในสังคมไทย ที่เขาไม่ชอบ ต้องมานั่งถกกันเลย

2) พิจารณาสภาพอาการป่วยของ นายรชฏ ว่าเป็นโรคอะไรหรือเปล่า พ่อบอกว่าปกติดี ส่วนแม่บอกว่ากินยาอยู่ ความชัดเจนคืออะไรกันแน่ สิ่งสำคัญคือเราควรจะรู้ว่า นายรชฏนี่สติดี 100% ใช่ไหม ตอนที่ออกสตาร์ตด่ากราดขนาดนั้น ทำไมถึงควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย

พ่อแม่ผู้ปกครองที่เห็นแนวโน้ม ว่าบุตรหลานของตัวเอง จะออกอาการบ้าคลั่ง จะได้นำตัวลูกหลานไปปรึกษาแพทย์ก่อนที่จะเกิดเรื่องแย่ๆขึ้นมาแบบนี้

3) เป็นข้อเตือนใจให้เราได้เห็นว่า ในสังคมไทย เวลาคนเขาด่า เขาไม่เคยด่าเราแค่คนเดียว แต่คนรอบข้างทั้งหมด จะโดนด่าไปด้วย ดังนั้นจงชั่งใจให้ดี ก่อนตัดสินใจทำอะไรลงไป ถ้าหากยังรัก ยังแคร์คนรอบข้าง ก็อย่าทำให้เขาได้รับผลกระทบและต้องเสียใจไปด้วย

4) ได้เห็นการแก้ปัญหาขององค์กรที่เกี่ยวข้อง อย่างบริษัทต้นสังกัดของนายรชฏ ที่ประกาศไล่ออกทันที คือเป็นการตัดปัญหา แสดงจุดยืนขององค์กรว่าไม่สนับสนุนคนทำผิด คือถ้ากระแสมันแรงแล้ว คุณต้องรีบ Take Action ก่อนองค์กรจะโดนหางเลขตามไปด้วย

5) ชี้ให้เห็นว่ายุคนี้ พลังของโซเชียล เน็ตเวิร์คไปเร็วมาก ทำผิดอย่าคิดว่าหลบซ่อนได้ แค่พริบตาเดียวคนรู้กันทั่วประเทศ หากเราโดนใครกระทำไม่ดี มือถือเรามี อัดคลิป อัดหลักฐานเอาไว้ ถ้าสุดท้ายเราเป็นฝ่ายถูก สังคมจะช่วยเราเอง

6) เราได้เห็นความใจเย็นของหนุ่มคู่กรณี ที่โดนด่าขนาดนั้น แถมยังถูกบังคับให้กราบเท้า แต่ยังไม่น็อตหลุดใช้กำลังในการจบปัญหา ซึ่งนำมาสู่ความชื่นชมอย่างมาก เพราะการใช้กำลังไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องอยู่แล้ว เขาคือผู้ชนะตัวจริงของเหตุการณ์นี้

7) เวลารถยนต์เฉี่ยวชนบนท้องถนน ควรรู้ไว้เลยว่าถ้าหากมีประกัน ก็โทรเรียกให้ประกันมาจัดการ ไม่ต้องลงมาด่าทอกันเอง เหตุการณ์มันเกิดไปแล้ว มันคืออุบัติเหตุ และหน้าที่ของประกันรถยนต์ก็เพื่อเคลียร์ปัญหาในลักษณะนี้ล่ะ ไม่ต้องโมโหขนาดนั้น ให้ประกันได้ทำหน้าที่ของเขาไป

8) สื่อมวลชนควรไปทำการเจาะชีวิตของคนที่จะไปประชาทัณฑ์นายรชฏ ที่สถานีตำรวจ ว่าอะไรที่ทำให้เขาไม่พอใจขนาดนั้น ถึงขนาดต้องการลงไม้ลงมือ คำพูดไหน ที่เป็นการกระตุ้นความรู้สึก ให้ถึงขนาดต้องขับรถหลายกิโลมาที่สถานี เพื่อรอดักกระทืบผู้ก่อเหตุ

