เมื่อวานได้ดูซีรี่ย์ Hormone Ep.10 ว่าด้วยเรื่องที่น้องพละ ตัวละครหนึ่งในเรื่องติดเชื้อ HIV แล้วกำลังจะมีความรักกับชะนีส้มส้ม #เกลียด พอดูเสร็จก็เกิดคำถามในแง่ความรู้สึกของผู้ติดเชื้อขึ้นมามากมาย แต่จะมีใครตอบเราได้ดีเท่าผู้ที่ติดเชื้อเองคงไม่มีอีกแล้ว
วันนี้ช่าจึงอยากขอแนะนำ
บ๊อบ
เพื่อนสนิทอีกคนของช่าที่ติดเชื้อ HIV มา 5 ปี ต่อไปเป็นบทสัมภาษณ์จากการนั่งเม้ากันในห้องของนาง.....พร้อมกับผัวของนาง
#ชีวิตหลังรู้ว่าติดเชื้อHIV
ช่า : ห้าปีแล้วเนอะ
บ๊อบ : ห้ากว่าแล้วล่ะ
ช่า : ถามมึงก่อน....ตอนรู้ครั้งแรกเป็นไง?
บ๊อบ : อีดอก....เดินออกมาจากห้องหมอ...ร้องไห้ ทำไรไม่ถูกเลยค่ะ
ช่า : มันคือความรู้สึกไงวะ?....เสียใจเหรอ?
บ๊อบ : กลัว....
ช่า : กลัวเพราะ?
บ๊อบ : ......คือไงดีล่ะ เอดส์อะมึง เรารู้มาตั้งแต่เด็กว่าการติดเอดส์...มันคือ....แบ่บ(ทำมือวนไปวนมา)แบ่บ....
ช่า : ความพินาศ
บ๊อบ : เออ....คือภาพจำของคนที่เป็นเอดส์มันต้องน่ากลัว ทรมาน ตุ่ม หนอง แผล คือตอนนั้นกูเข้าใจว่ากูต้องตายแน่ๆแล้วแหละ
ช่า : แล้วหมอเค้าไม่ได้บอกอะไรมึงเพิ่มเลยเหรอ?
บ๊อบ : เอาจริงหมอบอกกูนะ นางบอกกูว่ากูแค่ติดเชื้อ HIV ยังไม่ได้เป็นเอดส์....กูก็งงคือเหี้ยไร เอดส์ก็คือเอดส์ป้ะวะ....แต่พอมาเป็นจริงๆ(ยิ้ม) กูก็อ่านเพิ่มนะถึงรู้ว่าเออ.....มันต่างกัน
ช่า : อธิบายค่ะ
บ๊อบ : ก็แบบที่ซีรี่ย์บอก คือเชื้อ HIV มันเข้าไปทำลายภูมิคุ้มกันของกู ค่า CD4 กูก็ลดลง
ช่า : CD4?
บ๊อบ : CD4 คือชื่อเรียกค่าของภูมิคุ้มกัน ค่ายิ่งมาก ยิ่งคุ้มกันกูดี ทีนี้ถ้าเชื้อ HIV ไปทำให้มันลดลงมากๆ พอกูติดเชื้ออะไรก็ไม่มีภูมิคอยช่วยกู กูก็ตายห่า คือไม่ได้ตายเพราะ HIV นะ แต่ตายเพราะโรคที่เสือกแทรกเข้ามา
ช่า : ภาวะที่ร่างกายติดเชื้อนั่นคือเอดส์ถูกมะ
บ๊อบ : ถูก.. ทางแก้คือแดกยาต้านไวรัส ยามันจะไปควบคุมเชื้อไว้ ทำให้ร่างกายผลิต CD4 ได้ดีขึ้น
ช่า : แล้วมึงเคย CD4 ต่ำสุดเท่าไหร่
บ๊อบ : 120
ช่า : นี่ถือว่าต่ำมากมะ?
