อุทาหรณ์สอนใจหญิง ฉบับที่ 7
นานมาแล้ว อีแหนดได้ชวนช่ากับคิมมารับจ๊อบทำออร์กาไนซ์ที่บริษัทแห่งหนึ่ง
ซึ่งตอนแรกเลย พวกเราปฎิเสธ เพราะที่นี่ขึ้นชื่ออย่างมากในเรื่องของแรง ไม่ใช่ผี...ไม่ใช่แม่ย่านาง แต่ที่นี่มี
เจ๊เพ็ญ
เจ๊เพ็ญ เป็นคุณป้าร่างท้วมวัย 45 ผู้โสดและเน้นย้ำเสมอว่าตนเป็นกุลสตรีที่มีมีอุปนิสัยเรียบร้อยและหัวโบราณ หัวจรดเท้านางประกอบไปด้วยแฟชั่นวินเทจรุ่นอาทวด เชิ๊ตสีครีมระบายคอ เสื้อคลุมไหมสีแดงเลือดหมู กระโปรงทรงระบายยาวเลยเข่า และคัทชูสีดำไม่มีส้นเผยให้เห็นถุงเท้าขาวยาวครึ่งแข้งที่คลุมปิดถุงน่องสีเหลืองกว่าขา
นางเป็นคนที่มีทัศนคติที่ไม่ดีต่อเพศที่สามสี่หรือห้า เจ้าระเบียบ ไร้ความยืดหยุ่นในทุกกรณี เก่งกาจในการกระทบกระแทกแดกดันตุ๊ด รักในการทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก และถึงใบหน้าของเจ็เพ็ญจะยิ้มและทาลิปกรอสสีหวานใสอยู่ตลอดเวลา แต่สายตานางไม่เคยยิ้ม ทุกคำพูดที่เจือเสียงหัวเราะ ล้วนเต็มไปเนื้อหาและน้ำเสียงที่น่าตบอย่างที่สุด
หน้าที่ของนางคือ ประสานงานทุกอย่างกับ Freelance โดยขึ้นตรงกับช่าและอีคิม ซึ่งในอดีต เราเคยเจอกับอิทธิฤทธิ์ของนางและได้ไฟ้วกันมาหลายรอบแล้ว รอบนี้จึงไม่คันอาสาที่จะลงสนามใดๆอีก แต่พี่เอกเจ้านายผู้น่ารักของอีแหนด ฮีประทับใจในผลงานเก่าและอยากได้ช่ากับคิมกลับไปทำงานนี้มากถึงขนาดโทรมาขอร้องด้วยตนเอง พวกเราจึงต้องรับงานนี้อย่างจำเป็น
วันแรกที่เริ่มงาน แค่ประโยคแรก เจ็เพ็ญก็ต้อนรับเราด้วยความรักทันที
ยกที่ 1
เจ๊เพ็ญ : พี่จะบอกไว้ก่อนนะคะ ว่าตอนนี้ไม่เหมือนแต่ก่อน จะซื้อจะหาอะไร หรือแม้แต่ค่ารถ ก็ Advance กันไปก่อน แล้วเอาใบเสร็จมาทำเบิก ใช้เวลา 30-45 วัน
ช่า : นานขนาดนั้นเลยเหรอคะ?
เจ๊เพ็ญ : มันเป็นขั้นตอน แล้วอย่าลืมนะคะ ทุกครั้ง ต้องมีเอกสารยืนยัน ถ้าไม่มี พี่ก็ไม่ให้เบิก
ช่า : ขึ้นแท๊กซี่ ต้องขอใบกำกับภาษีด้วยมั้ยคะ?
เจ๊เพ็ญ : เอามาได้ก็ดี...(เหล่ไปที่อีคิม)..คิมคะ
คิม : ว่า...เอ้ย คะ?