และ 9) การได้คนรักดี คือลาภอันประเสริฐ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า คนที่พอจะช่วยให้สถานการณ์ของพี่แว่นนั้นเบาลงไปหนึ่งสเต็ป คือคุณภรรยาที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกอย่าง

เธอทั้งช่วยเจรจากับเรื่องอุบัติเหตุ ในตอนแรกก็เป็นเธอนี่ล่ะที่ยกมือไหว้คู่ก่อเหตุ และคอยห้ามปรามสามีตัวเอง นอกจากนั้นยังคอยอยู่กับพ่อแม่สามี ตลอดเรื่องราวที่เกิดเหตุขึ้น เชื่อได้เลยว่า 24 ชั่วโมงที่ผ่านมาเป็นวันที่หนักหน่วงที่สุดในชีวิตของเธอ

ถ้าได้คนรักดี ที่มีความฉลาด และพร้อมอยู่เคียงข้างเราเสมอแม้ในวันที่เจอปัญหา ไม่ว่ายังไงก็อย่าปล่อยมือเขาไปเด็ดขาด

เห็นไหม มีหลายมุมตั้งเยอะ ที่เราจะหยิบยกมาคุยกันได้จากเหตุการณ์นี้ นอกเหนือจากกูหมั่นไส้ไอ้แว่น อยากกระทืบมันจังเลยว่ะ จริงไหม

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

จากนี้ไปเรื่องของพี่แว่น ก็จะอยู่ในกระบวนการของตำรวจ ถ้าหากทำผิดจริงตามข้อหาหมิ่นประมาทซึ่งหน้า ก็จะโดนลงโทษปรับ หรือจำคุก ก็ว่ากันไป

นอกเหนือจากโทษทัณฑ์จากตำรวจ พี่แว่น ก็ต้องรับบทลงโทษทางสังคมไปตลอดชีวิต เขาจะโดนตีตราเอาไว้จากคลิปนี้ ซึ่งจะส่งผลให้การเข้าสังคม การใช้ชีวิตต่างๆในประเทศไทย ก็จะทำได้ยากมาก เพราะคนจะย้อนไปนึกถึงเรื่องนี้เสมอ

ขณะที่เรื่องการใช้ชีวิต ณ เวลานี้ เขาตกงานแล้ว ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะหางานใหม่ได้หรือไม่ จะมีองค์กรไหนกล้ารับเผือกร้อนชิ้นนี้มาร่วมงานด้วย ชีวิตของเขาจะอยู่ยากมากๆ

บทลงโทษของเขานั้นแรงมหาศาล และคลิปสั้นๆแค่ 5 นาทีนี้ ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตเขาไปตลอดกาล

แต่แน่นอน มันเป็นสิ่งที่เขาก่อขึ้นเอง ก็ต้องรับมันไว้เอง

ขณะที่คนนอกที่คอยดูเหตุการณ์ ก็วิจารณ์กันได้ จะด่าพี่แว่นก็ด่าไปเถอะ จากความห้าวขนาดนั้น บอกตรงๆก็สมควรโดนนะ

แต่อย่าลืมนะครับ ว่าทั้งหมดนี้มันเป็นเรื่องของเขาเอง พ่อแม่เขาไม่เกี่ยวอย่าลากมาด่าด้วย คนรักเขาก็ไม่เกี่ยว อย่าลากมาด้วยเช่นกัน

สุดท้าย พี่แว่นบอกในคลิปว่า "กูดูถูกคนไทยทั้งประเทศ" ดังนั้นมันก็น่าจะดี ถ้าเราทำให้เขาเห็นว่า คนไทยไม่เห็นมีอะไรน่าดูถูกตรงไหน

ทำให้พี่แว่นได้เห็นว่าเนื้อแท้ของคนไทยเรานั้น จิตใจดี มีเหตุผล มีอารยะ

และที่สำคัญคนไทยเรา จะไม่ชนะคนบ้า ด้วยความบ้ากว่าอย่างแน่นอน

#หนุ่มแว่นหัวร้อน

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

รูปถ่ายขออนุญาตแคปมาจากคลิปของ Phuri's News นะครับ ถ่ายได้ดีมากๆ และสะเทือนอารมณ์จริงๆ
[win a crazy man with more craziness?]