บ๊อบ : ต่ำเรี่ยดินเลยอีดอก คนปกติ 400 ขึ้นไป ต่ำกว่า 350 หมอจะให้ยา ต่ำกว่า 200 คือแย่ มึงคิดดูกู 120 ตอนนั้นถ้ามีโรคแทรกคือกูตายไปแล้วแน่นอน
ช่า : อีด๊อกก...ดีไม่ตาย
บ๊อบ : โชคดีชิบหาย
ช่า : แล้วตอนนี้เท่าไหร่
บ๊อบ : 444
ช่า : นี่คือปกติเลยนะ แสดงว่าตอนนี้ภูมิคุ้มกันมึงก็สมบูรณ์ดี
บ๊อบ : เพราะกูแดกยาตลอดงะ.... มึงดูกูสิ(ร่ายมือไปที่ตัวเอง) กูยังสวยพร้อมมงลงหัวขนาดนี้ มึงคิดว่า HIV ทำไรกูได้อีช่า
#ความรักของผู้ที่ติดเชื้อHIV
ช่า : แล้วนี่ได้ข่าวว่ามีผัวแล้ว?
บ๊อบ : มี
ช่า : ผัวรู้มั้ยว่าเป็น?
บ๊อบ : อีดอก ก็นั่งอยู่นี่ฟังมึงถามไม่รู้เลยมั้ง?!
ช่า : อ้าวอีเหี้ย!!!(ตบกระดาษที่มือ)...มันต้องตามสคริปสิอีนี่!!
โต้ง : (ยิ้ม)......ผมพูดได้ยัง 55
ช่า : ได้แล้ว55....นี่คบกันนานยังคะทั้งสองคน?
โต้ง : เกือบปีละครับ
ช่า : (หันไปที่บ๊อบ) นี่คือมึงบอกน้องเค้าก่อนคบหรือบอกตอนคบแล้ว?
บ๊อบ : คุยกันซักพักนึงอะกูถึงบอก
ช่า : ตอนบอกคิดอะไรอยู่?
บ๊อบ : อืม(คิด)....กูไม่อยากตอแหลว่ะ...คือมันก็ไม่ได้ตอแหลหรอกมันคือการเลือกจะพูดหรือไม่พูดอะนะ แต่กูเลือกพูดเพราะกูว่าเค้ามีสิทธิเลือก กูคิดว่าแฟร์กว่าถ้าจะให้เค้ารู้ความเสี่ยงนี้
ช่า : แล้วมึงคิดป้ะว่าน้องเค้าอาจไม่โอเค?
บ๊อบ : คิ๊ด....ตอนกูบอกกูยังพูดเล้ย ถ้าเธอไม่โอเคเธอจะไปก็ได้นะเราเข้าใจ แต่ไม่ได้พูดเฉยๆนะ กูร้องไห้ไปด้วย 555
ช่า : แล้วโต้งรู้สึกไงตอนนางบอก?
โต้ง : ตกใจ 5555
ช่า : 555 ก็ไม่แปลกนะ เพราะเอาจริงวันแรกพี่ก็ตกใจ 5555
โต้ง : พอรู้ผมก็หลบไปวันสองวัน ไปทบทวนอะไรนิดนึง แล้วผมก็กลับมา
ช่า : กลับมาเพราะ?
โต้ง : เพราะผมก็รักเค้ามั้งพี่ 55
ช่า : โอ้โหววว.....(เหล่ไปทางอีบ๊อบ)...อีดอกบ๊อบคือน้ำเดินแล้วมั้งน่ะ
บ๊อบ : (แสยะยิ้มแบบปริ่มใจ)
โต้ง : 5555 มันไม่แค่นั้น แต่คือ....การติดเชื้อ HIV ตอนนี้คือมันไม่ได้เลวร้ายพี่ โรคอื่นยังน่ากลัวกว่าเลยมั้ง? นี่แค่กินยา ดูแลตัวเองดีๆก็ปกติดี ผมเลยรู้สึกว่าถ้าคบกันไม่น่ามีปัญหาอะไร
ช่า : โต้งเป็นส้มส้มว่างั้นเถอะ
บ๊อบ : กูเนี่ยส้มส้ม!!!
ช่า : มึงอะเงาะเงาะไปอีดอก!!! ไปขี้ กูจะคุยกับน้อง......(หันกลับไปหาน้อง) แล้วนี่อยู่ด้วยกันด้วยใช่มั้ยคะ?
