what is food bank的八卦，YOUTUBE和Yahoo名人娛樂都在討論

ทำไปได้อะไร / โดย เพจลงทุนแมน
ตูน บอดี้สแลม คือ ใคร
ทำไม ต้องลงทุนวิ่ง จากอำเภอเบตง ถึง แม่สาย
55 วัน กับระยะทาง 2,191 กิโลเมตร
เพื่อขอบริจาคคนละ 10 บาท จาก คนไทย 70 ล้านคน เพื่อโรงพยาบาลศูนย์ 11 แห่ง ...
Continue ReadingWhat can I do? / by Investment page man
Who is Toon Bodyslam
Why do you have to invest from Betong to Mae Sai District?
55 days and 2,191 km distance
To ask for donations of 10 baht each from 70 million Thai people for 11 center hospitals.
Why does it have to be a Toon Bodyslam and Toon Bodyslam?

Toon or Mr. Sunwarah Khongmalai, born and raised in Suphan Buri, graduated at Suan Kulalongkorn school and graduated from Chulalongkorn University.

Toon won the award from the Hotwave Music Award contest, so he signed the first music bugs camp and released the first set of the name and later set up a new band named Bodyslam.

Toon, in addition to being a rock singer, there is also a sports talent, participating in Thailand and 2555 and 2554 charity run.

3 years ago, Toon moved to Bang Saphan, Prachuap Province. Last year, Dr. Snub Chao Chao cuddle Thao, director of Bangsaphan hospital invited Toon to join the charity run to bring the rest of the donations Medical equipment shortage

When you go to the hospital, let's know that the patient has to sleep in bed, the basic tools for treatment, no or not enough. Such as newborn cabinet. There is only one new born child must share. The number of dialysis machine. There are not enough patients. Kidney has to wait for the queue to use.

Charity run is high cost. There may not be enough money left for medical equipment. Each cost a million.

How to get the most donations without deductions?

The answer is "running alone" of Toon.

If you run alone, you don't need to have money to buy a running shirt, food, tent, coins

So why run?

Running is to communicate that the hospital has problems, not running for anyone. Win or reach the finish line for 10 days to make people know for 10 days.

Let each person step out to donate 5 baht each. 10 baht. There is no need to be rich person. There are many donations. I wish that there are many people to know enough and have a

So there was a project to be a step at a step for Bang Saphan Hospital in December 2559 by Toon ran from Suan Kua School, Bangkok to Bang Saphan, Prachuap Khiri Khan

And the small step of each person who came together in the last year. Toon has donated up to 85 million baht.

Toon Bodyslam has created a phenomenon that ripple society. Toon is a role model for a new generation who loves music, love sports, a leader and a good person who makes merit for society.

Toon says it's another day of a happy life. See from the light of happiness that I come out of eyes and smile. It's happiness in doing good deeds for others. It's not wrong to say that no matter how much money you have, I can't buy this

When I understand the identity of Toon, in addition to winning the great rock artist and poll polls that they are the people's favorite male singer. Toon also won cuddle girls on Mother's Day 2549

And the house that bang saphan is also a gift that toon bought for mother. The happiness of being a cartoon and toon has made pride for the family who has a good person who is a good person and a good person for society.

If you ask if toon has solved a permanent problem for the hospital or create an event once, just stay in memory and forget.

In one problem, there are many solutions and one step of the project can lead to small steps that walk to a big solution.

According to the Confederation, Medical Hospital Center, General Hospital reported a loss of 18 hospitals in 2560 by the top 5 are

The school. Nov. Phra sit klao is a loss of 355 million baht.
The school. Nov. Saraburi is a loss of 322 million baht.
The school. Nov. Uttaradit is a loss of 277 million baht.
The school. Nov. Sakon Nakhon. Loss 225 million baht.
The school. Nov. Surat Thani loss of 220 million baht.

Since 2551, these hospitals have been a loss from all health insurance of the National Health Insurance Office, PA or 30 baht. Treatment for all diseases for the people.