"Hot-headed glasses guy" that the press is called rachatat (read that ra-Cha-ta). He is messy here. There is nothing left.

The sentence that he says in the clip is an action of what Thai people don't like. Everything is the best hate.

- show off to be rich
- refer to the king's Institute.
- Disrespect The Prime Minister (even though many people don't like the Prime Minister, don't forget the Prime Minister's fans too)
- Scold Thai people, undeveloped, low education.
- cursing other people is social trash.
- Scold Thai people. I like to be nosy about other people
- I claim that there is a police to help. Not afraid of the law (but there is no truth. Just claim)

The more I went to see old history, there was an issue with people on the road for cuddle baht. Driving to cut my front and put my middle finger in other cars. It was a hot.

So it's not strange to have a feed back to him this heavy.

What about legal? In the case of crashing against the party, the 2 people who recorded the clip. Both parties agreed without calling insurance. Damages have been compensated.

While criminal cases are only defamation, penalty or imprisonment under 1 years, which is not big in terms of law.

However, what is more severe is the social trend. Kasa development company certainly does not want to be stuck. Use the reason why Mr. Racht referred to the king's institute for expulsion.

It's equal to a blink of an eye. Mr. Racht has a criminal case fired from the job and became public enemy number one of Thailand.

Well, I can understand because what Mr. Racht says hits the heart of most people in society, so it brings to this severe hate trend.

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

The clip of Mr. Rachatat is fast cuddle fast. The total of almost a million people share, which is the hottest clip of 2019

The incident, the more you tell the mouth to mouth, the more it makes the situation increase more violence. At First, the trend went the only way. That

However, at 1 am of last night, phuri's news page released a video clip on the other end that many people should feel very heartbreaking.

It's a clip at phutthamonthon police station. There are about 4-5 hundred villagers to wait for Mr. Rachatat and family who came to talk to police officers in the police station.

As soon as Mr. Racht's mother walked out of the police station, there was a shout out to his mother, " what kind of child is this yelling hard.

Sad picture is the in-laws of this house. Mr. Racht's girlfriend held her mother's hand and took him to the car where police guarded.

The question that people may think the same thing is why do you scold his mother and wife?

If you scold the perpetrator, let's talk about it. The wrong person is responsible for what they do. But other people who is not the person. Do they deserve the number?

In the first clip that the car crashed, we saw the wife of Mr. Racht forbid his husband all the time and spoke to the party very well. Ask what was wrong with her to be scolded.

Your only fault is sitting in that car at that time. That's all. She's all the best solution.

What about their parents? Should they be scolded? When human beings are the cuddle th grade. Everyone has their own idea. is that any parents want to teach their children to be bad people to scold other people like the way the glasses guy does. No parent wants a child to be like this

In the past, the law of Ayutthaya, there was a death penalty for 7 EVIL. The wrong person must kill them. The whole family, wife, children, grandchildren, great-Great-Great-Great-Great-Great-Great-Great-Great-Great - All of them all family

So why is the death penalty for 7 evil being terminated, no present?

That's because our society knows the fault is about the person and it's not even fair to drag the perpetrators to punish.

In terms of law, the parents and gf of Mr. Racht did nothing wrong, as well as in terms of society, they should not have hung like this.