โต้ง : ใช่ครับ
ช่า : ในชีวิตคู่ต้องระวังอะไรบ้างมั้ย?
โต้ง : ไม่มีไรมากครับ จริงๆการใช้ชีวิตด้วยกันมันไม่น่ากลัวเลย มันจะมีข้อจำกัดนิดๆหน่อยๆเอง
ช่า : เช่น?
โต้ง : สมมุติถ้าพี่บ๊อบเค้าเป็นแผลที่ไหน เค้าจะบอกเราล่วงหน้า ยิ่งถ้าเป็นที่ปากเค้าจะรีบบอกเลย ก็ระวังแค่ช่วงนั้น มีดโกน ของที่ต้องแบบบาดผิว ตัดผิวอะไรงี้ก็ไม่ใช่ร่วมกัน แล้วผมก็ตรวจเลือดทุกสามเดือนครับ
บ๊อบ : เอาจริงมันติดกันเพราะอยู่ด้วยกันนี่มันยากนะ เชื้อ HIV มันอ่อนแอจะตายมึง โดนอากาศ โดนความร้อนก็ตายหมดแล้ว
ช่า : แล้วเรื่องนั้นล่ะ?
โต้ง : เรื่องไหนครับ?
ช่า : นั้นน่ะ...
บ๊อบ : .......เย็ด?
ช่า : อีดอกกก!!!!!!
โต้ง : 5555555 ก็มีครับ มีปกติ
บ๊อบ : เมื่อวานก็พึ่งเยกัน
ช่า : อีบ๊อบ....นี่ไม่ใช่ที่ที่มึงจะมาโชว์ศักยภาพผัวนะ แค่นี้ก็ถือว่ากูให้พื้นที่มึงอวดผัวมากพอแล้ว...
บ๊อบ : 555 กูจะบอกว่ามีได้ปกติ ถ้าพร้อมก็มี แต่ต้องป้องกัน
ช่า : อะไรที่ทำให้คิดว่าคบกันมาได้ถึงทุกวันนี้
โต้ง : ความเข้าใจครับ เข้าใจเค้า เข้าใจโรคด้วย HIV ไม่น่ากลัวครับ ถ้าต้องระวังอะไร ก็ระวังให้เค้ากินยาสม่ำเสมอดีกว่า จะได้อยู่กับเราไปนานๆ
บ๊อบ : ส่วนตัวกูคิดว่าความเข้าใจนี่มันไม่ใช่แค่ชีวิตคู่นะ คนรอบข้างก็สำคัญ ถ้าเค้าเข้าใจ กูก็แฮปปี้ สุขภาพจิตกูดี ร่างกายกูก็แข็งแรง มันเป็นทอดๆไป
#ฝากอะไรป้ะ?
บ๊อบ : ในฐานะที่กูเป็น....กูอยากให้ใส่ใจการตรวจ HIV ว่ะ คือ HIV รู้เร็วก็รักษาได้เร็วอันนี้กูว่าทุกคนรู้ แต่คนไม่ค่อยกล้าตรวจ เพราะภาพเก่า HIV มันคือความน่ากลัว มันคือเป็นแล้วสภาพแย่ เป็นโรคติดต่อน่าขยะแขยง
โต้ง : ซึ่งผิด
บ๊อบ : ซึ่งผิดมาก ตอนนี้มันมีวิธีการควบคุมเชื้อซึ่งได้ผลมาก เพราะงั้นมันไม่น่ากลัว ถ้ามีความเสี่ยงก็ตรวจเถอะ รู้แล้วกินยาต่อเนื่อง ทุกอย่างโอเค
โต้ง : จริงๆสังคมก็ควรลบภาพว่ามันคือโรคที่น่ารังเกียจด้วย
บ๊อบ : เออ...อีสื่อต่างๆอะตัวดอกเลย กูว่าเราควรช่วยกัน educate คนว่ะ คือกูว่าถ้าคนรู้ว่าโรคนี้มันไม่น่ากลัว เค้าก็จะยอมตรวจ แล้วถ้าเค้ารู้เร็วนอกจากเค้าจะรักษาทันแล้วมันก็จะลดอัตราการแพร่เชื้อเพราะไม่รู้ด้วย..