When you look at the budget of 2561, the amount of 2.9 trillion baht has been allocated as follows

Ministry of Education 5.1 billion baht (Teacher's wages 3.11 billion baht)
Ministry of Thailand 3.55 hundred thousand baht.
Ministry of Finance 2.38 billion baht
Ministry of Defense 2.22 billion baht (Military wages 1.04 billion baht)
And Ministry of Health 1.26 billion baht (Doctor's wages, Nurse 0.99 billion baht. The rest is medical and more)

At the beginning of the year, the ministry of health clarified the hospital's financial problems that it is a problem and proceeded.

Even in government, there is a deal with sickness can't wait.

This year, the project is a step at a time for 11 hospitals and it may be the last run for the hospital.

Toon will start running on November 1th from Betong District, Yala province through 20 provinces and arrive at Mae Sai province, Chiang Rai on December 25, total of 55 days, 4 days. 1 days. Day day

Distance and time 5 times more than last year and no one should have dared to run like this.

In addition to us, Thai people send encouragement, we can help send toon to run to the finish line by donating. Invest man page. Let's be one of the small steps to do good deeds by writing this article and donate 10,000 baht to Project one step at a time.

Even if we don't run with toon and no one else sees the good deeds we have done and the happiness we receive should be in our hearts.

In this world
There should be 2 types of people.

1. People who look at small photos who look forward to themselves. The most interested in that person is the number in the bank account. Everything to do must be worth it. If you do a lot, it's not worth it's not worth it. He shouldn't get anything. Apart from the numbers he created to fool himself, this one is called LONELY MAN

2. People who look at the big picture who look forward to society. Overall the most interested in the end, society will benefit. Everything is not about their own numbers, but about the happiness of everyone. Finally, he may not get anything as well as the first person. All I got is that everyone in society and will go back to be their own happiness without having to know.. This is enough.

What will be in the future, we can choose the path from our actions in the present.

We can choose whether we are LONELY MAN or the second one called HAPPY MAN..

Follow project details on Facebook: @[1253942961362212:274: k̂āw]

#ก้าว #ก้าวคนละก้าวเพื่อ11โรงพยาบาล #ก้าวนี้เพื่อหมอและพยาบาลทุกคน

Doing good deeds, even if you don't know why I have to do it.
Doing good deeds, even if I don't know where I do it, I have to
Doing good deeds, even if you don't know who does it, you have to do it
Doing good deeds, even if no one rejoice, must do it.
Doing good deeds, even if you have to do it, you have to do
Doing good deeds, even if you don't see the return, you
Doing good deeds, even if you have a little time to do it.
Because goodness is still good all the time
Because good people have to do good deeds.
Because good people get encouragement from doing good deeds.
Believe in good deeds, do good things must be good.
No change

" Doing good is hard and effective slowly, but it has to be done.
Because no evil is easy to do.
And I will be quick to make it up without feeling.
So each person has to focus and perseverance. Try their best.
To create, enhance and collect good deeds "

His Majesty King Bhumibol Adulyadej
August 14, 2525Translated

By now, you have probably heard about my father’s red box. Minister Heng Swee Keat posted about it last week. The red box was a fixture of my father’s work routine. It is now on display at the National Museum of Singapore in his memorial exhibition.

Some of my father’s other personal items are there too. His barrister’s wig (of horsehair) from when he was admitted to the Bar. And a Rolex Oyster Perpetual watch given to him by the Singapore Union of Postal and Telecommunications Workers after he represented them in the famous postmen’s strike in 1952.

I enjoyed my visit to the exhibition a few days ago. Was happy to hear that many of you went yesterday. The exhibition will be on until 26 April. – LHL

MR LEE'S RED BOX

Mr Lee Kuan Yew had a red box. When I worked as Mr Lee’s Principal Private Secretary, or PPS, a good part of my daily life revolved around the red box. Before Mr Lee came in to work each day, the locked red box would arrive first, at about 9 am.

As far as the various officers who have worked with Mr Lee can remember, he had it for many, many years. It is a large, boxy briefcase, about fourteen centimetres wide. Red boxes came from the British government, whose Ministers used them for transporting documents between government offices. Our early Ministers had red boxes, but Mr Lee is the only one I know who used his consistently through the years. When I started working for Mr Lee in 1997, it was the first time I saw a red box in use. It is called the red box but is more a deep wine colour, like the seats in the chamber in Parliament House.