เจ๊เพ็ญ : พี่เข้าใจนะคะ ว่าออฟฟิสเธอ อาจจะให้เธอใส่กางเกงสีฟ้าแบบนี้มาทำงานได้ แต่เว้นที่นี่ไว้หน่อยเถอะค่ะ ที่นี่บริษัทใหญ่ แต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อย
คิม : เมื่อเช้าพี่เอก เค้ายังชมว่าเกงหนูสวยเลยค่ะ แล้วนี่ก็สีเขียวนะคะ...ตาไม่ดีแล้วเหรอคะพี่เพ็ญ
เจ๊เพ็ญ : พี่ไม่ใช่พี่เอก และพี่เป็นคนดูแลภาพลักษณ์บริษัท แต่เอาเถอะค่ะ คิมจะแต่งหรือไม่แต่งก็ได้นะคะ ถึงที่บ้านพี่จะไม่มีอะไรแบบนี้ แต่พี่เข้าใจคนประเภทพวกเธอ คงต้องแฟชั่นจ๋าเพื่อดึงความสนใจหน่อยโนะ(หัวเราะ)
ช่า : จริงๆพี่เพ็ญ ก็ควรจะเอาเรื่องแฟชั่นไว้พิจารณาบ้างนะคะ (มองกระโปรง)
เจ๊เพ็ญ : (หุบยิ้มแทบจะทันที).............
ยกที่ 2
เจ๊เพ็ญ : คิมคะ? เวลางานทำไมเปิดเฟสบุคเล่นคะ
คิม : หนูต้องคุยงานกับเพื่อนในแชทเนี่ยค่ะ...พี่จะอ่านมั้ยคะ?
เจ๊เพ็ญ : แล้วแต่ค่ะ แต่พี่เตือนไว้ก่อน การเล่นเฟสบุคในเวลางานเท่ากับใช้อินเตอร์เนตของบริษัทอย่างสิ้นเปลือง.....แล้วนี่ทำไมเอากาแฟเข้ามาทานคะ?
คิม : ที่นี่ห้ามกินกาแฟเหรอคะ?
เจ๊เพ็ญ : ไม่ควรเอาอะไรมาทานที่โต๊ะทำงานค่ะ
คิม : มันเป็นแค่เครื่องดื่มค่ะพี่เพ็ญ
เจ๊เพ็ญ : จะเครื่องดื่มหรือจะอะไรก็ไม่ควรเอามาทาน
คิม : แล้วจะให้ทำไงดีคะ เททิ้งมั้ยคะจะได้ไม่ต้องกิน
เจ๊เพ็ญ : ทานค่ะ
คิม : ....ตกลงกินได้หรือกินไม่ได้คะ?
เจ๊เพ็ญ : พีี่หมายถึง คิมน่าจะใช้คำว่าทานแทนคำว่ากินค่ะ
คิม : ......ห้ะ?
เจ๊เพ็ญ : อย่าหาว่าพี่สอนเลยนะ แต่มารยาทไงคะ คำพูดพวกนี้ที่บ้านพี่สอนมาตั้งแต่เด็กๆ
พี่เอก : คิมค้าบ....เดี๋ยวเอางานเมื่อเช้ามาคุยกับพี่หน่อยนะครับ ... อ้ะ กาแฟร้านนี้อร่อยมะ?
คิม : (มองที่เจ๊เพ็ญ...ยิ้มมุมปาก) อร่อยดีนะคะพี่เอก ชิมป้ะ?
พี่เอก : ไม่เอาอ้ะ พี่ไม่กินกาแฟ
คิม : ว้าย พี่เอกคะ อย่าพูดกินค่ะ เมื่อกี้พี่เพ็ญพึ่งสอนหนูว่าให้พูดทาน ไม่งั้นจะเป็นคนไม่มีมารยาท ที่บ้านไม่สั่งสอน(กรอกตาขึ้นเพดาน)....
เจ๊เพ็ญ : ........