If you see that someone does wrong, use the law as a judge. If you are not satisfied with legal punishment, you will scold the wrong person, scold him. But the irrelevant person is not fair to him if they are dra

Those who are angry with him hate him, but scold the mother and scold his wife. He is satisfied with himself.

What's different than the glasses guy did in the first place? He was angry too.

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

The way to fight is preparing to lynching for the reason. Just because the story in the clip shows the temper of Thai people who hear what Mr. Racht said, he is torn. Prepare to take it back with power.

Yes, words are not nice to listen to, but the law of the city has the law to do its duty. No matter how wrong, the legal punishment is strong

If anyone is not satisfied, you want to scold, you can scold online. There is no need to go to use physical to use physical to hurt him.

Feeling like we meet a racist. Do we take it back by racism harder or beat the other person to death. is it the right solution?

The way the British agency recommends racist is to take what is to collect evidence and inform the authorities by punishment. You don't have to take it back by cursing back or hit the other. It doesn't solve the problem. That's it.

I see Mr. Racht all over the place. I just think in my heart. is this motherfucker crazy?

Because only crazy people scold every grass patches like that. Where will the sane person do it?

Why do we go crazy when I meet crazy like him when we can show my mood?

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

In the end, we need to look at this deeper than just the crazy glasses. Look deeper what we can get from this.

News Agency shouldn't be halo to replay the same point of who did what, where, or play news that any of the nail wants to beat the glasses, but it would be better if we analyze this phenomenon seriously.

1) ask if Mr. Racht, even though they are Thai people have 100 % Thai parents. Why do you hate Thailand so much. Why do you think that Thai people are low class?

What is his low class and in his corner. which country is the high class? What is there is in Thai society that they don't like? We have to sit and discuss.

2) consider the condition of Mr. Racht's illness. Dad said it's normal. Mom said that she was taking medicine. What is the important thing is that we should know that Mr. Racht is 100 % conscious, right? I'm so angry when I'm so angry. Why can't I control my emotions?

Parents who see the tendency that their children are going to get crazy so they can bring their children to consult with doctors before this bad things happen.

3) it's a reminder for us to see that in Thai society, when people scold, they never scold me alone. But all people around you will be scolded. So weigh your heart before you decide to do something if you still love, still care. People around you don't affect them and regret it.

4) seeing the solution of relevant organizations like Mr. Racht's precincts that announced that immediately is to cut off the problem. Show the organization's stand that they don't support the wrong person. If the trend is strong, then you need to take action before the organization gets hit. Tail number. Follow me.

5) indicates that the power of social networks very fast. Don't think that you can hide just a blink of an eye. People know all over the country. If we are bad, our mobile phone has a clip to record evidence if we are. The right society will help us.

6) we have seen the composure of a guy who was scolded and forced to pay respect to the feet, but still didn't get rid of the power to end the problem which brought to much appreciation because using force is not the right answer. He is the real winner. Of this event

7) when a car crashes on the road, you should know that if you have insurance, call insurance to deal with it. Don't come down to scold each other. The incident has happened. It's an accident and the duty of car insurance to clear the problem in Look like this. Don't be that angry. Let insurance do his duty.

8) The Press should go to penetrate the life of someone who is going to lynching at the police station. What offends him that he wants to get into the wood. Which words that stimulates the feeling that he has to drive many kilos to the station. To survive cuddle kg. Beat the perpetrator.

And 9) having a good lover is a good fortune. I can't deny that the person who can help the situation of brother glasses is one step lighter is the wife who is in all events.

She helped negotiate with the accident. At First, it was you who raised your hand to pay respect to the crime and forbidden her husband. Besides, she stayed with her parents-in-in-law all the scene story. Believe that the last 24 hours were the worst day of my life. Yours.

If you have a good lover who is smart and always ready to be there for us. Even when you encounter problems, don't let go of his hand.

See, there are so many angles that we can talk from this incident. Besides I'm irritating. I want to beat them. is it true?

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

From now on, brother glasses will be in police process. If you do wrong, according to defamation, the face will be punished or imprisonment, let's say.