ช่า : โอเคค่ะ....เริ่ด อีบ๊อบดูฉลาดมาก 555
บ๊อบ : (อ้าปากแบบไม่ออกเสียง) อีสัส....
ช่า : ยังไงก็ขอบคุณมาก ขอให้พวกมึงรักกันแบบนี้นานๆนะคะ โต้งพี่ขอบคุณมากค่ะที่โอเคกับเพื่อนพี่
โต้ง : (ยิ้ม)....ผมโอเคอยู่แล้วครับ
ผมโอเคมานานแล้ว....และตอนนี้ก็ยังโอเคอยู่
บ๊อบ : (ยิ้มอ่อน)
ช่า : (เบ้ปาก)
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความรู้ความเข้าใจในเชื้อ HIV เป็นเรื่องที่โคตรสำคัญในปัจจุบัน ซึ่งนอกจากจะช่วยให้ผู้ที่มีความเสี่ยงกล้าที่จะเข้ารับการตรวจเพื่อรักษาต่อไปแล้ว ยังช่วยให้คนรอบข้างสามารถอยู่ร่วมกับผู้ติดเชื้อได้อย่างปกติอีกด้วย
และแน่นอนกำลังใจและความเข้าใจคือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่คนรอบข้างควรมีให้ผู้ติดเชื้อ อย่าโทษอดีตของเค้า แต่จงช่วยให้เค้ามีตัวตนอยู่ในอนาคตร่วมไปกับคุณ
รัก
ช่า บันทึกของตุ๊ด
Ps. มือของพวกนาง
ความรักของผู้ที่ติดเชื้อhiv 在 บันทึกของตุ๊ด Facebook 八卦
ไดอารี่ตุ๊ดซี่ส์ EP.10 ที่ผ่านมา ว่ากันด้วยเรื่องความรักของตัวละครกอล์ฟที่มีเชื้อ HIV ซึ่งทุกคนคงจะรู้แหละว่าตัวจริงนางไม่ได้มีเชื้อ แต่หลายคนคงจะสงสัยว่า พล็อตความรักของพี่วิสิทธิ์ กับตุ๊ดที่ติดเชื้อ HIV นี้มีอยู่จริงมั้ย?
วันนี้ช่าจึงอยากขอรีรันและแนะนำ
บ๊อบ
เพื่อนสนิทอีกคนของช่าที่ติดเชื้อ HIV มา 5 ปี ต่อไปเป็นบทสัมภาษณ์จากการนั่งเม้ากันในห้องของนาง.....พร้อมกับผัวของนาง
#ชีวิตหลังรู้ว่าติดเชื้อHIV
ช่า : ห้าปีแล้วเนอะ
บ๊อบ : ห้ากว่าแล้วล่ะ
ช่า : ถามมึงก่อน....ตอนรู้ครั้งแรกเป็นไง?
บ๊อบ : อีดอก....เดินออกมาจากห้องหมอ...ร้องไห้ ทำไรไม่ถูกเลยค่ะ
ช่า : มันคือความรู้สึกไงวะ?....เสียใจเหรอ?
บ๊อบ : กลัว....
ช่า : กลัวเพราะ?
บ๊อบ : ......คือไงดีล่ะ เอดส์อะมึง เรารู้มาตั้งแต่เด็กว่าการติดเอดส์...มันคือ....แบ่บ(ทำมือวนไปวนมา)แบ่บ....
ช่า : ความพินาศ
บ๊อบ : เออ....คือภาพจำของคนที่เป็นเอดส์มันต้องน่ากลัว ทรมาน ตุ่ม หนอง แผล คือตอนนั้นกูเข้าใจว่ากูต้องตายแน่ๆแล้วแหละ
ช่า : แล้วหมอเค้าไม่ได้บอกอะไรมึงเพิ่มเลยเหรอ?