ตลอดเวลาที่ช่ากับอีคิมต้องทำโปรเจคที่นั่น เรามีเรื่องไฟ้ว์กับเจ๊เพ็ญทุกวัน ส่วนใหญ่เรื่องหลักๆจะเป็นเรื่องการแต่งกาย ขั้นตอนเอกสาร วิธีการประสานงานของเจ๊เพ็ญที่โคตรจะยุ่งยาก รวมถึงเรื่องสาแหรกผู้ดีของนาง ที่ชอบยกมาเพื่อสอนคนอื่นแทบจะตลอดเวลา
สิบวันผ่านไป ในที่สุดก็ถึงวันปิดโปรเจค ช่วงกลางคืนในทีมมีนัดฉลองกัน ทุกคนตื่นเต้น แต่แน่นอน...ยกเว้นเจ๊เพ็ญ นางนั่งหน้าบูดและบ่นตลอดเวลาว่าพรุ่งนี้เป็นวันทำงาน ทุกคนไม่ควรมีงานรื่นเริงใดๆทั้งสิ้น
พอถึงเวลาเลิกงานนางก็ลุกออกจากที่นั่งทันที
พี่เอก : พี่เพ็ญ ไม่ไปร้องเกะด้วยกันเหรอครับ
เจ๊เพ็ญ : ไม่ไปค่ะ พี่ต้องรีบกลับบ้าน
พี่มอส : ที่บ้านว่าเหรอพี่
เจ๊เพ็ญ : (ถอนหายใจ) ที่บ้านพี่ไม่ชอบให้เที่ยวอะไรแบบนี้ค่ะ สังคมที่บ้านพี่สอนไม่ให้พี่เที่ยวกลางคืน ทุกคนก็อย่าเพลินจนลืมนะคะว่าตัวเองยังมีหน้าที่ในวันพรุ่งนี้แล้วกรุณา ปิดเครื่องใช้ไฟฟ้าให้เรียบร้อยด้วยนะคะ
แล้วนางก็คว้ากระเป๋าย่ามเดินเร็วออกจากห้องไป
คืนนั้นที่ร้านเกะ ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสุดแสน โทรศัพท์อีคิมก็เข้า นางคุยด้วยอารมณ์ที่ดาลเดือด พอวางหูได้ก็กรีดร้องโวยวายได้ใจความว่า ต้องกลับไปออฟฟิสเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ในเวลานี้ เพราะอีเจ๊เพ็ญ ลืมวางบิลให้พวกเราที่ห้องส่งเอกสาร และบิลนี้ต้องอยู่ในห้องนั้นก่อนหกโมงครึ่งไม่งั้นจะได้เงินอีกทีเดือนหน้า ซึ่งนางบอกให้อีคิมเข้าไปจัดการ โดยอ้างว่าดึกแล้วทางวังจุฑาเทพของนางไม่อนุญาตให้ออกไปไหน ประกอบกับพรุ่งนี้นางลาหยุดเพราะต้องส่งหม่อมแม่ไปโรงพยาบาล นางจึงไม่สามารถมาวางบิลห่านี่ให้ในตอนเช้าได้
กว่าจะถึงบริษัทก็เกือบสี่ทุ่ม ออฟฟิสตอนกลางคืนมืดและเงียบมาก เราจึงรีบเดินเข้าไปหาซองบิลของตัวเองที่โต๊ะเจ๊เพ็ญ พอคว้าได้กำลังจะหันหลังกลับ อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังมาจากด้านหลัง
ตึ๊ง......
คิม : .........
ช่า : เสียงแชทในเฟสบุค
คิม : ใครไม่ปิดคอมวะ?
ช่า : (หันไปมองโน๊ตบุคที่ถูกพับหน้าจอไว้หลวมๆ)........เครื่องพี่เพ็ญว่ะ
คิม : เชี่ยย แล้วตอนนั้นมาด่ากุเล่นเฟสบุค
ช่า : ที่กุตกใจกว่าคือแม่งมีเฟสด้วยเนี่ยแหละ
สำหรับคนที่ไม่รู้ ถ้า Login Facebook ค้างไว้ที่ไหนซักที่โดยที่ไม่ปิดคอม แต่ดันกลับไป Login ที่บ้าน แล้วเกิดแชทใดๆในคอมอีกเครื่อง ทุกคำที่แชท จะขึ้นมาอีกเครื่องนึงเช่นกัน
ตึ๊ง...ตึ๊ง...ตึ๊ง
คิม : แม่งคุยไรกันวะ(เดินไปที่คอม)
ช่า : อีคิมม ไม่เอา
ตึ๊ง...ตึ๊ง...ตึ๊ง....ตึ๊ง..
คิม : ..........(มองที่คอม แล้วมองมาที่ช่า)
ช่า : ...........(พยักหน้า)
แด่ความเสือก...อีคิมจึงเปิดโน๊ตบุคพี่เพ็ญขึ้น หน้าจอสว่างเห็นเฟสบุคเปิดค้างอยู่ แถบล่างขวาขึ้นกระพริบที่ช่องแชท แล้วเราก็นั่งลง
ยอด ยังมีรักแท้ : กลับถึงบ้านรึยัง
Penny Snsd : พึ่งกลับมา
ยอด ยังมีรักแท้ : คิดถึงจัง ไปไหนมา
Penny Snsd : ออกไปซื้อของขวัญให้ใครบางคนตามสัญญา >\\<
ยอด ยังมีรักแท้ : อะไรเหยออ
Penny Snsd : ไม่บอก คริๆ
ยอด ยังมีรักแท้ : อยากรู้จุงเบย
Penny Snsd : ชุดที่เทออยากให้ใส่
ยอด ยังมีรักแท้ : อยากเห็นจัง
Penny Snsd : พรุ่งนี้ก็ได้เห็นแล้ว
ยอด ยังมีรักแท้ : อยากเห็นก่อนได้มั้ย จะได้เตรียมตัว
Penny Snsd : ไม่เอา
ยอด ยังมีรักแท้ : นะๆ
Penny Snsd : (อีโมติค่อนหน้าแดง) ก็ได้ๆ แปปนึงนะ
ข้อความสุดที่ตรงนี้
คิม : ไหนนางว่าพรุ่งนี้นางลาหยุดส่งแม่ไป รพ.