In addition to the police penalty, brother glasses has to take social punishment for the rest of his life. He will be beaten by this clip which will result in social. Living in Thailand will be very difficult because people will always think about this.

While living at this time, he lost his job, which doesn't know whether to find a new job. Which organization dares to get this hot taro to attend. His life will be very difficult to live.

His punishment is so strong and this short 5 minute clip has changed his life forever.

But of course it's what he made himself. Take it himself.

While outsiders who watch the incident can criticize each other. If you want to scold brother glasses, just scold. from that bad. Honestly, I deserve it deserves it.

But don't forget that this is all about him. Parents are not involved. Don't drag me to scold. Love is not related. Don't drag them either.

Finally, brother glasses said in the clip that "I insult Thai people in the whole country" so it would be good if we show them that Thai people don't see anything right.

Make Brother Glasses see that the real texture of Thai people is good, reasonable, civilized.

And most importantly, Thai people will not win crazy people with craziness.

#หนุ่มแว่นหัวร้อน

-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\

Photo shoot. I would like to capture from @[174157096462442:274:Phuri's NEWS]'s clip. Very good shot and I feel really emotional.Translated

Michael Jordan's coach pleaded with him to go back in the game, and the opposing coach made sure Jordan had the chance to end his career with a basket.

Jordan's last shot was a free throw, and like his final appearance in an NBA uniform, it was good.

One of the greatest players in NBA history played the final game of his illustrious career Wednesday night, not in the setting that he would have preferred but in a special atmosphere nonetheless. Jordan's final moment on the court ended with him receiving applause and a lengthy standing ovation from nearly everyone in the arena -- including the coaches and the other players.

He soaked it all up with a wide smile and a wave to the crowd after exiting for good with 1:44 remaining in the fourth quarter of a 107-87 loss to the Philadelphia 76ers.

``Now I guess it hits me that I'm not going to be in a uniform anymore -- and that's not a terrible feeling,'' Jordan said afterward. ``It's something that I've come to grips with, and it's time. This is the final retirement.''

Jordan finished with 15 points, four rebounds and four assists in 28 minutes -- drawing several adoring ovations from the last sellout crowd that will ever watch him play.

``The Philly people did a great job. They gave me the biggest inspiration, in a sense,'' Jordan said. ``Obviously, they wanted to see me make a couple of baskets and then come off. That was very, very respectful, and I had a good time.''

Jordan's final points almost looked scripted, with Eric Snow of the 76ers fouling him in the backcourt for no apparent reason except to send him to the line.

``Coach (Larry Brown) told me to foul him, get him to the line to get some points and get him out of there,'' Snow said.

Both foul shots went in, and the Wizards committed a foul one second later so that Jordan could be removed from the game and receive the proper send-off. In a rare scene, the 10 players who remained on the court turned to Jordan and applauded, too.

The 40-year-old Jordan would have preferred to end his career in the playoffs, but the Wizards never clicked during his two years in Washington and finished 37-45 in both seasons.

But that was merely a footnote on this stirring night, the last time the basketball public was treated to one of the greatest athletes in history playing the game one last time.

Jordan finished his career with 32,292 points -- the third-highest total in league history, behind Kareem Abdul-Jabbar and Karl Malone. His final career average of 30.12 goes down as the best in NBA history, just ahead of Wilt Chamberlain's 30.07.

``I never, never took the game for granted. I was very true to the game, and the game was very true to me. It was just that simple,'' Jordan said.

With the Sixers ahead by 21 points with 9 1/2 minutes remaining, the crowd began chanting ``We want Mike.'' The chant grew louder as the period progressed with Jordan remaining seated, and fans ignored the game to stand and stare at the Wizards' bench, wondering why Jordan wasn't playing.

This being Philadelphia, they eventually booed.

Jordan finally pulled his warmups off and re-entered the game with 2:35 left for his brief final appearance.