บ๊อบ : เอาจริงหมอบอกกูนะ นางบอกกูว่ากูแค่ติดเชื้อ HIV ยังไม่ได้เป็นเอดส์....กูก็งงคือเหี้ยไร เอดส์ก็คือเอดส์ป้ะวะ....แต่พอมาเป็นจริงๆ(ยิ้ม) กูก็อ่านเพิ่มนะถึงรู้ว่าเออ.....มันต่างกัน
ช่า : อธิบายค่ะ
บ๊อบ : ก็แบบที่ซีรี่ย์บอก คือเชื้อ HIV มันเข้าไปทำลายภูมิคุ้มกันของกู ค่า CD4 กูก็ลดลง
ช่า : CD4?
บ๊อบ : CD4 คือชื่อเรียกค่าของภูมิคุ้มกัน ค่ายิ่งมาก ยิ่งคุ้มกันกูดี ทีนี้ถ้าเชื้อ HIV ไปทำให้มันลดลงมากๆ พอกูติดเชื้ออะไรก็ไม่มีภูมิคอยช่วยกู กูก็ตายห่า คือไม่ได้ตายเพราะ HIV นะ แต่ตายเพราะโรคที่เสือกแทรกเข้ามา
ช่า : ภาวะที่ร่างกายติดเชื้อนั่นคือเอดส์ถูกมะ
บ๊อบ : ถูก.. ทางแก้คือแดกยาต้านไวรัส ยามันจะไปควบคุมเชื้อไว้ ทำให้ร่างกายผลิต CD4 ได้ดีขึ้น
ช่า : แล้วมึงเคย CD4 ต่ำสุดเท่าไหร่
บ๊อบ : 120
ช่า : นี่ถือว่าต่ำมากมะ?
บ๊อบ : ต่ำเรี่ยดินเลยอีดอก คนปกติ 400 ขึ้นไป ต่ำกว่า 350 หมอจะให้ยา ต่ำกว่า 200 คือแย่ มึงคิดดูกู 120 ตอนนั้นถ้ามีโรคแทรกคือกูตายไปแล้วแน่นอน
ช่า : อีด๊อกก...ดีไม่ตาย
บ๊อบ : โชคดีชิบหาย
ช่า : แล้วตอนนี้เท่าไหร่
บ๊อบ : 444
ช่า : นี่คือปกติเลยนะ แสดงว่าตอนนี้ภูมิคุ้มกันมึงก็สมบูรณ์ดี
บ๊อบ : เพราะกูแดกยาตลอดงะ.... มึงดูกูสิ(ร่ายมือไปที่ตัวเอง) กูยังสวยพร้อมมงลงหัวขนาดนี้ มึงคิดว่า HIV ทำไรกูได้อีช่า
#ความรักของผู้ที่ติดเชื้อHIV
ช่า : แล้วนี่ได้ข่าวว่ามีผัวแล้ว?
บ๊อบ : มี
ช่า : ผัวรู้มั้ยว่าเป็น?
บ๊อบ : อีดอก ก็นั่งอยู่นี่ฟังมึงถามไม่รู้เลยมั้ง?!
ช่า : อ้าวอีเหี้ย!!!(ตบกระดาษที่มือ)...มันต้องตามสคริปสิอีนี่!!
โต้ง : (ยิ้ม)......ผมพูดได้ยัง 55
ช่า : ได้แล้ว55....นี่คบกันนานยังคะทั้งสองคน?
โต้ง : เกือบปีละครับ
ช่า : (หันไปที่บ๊อบ) นี่คือมึงบอกน้องเค้าก่อนคบหรือบอกตอนคบแล้ว?
บ๊อบ : คุยกันซักพักนึงอะกูถึงบอก
ช่า : ตอนบอกคิดอะไรอยู่?
บ๊อบ : อืม(คิด)....กูไม่อยากตอแหลว่ะ...คือมันก็ไม่ได้ตอแหลหรอกมันคือการเลือกจะพูดหรือไม่พูดอะนะ แต่กูเลือกพูดเพราะกูว่าเค้ามีสิทธิเลือก กูคิดว่าแฟร์กว่าถ้าจะให้เค้ารู้ความเสี่ยงนี้
ช่า : แล้วมึงคิดป้ะว่าน้องเค้าอาจไม่โอเค?