This red box held what Mr Lee was working on at any one time. Through the years, it held his papers, speech drafts, letters, readings, and a whole range of questions, reflections, and observations. For example, in the years that Mr Lee was working on his memoirs, the red box carried the multiple early drafts back and forth between his home and the office, scribbled over with his and Mrs Lee’s notes.

For a long time, other regular items in Mr Lee’s red box were the cassette tapes that held his dictated instructions and thoughts for later transcription. Some years back, he changed to using a digital recorder.

The red box carried a wide range of items. It could be communications with foreign leaders, observations about the financial crisis, instructions for the Istana grounds staff, or even questions about some trees he had seen on the expressway. Mr Lee was well-known for keeping extremely alert to everything he saw and heard around him – when he noticed something wrong, like an ailing raintree, a note in the red box would follow.

We could never anticipate what Mr Lee would raise – it could be anything that was happening in Singapore or the world. But we could be sure of this: it would always be about how events could affect Singapore and Singaporeans, and how we had to stay a step ahead. Inside the red box was always something about how we could create a better life for all.

We would get to work right away. Mr Lee’s secretaries would transcribe his dictated notes, while I followed up on instructions that required coordination across multiple government agencies. Our aim was to do as much as we could by the time Mr Lee came into the office later.

While we did this, Mr Lee would be working from home. For example, during the time that I worked with him (1997-2000), the Asian Financial Crisis ravaged many economies in our region and unleashed political changes. It was a tense period as no one could tell how events would unfold. Often, I would get a call from him to check certain facts or arrange meetings with financial experts.

In the years that I worked for him, Mr Lee’s daily breakfast was a bowl of dou hua (soft bean curd), with no syrup. It was picked up and brought home in a tiffin carrier every morning, from a food centre near Mr Lee’s home. He washed it down with room-temperature water. Mr Lee did not take coffee or tea at breakfast.

When Mr Lee came into the office, the work that had come earlier in the red box would be ready for his review, and he would have a further set of instructions for our action.

From that point on, the work day would run its normal course. Mr Lee read the documents and papers, cleared his emails, and received official calls by visitors. I was privileged to sit in for every meeting he conducted. He would later ask me what I thought of the meetings – it made me very attentive to every word that was said, and I learnt much from Mr Lee.

Evening was Mr Lee’s exercise time. Mr Lee has described his extensive and disciplined exercise regime elsewhere. It included the treadmill, rowing, swimming and walking – with his ears peeled to the evening news or his Mandarin practice tapes. He would sometimes take phone calls while exercising.

He was in his 70s then. In more recent years, being less stable on his feet, Mr Lee had a simpler exercise regime. But he continued to exercise. Since retiring from the Minister Mentor position in 2011, Mr Lee was more relaxed during his exercises. Instead of listening intently to the news or taking phone calls, he shared his personal stories and joked with his staff.

While Mr Lee exercised, those of us in the office would use that time to focus once again on the red box, to get ready all the day’s work for Mr Lee to take home with him in the evening. Based on the day’s events and instructions, I tried to get ready the materials that Mr Lee might need. It sometimes took longer than I expected, and occasionally, I had to ask the security officer to come back for the red box later.

While Mrs Lee was still alive, she used to drop by the Istana at the end of the day, in order to catch a few minutes together with Mr Lee, just to sit and look at the Istana trees that they both loved. They chatted about what many other old couples would talk about. They discussed what they should have for dinner, or how their grandchildren were doing.

Then back home went Mr Lee, Mrs Lee and the red box. After dinner, Mr and Mrs Lee liked to take a long stroll. In his days as Prime Minister, while Mrs Lee strolled, Mr Lee liked to ride a bicycle. It was, in the words of those who saw it, “one of those old man bicycles”. None of us who have worked at the Istana can remember him ever changing his bicycle. He did not use it in his later years, as he became frail, but I believe the “old man bicycle” is still around somewhere.

After his dinner and evening stroll, Mr Lee would get back to his work. That was when he opened the red box and worked his way through what we had put into it in the office.