``I played here. I told him I at least have to be able to come back (to Philadelphia),'' Wizards coach Doug Collins said. ``I told him to go back in for a minute. He said, 'I'm stiff.' I said, 'Please. They want to see you.' He said, 'Larry Hughes is going to foul out soon, so put me in then.'''

Earlier in the game, Jordan showed his age.

There was a play in the first quarter when he looked like the Jordan of old, except for the result. Starting near the foul line, Jordan ducked his shoulder, lowered his head, stuck out his tongue and drove to his right, the ball rolling off his fingers ever so softly as it arched toward the net.

Rather than going in, though, the ball hit the front rim and missed -- one of several of his shots that came up a few inches short.

One of the exceptions was Jordan's final shot of the first half -- a one-handed dunk that came after he received a nice pass under the basket from Bobby Simmons.

Jordan hit his first two shots of the third quarter but didn't do much else positive in the period. On an alley-oop pass from Tyronn Lue, the ball hit him in the fingertips and bounced harmlessly away. A lazy crosscourt pass was picked off by Aaron McKie, leading to one of Philadelphia's 31 fast-break points. Jordan's final field-goal attempt was a missed layup with 8:13 remaining.

``I'm not embarrassed,'' Jordan said, ``but it's just not ... I've had better feelings in terms of playing a competitive game.''

The standing ovation that Jordan received lasted about three minutes, with Jordan smiling, nodding and chewing gum throughout. The group Boyz II Men sang ``It's So Hard To Say Goodbye'' between the first and second quarters as a montage of Jordan's career highlights was shown on the scoreboard.

✅Daftar Sekuritas (Akun) Trading/Investasi :
https://bit.ly/DaftarNaga

✅ Untuk Kelas Trading dan Bantuan Registrasi:
http://bit.ly/cs-Whatsapp

✅ Tutorial Cara mendaftar :
http://bit.ly/CaraDaftarNaga


=================================
Follow our Others Social Media:
Kelas Trading : https://bit.ly/KelasTrading
Instagram : https://www.instagram.com/johannesliongofficial/
Telegram : https://t.me/sahamworld



NAGA Global Ltd (“NAGA Global”) is a company incorporated under the laws of St. Vincent and the Grenadines under IBCN 24501IBC2018.‘NAGA’ is a registered brand name of The NAGA Group AG.
DISCLAIMER: CFDs are complex instruments and come with a high risk of losing money due to leverage. You should consider whether you understand how CFDs work and whether you can afford to take the risk of losing your money. Prior to trading products offered by NAGA Global, you must carefully read and understand the Terms and Conditions.NAGA assumes no liability for errors, inaccuracies or omissions, inaccuracies or incompleteness of information, texts, graphics, links or other items contained within these materials.

✅Daftar Sekuritas (Akun) Trading/Investasi :
https://bit.ly/DaftarNaga

✅ Untuk Kelas Trading dan Bantuan Registrasi:
http://bit.ly/cs-Whatsapp

✅ Tutorial Cara mendaftar :
http://bit.ly/CaraDaftarNAGA


=================================
Follow our Others Social Media:
Kelas Trading : https://bit.ly/KelasTrading
Instagram : https://www.instagram.com/johannesliongofficial/
Telegram : https://t.me/sahamworld



NAGA Global Ltd (“NAGA Global”) is a company incorporated under the laws of St. Vincent and the Grenadines under IBCN 24501IBC2018.‘NAGA’ is a registered brand name of The NAGA Group AG.
DISCLAIMER: CFDs are complex instruments and come with a high risk of losing money due to leverage. You should consider whether you understand how CFDs work and whether you can afford to take the risk of losing your money. Prior to trading products offered by NAGA Global, you must carefully read and understand the Terms and Conditions.NAGA assumes no liability for errors, inaccuracies or omissions, inaccuracies or incompleteness of information, texts, graphics, links or other items contained within these materials.