บ๊อบ : คิ๊ด....ตอนกูบอกกูยังพูดเล้ย ถ้าเธอไม่โอเคเธอจะไปก็ได้นะเราเข้าใจ แต่ไม่ได้พูดเฉยๆนะ กูร้องไห้ไปด้วย 555
ช่า : แล้วโต้งรู้สึกไงตอนนางบอก?
โต้ง : ตกใจ 5555
ช่า : 555 ก็ไม่แปลกนะ เพราะเอาจริงวันแรกพี่ก็ตกใจ 5555
โต้ง : พอรู้ผมก็หลบไปวันสองวัน ไปทบทวนอะไรนิดนึง แล้วผมก็กลับมา
ช่า : กลับมาเพราะ?
โต้ง : เพราะผมก็รักเค้ามั้งพี่ 55
ช่า : โอ้โหววว.....(เหล่ไปทางอีบ๊อบ)...อีดอกบ๊อบคือน้ำเดินแล้วมั้งน่ะ
บ๊อบ : (แสยะยิ้มแบบปริ่มใจ)
โต้ง : 5555 มันไม่แค่นั้น แต่คือ....การติดเชื้อ HIV ตอนนี้คือมันไม่ได้เลวร้ายพี่ โรคอื่นยังน่ากลัวกว่าเลยมั้ง? นี่แค่กินยา ดูแลตัวเองดีๆก็ปกติดี ผมเลยรู้สึกว่าถ้าคบกันไม่น่ามีปัญหาอะไร
ช่า : โต้งเป็นส้มส้มว่างั้นเถอะ
บ๊อบ : กูเนี่ยส้มส้ม!!!
ช่า : มึงอะเงาะเงาะไปอีดอก!!! ไปขี้ กูจะคุยกับน้อง......(หันกลับไปหาน้อง) แล้วนี่อยู่ด้วยกันด้วยใช่มั้ยคะ?
โต้ง : ใช่ครับ
ช่า : ในชีวิตคู่ต้องระวังอะไรบ้างมั้ย?
โต้ง : ไม่มีไรมากครับ จริงๆการใช้ชีวิตด้วยกันมันไม่น่ากลัวเลย มันจะมีข้อจำกัดนิดๆหน่อยๆเอง
ช่า : เช่น?
โต้ง : สมมุติถ้าพี่บ๊อบเค้าเป็นแผลที่ไหน เค้าจะบอกเราล่วงหน้า ยิ่งถ้าเป็นที่ปากเค้าจะรีบบอกเลย ก็ระวังแค่ช่วงนั้น มีดโกน ของที่ต้องแบบบาดผิว ตัดผิวอะไรงี้ก็ไม่ใช่ร่วมกัน แล้วผมก็ตรวจเลือดทุกสามเดือนครับ
บ๊อบ : เอาจริงมันติดกันเพราะอยู่ด้วยกันนี่มันยากนะ เชื้อ HIV มันอ่อนแอจะตายมึง โดนอากาศ โดนความร้อนก็ตายหมดแล้ว
ช่า : แล้วเรื่องนั้นล่ะ?
โต้ง : เรื่องไหนครับ?
ช่า : นั้นน่ะ...
บ๊อบ : .......เย็ด?
ช่า : อีดอกกก!!!!!!
โต้ง : 5555555 ก็มีครับ มีปกติ
บ๊อบ : เมื่อวานก็พึ่งเยกัน
ช่า : อีบ๊อบ....นี่ไม่ใช่ที่ที่มึงจะมาโชว์ศักยภาพผัวนะ แค่นี้ก็ถือว่ากูให้พื้นที่มึงอวดผัวมากพอแล้ว...
