รีวิวประสบการณ์ทำ Lasik ที่พึ่งไปโดนมา (โพสนี้จะยาวมาก)
ผมเป็นคนสายตาสั้น 225 เมื่ออายุ 17 ปี เกิดมาสายตาปกติดีทุกอย่าง แต่มาสั้นเพราะเล่นสนุ๊ค ยิงปืน เล่นเกม ทำกิจกรรมที่ต้องเพ่งโฟกัสนานๆ ผมเป็นโรคแพ้คอนแทคเลนส์ ใส่ไม่ได่เลยสักรุ่น ทางออกเดียวของผมคือการใส่แว่น
ผมคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่ควรจะเลิกใส่ เพราะมันทำให้ความคล่องตัวของผมลดลง ไม่ว่าจะเป็นการเข้าสนามฝึกอาวุธปืนหรือสนาม Airsoft ผมต้องใส่ Tactical Visor ทับแว่นสายตาแทบทุกครั้ง ซึ่งเวลาหันหัวเร็วๆหรือจังหวะที่ต้องวิ่งหรือหมอบเร็วๆมันชอบเคลื่อน โคตรเสียจังหวะ จนต้องเลิกเล่นไปหลายปี
ในวันนี้ ผมจะทวงคืนวิสัยการมองเห็นของผมให้กลับมาดีงามเหมือนตอนเด็กๆด้วยการทำ Lasik เพื่อเส้นทางสายเกม และยุทธกีฬา
ขั้นแรกทีมจักษุแพทย์จะทำการประเมินสุขภาพดวงตาของผมอย่างละเอียด ตั้งแต่การวัดค่าสายตา ค่าความเอียง ความหนาของกระจกตา แรงดันภายในลูกตา จากนั้นคุณหมอก็จะมาพูดคุยชี้แจงรายละเอียดว่าสภาพดวงตาของผมนั้นสามารถใช้วิธีไหนได้บ้าง มีอยู่หลากวิธีให้เลือก แต่ละวิธีมีข้อดีข้อเสียต่างกัน
สรุปแล้วผมตัดสินใจเลือก Femtosecond Laser
มันคือการใช้เลเซอร์ตัดเปิดกระจกตา แล้วยิงลำแสงเข้าไปแก้ค่าสายตาให้เป็นปกติ
ตรวจเช้า เข้าผ่าตัดบ่ายในวันเดียวกัน ผมจะไม่สามารถขับรถกลับบ้านเองได้ ก็เลยมีไอ้ชิวจอมโจรคนชั่วมาเป็นพลขับให้
ลงไปแดกข้าวให้อิ่ม เตรียมตัวเตรียมใจ เพราะกูกำลังจะขึ้นเขียง
จินตนาการผมไปไกลมาก รู้สึกหวั่นกลัว วิตกกังวล ว่ามันจะสยองเหมือนในเกม Dead Space ภาค 2 รึเปล่าวะ บอกตามตรงว่ากลัวมากๆ แต่ต้องแข็งใจ เพื่อการมองเห็นที่ได้เปรียบ
ถึงคิวผมขึ้นเขียง พยาบาลให้ไปใส่ชุดคลุม ผ้าครอบหัว ล้างหน้าให้สะอาดหมดจด ฟอกหนังตาและขนตาให้เอี่ยมด้วยน้ำยาที่เตรียมไว้ให้ หยอดยาชาและยาฆ่าเชื้อสลับกัน 2-3 รอบแล้วให้นั่งรอ จากนั้นก็พาผมไปเข้าเครื่อง
หวาดเสียวสัดๆครับ เพราะมันคือดวงตา อวัยวะที่ Sensitive ที่สุดในร่างกาย รองลงมาจากไอ้นั่น ผมใจสั่นนิดๆ
ก่อนทำคุณหมอก็ชี้แจงอย่างละเอียดว่าผมจะต้องโดนอะไรบ้าง