ช่า : ....ผัวนางเหรอวะ
คิม : ....มั้ง เชี่ย....หน้าแม่ง....
ช่า : ......เหมือนลุงเคเอฟซี
คิม : เออ...
ตึ๊ง......
Penny Snsd : Send image
ช่ากับอีคิมรีบหันกลับไปที่หน้าจอ และต้องถอยหลังมาตั้งหลักแทบเก้าอี้คว่ำ
ช่า,คิม : เหี้ยยยยย!!!!!!
รูปที่ Penny Snsd ส่งให้ ยอด ยังมีรักแท้ คือรูปหญิงอ้วนใส่แว่นกรอบดำคนหนึ่ง ที่บลอคตาดำทะมึนและทาลิปสติกสีม่วงเข้มบนปากหนาที่เผยอออก นางกำลังยืนเอาขาข้างนึงวางไว้บนเก้าอี้ด้วย Acting ระดับญาญ่าญิ๋งในจันดารา(ปฐมบท)
นางคือเจ๊เพ็ญ
.......ในชุดนางพยาบาลสีขาวสั้นและรัดรูป
ท่อนล่างของนาง นอกจากส้นเข็มสีขาวแหลม ยังสวมใส่ถุงน่องตาข่ายดำครึ่งขาเผยให้เห็นเซลลูไลท์ที่ล้นออก นางมาพร้อมกับเข็มฉีดยาปลอมในมือ และสาบานว่าฉากหลังมีดิลโด้วางแอบอยู่อย่างน้อยสองอัน
ตึ๊ง.....
Penny Snsd : ชอบป้ะ
ยอด ยังมีรักแท้ : ชอบกว่าชุดตำรวจ
Penny Snsd : อยากให้เธอมาฉีกออกจัง
ยอด ยังมีรักแท้ : จะฉีกให้หมดเลย
Penny Snsd : ฟาดแบบคราวก่อนด้วย
ยอด ยังมีรักแท้ : เพ็ญห้ามร้องด่าพี่เหมือนคราวที่แล้วอีกนะ 555
Penny Snsd : คริคริ
ยอด ยังมีรักแท้ : เดี๋ยวพี่จะฟัด.....
ช่า : (ปิดหน้าจอลง)
คิม : ..............
ช่า : ...............
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
จง.....
Log out ทุกครั้ง.....
ช่า นามปาน
Ps1.หลังจากนั้นครึ่งปี เราไปเจอเจ๊เพ็ญที่ฟูลมูนปาร์ตี้ของโรงแรมแห่งหนึ่ง นางมาพร้อมหน้ากากและจัดเต็มกว่าชุดนางพยาบาล เราโบกมือทักนาง แต่นางทำเป็นไม่เห็น
Ps2.ไม่นานหลังจากฟูลมูน นางโทรมาหาช่า ปรึกษาเพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนมีสองบุคลิก ช่าแนะนำให้นางปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงออกมา อย่าแอ็บแบ๊ว ซึ่งต่อมานางทำได้ และเริ่มเป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน
Ps3.เรื่องนี้ได้รับอนุญาตจากเจ๊เพ็ญแล้ว
Ps4.ปัจจุบันเจ๊เพ็ญลาออกจากบริษัทพี่เอก และกลับไปเปิดร้านเหล้าปั่นที่ขอนแก่น ผัว 4 ไม่มีลูก เราเคยไปอุดหนุนนาง และติดยศให้นางว่า
เพ็ญ....ร้อยแรงม้า
snsd 在 看板SNSD 文章列表- 批踢踢實業坊 的八卦
批踢踢實業坊 › 看板SNSD 關於我們 聯絡資訊 · 看板 精華區 · 最舊 ‹ 上頁 下頁› 最新 · Fw: [影音] 211002 tvN 驚人的星期六E180 中字(太妍). ... <看更多>