บ๊อบ : 555 กูจะบอกว่ามีได้ปกติ ถ้าพร้อมก็มี แต่ต้องป้องกัน
ช่า : อะไรที่ทำให้คิดว่าคบกันมาได้ถึงทุกวันนี้
โต้ง : ความเข้าใจครับ เข้าใจเค้า เข้าใจโรคด้วย HIV ไม่น่ากลัวครับ ถ้าต้องระวังอะไร ก็ระวังให้เค้ากินยาสม่ำเสมอดีกว่า จะได้อยู่กับเราไปนานๆ
บ๊อบ : ส่วนตัวกูคิดว่าความเข้าใจนี่มันไม่ใช่แค่ชีวิตคู่นะ คนรอบข้างก็สำคัญ ถ้าเค้าเข้าใจ กูก็แฮปปี้ สุขภาพจิตกูดี ร่างกายกูก็แข็งแรง มันเป็นทอดๆไป
#ฝากอะไรป้ะ?
บ๊อบ : ในฐานะที่กูเป็น....กูอยากให้ใส่ใจการตรวจ HIV ว่ะ คือ HIV รู้เร็วก็รักษาได้เร็วอันนี้กูว่าทุกคนรู้ แต่คนไม่ค่อยกล้าตรวจ เพราะภาพเก่า HIV มันคือความน่ากลัว มันคือเป็นแล้วสภาพแย่ เป็นโรคติดต่อน่าขยะแขยง
โต้ง : ซึ่งผิด
บ๊อบ : ซึ่งผิดมาก ตอนนี้มันมีวิธีการควบคุมเชื้อซึ่งได้ผลมาก เพราะงั้นมันไม่น่ากลัว ถ้ามีความเสี่ยงก็ตรวจเถอะ รู้แล้วกินยาต่อเนื่อง ทุกอย่างโอเค
โต้ง : จริงๆสังคมก็ควรลบภาพว่ามันคือโรคที่น่ารังเกียจด้วย
บ๊อบ : เออ...อีสื่อต่างๆอะตัวดอกเลย กูว่าเราควรช่วยกัน educate คนว่ะ คือกูว่าถ้าคนรู้ว่าโรคนี้มันไม่น่ากลัว เค้าก็จะยอมตรวจ แล้วถ้าเค้ารู้เร็วนอกจากเค้าจะรักษาทันแล้วมันก็จะลดอัตราการแพร่เชื้อเพราะไม่รู้ด้วย..
ช่า : โอเคค่ะ....เริ่ด อีบ๊อบดูฉลาดมาก 555
บ๊อบ : (อ้าปากแบบไม่ออกเสียง) อีสัส....
ช่า : ยังไงก็ขอบคุณมาก ขอให้พวกมึงรักกันแบบนี้นานๆนะคะ โต้งพี่ขอบคุณมากค่ะที่โอเคกับเพื่อนพี่
โต้ง : (ยิ้ม)....ผมโอเคอยู่แล้วครับ
ผมโอเคมานานแล้ว....และตอนนี้ก็ยังโอเคอยู่
บ๊อบ : (ยิ้มอ่อน)
ช่า : (เบ้ปาก)
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความรู้ความเข้าใจในเชื้อ HIV เป็นเรื่องที่โคตรสำคัญในปัจจุบัน ซึ่งนอกจากจะช่วยให้ผู้ที่มีความเสี่ยงกล้าที่จะเข้ารับการตรวจเพื่อรักษาต่อไปแล้ว ยังช่วยให้คนรอบข้างสามารถอยู่ร่วมกับผู้ติดเชื้อได้อย่างปกติอีกด้วย
และแน่นอนกำลังใจและความเข้าใจคือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่คนรอบข้างควรมีให้ผู้ติดเชื้อ อย่าโทษอดีตของเค้า แต่จงช่วยให้เค้ามีตัวตนอยู่ในอนาคตร่วมไปกับคุณ
รัก
ช่า บันทึกของตุ๊ด
Ps. มือของพวกนาง
ความรักของผู้ที่ติดเชื้อhiv 在 สาวติด HIV โต้กลับอดีตแฟนติดยา ต้องหาเลี้ยงตลอด ทนไม่ไหวขอเลิก ... 的八卦
ผู้ โพสต์เฟซบุ๊กรายหนึ่ง โพสต์ข้อความ ให้อ่านและระวังตัว ชีวิตจะได้ไม่พังเหมือนผม พร้อมเล่าเรื่องราว ของ ตนเอง ที่ ได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ... ... <看更多>