หมอทำการมาร์คตำแหน่งความเอียงของสายตาด้วยการใช้ปากกาแตะไปที่ตาดำ เป็นไปอย่างยากลำบากเพราะผมล่กตลอด สุดท้ายก็กัดฟันบวกกับฤทธิ์ยาชา จึงผ่านมาได้
ด่านต่อไปคือเลเซอร์ตัดเปิดกระจกตา คุณหมอก็ทำไปพร้อมอธิบายว่ากำลังทำอะไรบ้าง หน้าที่ของผมคือห้ามกระพริบตา แม้จะมีเครื่องมือตรึงเอาไว้เบาๆ ผมต้องมองตามแสงเลเซอร์จนกว่าหมอจะบอกให้พอ ทำแบบนี้ 2 ข้าง อันนี้ไม่รู้สึกเท่าไร แค่แสบตากับหวาดเสียวเพราะคิดไปเอง
ด่านสุดท้ายคือยิงลำแสงแก้ค่าสายตา หมอใช้อะไรบางอย่างมาดึงกระจกตาให้เปิดออก ภาพเบลอมากๆเหมือนกำลังอยู่ในน้ำ เวียนหัวพอสมควร ราวกับว่ามีใครมาแกว่งลูกตาเราเล่นแต่ก็ไม่เจ็บสักนิด รอบนี้หน้าที่ของผมคือแค่จ้องมองเลเซอร์สีแดงกับสีเขียวให้วางทับซ้อนกัน เหมือนเป็น Mini-Game ผมได้กลิ่นไหม้เหมือนหมูย่างเกาหลี คงจะเป็นกลิ่นเลเซอร์ที่ยิงเข้ามาในดวงตา แต่ไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ทำแบบนี้ทั้ง 2 ข้างเช่นกัน
สรุปไอ้ที่เสียวที่สุดไม่ใช่เลเซอร์ แต่เป็นขั้นตอนที่หมอเขาใช้แปรงเล็กๆมาปัดที่ตาเราเพื่อทำความสะอาด คือมันใกล้มาก ไม่เจ็บก็จริง แต่มันรู้สึก มันได้เห็นทุกขั้นตอน สติยังอยู่ครบ
ทำเสร็จใหม่ๆ ภาพใสปิ้งระดับ 4K โดยไม่ต้องใช้แว่น แต่ยังมีเบลอๆหมอกๆ เป็นฟองอากาศ นอนพัก 1 ตื่นแล้วมันจะหายไป
ผมกลับบ้านมานอน นอนไม่หลับเพราะภาพเครื่องมือแหย่ลูกตามันยังคงฝังติด หมอให้ Diazepam มา 3 เม็ด ผมจัดไป 1 หลับยาวยันเช้า ตื่นมา เย็ดเข้ !! มองชัดแจ๋วระดับ 8K 60FPS
ระยะการมองเห็นคือไกลมากๆ อ่านทะเบียนรถได้แทบทุกคันบนถนน ถ้าไปยิงปืนในสนามคงจะดีไม่ใช่น้อย
แต่ยังไม่ได้ ! สายตาผมถึงแม้จะมองชัด แต่ไวต่อแสงมากๆ ลืมตานานๆเหมือนโดนระเบิด Flash มันจ้าซะเหลือเกิน!
ห้ามน้ำเข้าตา 7 วัน นอกนั้นทำงานได้ปกติ นอนพักเยอะๆ ห้ามผาดโผน 1 เดือน ป้องกันเหงื่อไหลเข้าตา
ขอบคุณ ดร.ฉันทกา คนสวย และความกล้าของผม
Lasik มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ไม่เจ็บเลยสักนิด เพียงแค่มันรู้สึก ตัดมโนตัวเองออกไปได้คือจบ
บรฟ. หวนคืนสังเวียนยุทธกีฬา
โอกาสที่สองนี้ผมจะระมัดระวังการโฟกัสสายตาให้มากขึ้น
ได้เวลาปืนพกสไนเปอร์ in real life
จบรีวิว
ไปนอนต่อ Zzzz