Mr Lee’s study is converted out of his son’s old bedroom. His work table is a simple, old wooden table with a piece of clear glass placed over it. Slipped under the glass are family memorabilia, including a picture of our current PM from his National Service days. When Mrs Lee was around, she stayed up reading while Mr Lee worked. They liked to put on classical music while they stayed up.

In his days as PM, Mr Lee’s average bedtime was three-thirty in the morning. As Senior Minister and Minister Mentor, he went to sleep after two in the morning. If he had to travel for an official visit the next day, he might go to bed at one or two in the morning.

Deep into the night, while the rest of Singapore slept, it was common for Mr Lee to be in full work mode.

Before he went to bed, Mr Lee would put everything he had completed back in the red box, with clear pointers on what he wished for us to do in the office. The last thing he did each day was to place the red box outside his study room. The next morning, the duty security team picked up the red box, brought it to us waiting in the office, and a new day would begin.

Let me share two other stories involving the red box.

In 1996, Mr Lee underwent balloon angioplasty to insert a stent. It was his second heart operation in two months, after an earlier operation to widen a coronary artery did not work. After the operation, he was put in the Intensive Care Unit for observation. When he regained consciousness and could sit up in bed, he asked for his security team. The security officer hurried into the room to find out what was needed. Mr Lee asked, “Can you pass me the red box?”

Even at that point, Mr Lee’s first thought was to continue working. The security officer rushed the red box in, and Mr Lee asked to be left to his work. The nurses told the security team that other patients of his age, in Mr Lee’s condition, would just rest. Mr Lee was 72 at the time.

In 2010, Mr Lee was hospitalised again, this time for a chest infection. While he was in the hospital, Mrs Lee passed away. Mr Lee has spoken about his grief at Mrs Lee’s passing. As soon as he could, he left the hospital to attend the wake at Sri Temasek.

At the end of the night, he was under doctor’s orders to return to the hospital. But he asked his security team if they could take him to the Singapore River instead. It was late in the night, and Mr Lee was in mourning. His security team hastened to give a bereaved husband a quiet moment to himself.

As Mr Lee walked slowly along the bank of the Singapore River, the way he and Mrs Lee sometimes did when she was still alive, he paused. He beckoned a security officer over. Then he pointed out some trash floating on the river, and asked, “Can you take a photo of that? I’ll tell my PPS what to do about it tomorrow.” Photo taken, he returned to the hospital.

I was no longer Mr Lee’s PPS at the time. I had moved on to the Monetary Authority of Singapore, to continue with the work to strengthen our financial regulatory system that Mr Lee had started in the late 1990s. But I can guess that Mr Lee probably had some feedback on keeping the Singapore River clean. I can also guess that the picture and the instructions were ferried in Mr Lee’s red box the next morning to the office. Even as Mr Lee lay in the hospital. Even as Mrs Lee lay in state.

The security officers with Mr Lee were deeply touched. When I heard about these moments, I was also moved.

I have taken some time to describe Mr Lee’s red box. The reason is that, for me, it symbolises Mr Lee’s unwavering dedication to Singapore so well. The diverse contents it held tell us much about the breadth of Mr Lee’s concerns – from the very big to the very small; the daily routine of the red box tells us how Mr Lee’s life revolved around making Singapore better, in ways big and small.

By the time I served Mr Lee, he was the Senior Minister. Yet he continued to devote all his time to thinking about the future of Singapore. I could only imagine what he was like as Prime Minister. In policy and strategy terms, he was always driving himself, me, and all our colleagues to think about what each trend and development meant for Singapore, and how we should respond to it in order to secure Singapore’s wellbeing and success.

As his PPS, I saw the punishing pace of work that Mr Lee set himself. I had a boss whose every thought and every action was for Singapore.

But it takes private moments like these to bring home just how entirely Mr Lee devoted his life to Singapore.

In fact, I think the best description comes from the security officer who was with Mr Lee both of those times. He was on Mr Lee’s team for almost 30 years. He said of Mr Lee: “Mr Lee is always country, country, country. And country.”

This year, Singapore turns 50. Mr Lee would have turned 92 this September. Mr Lee entered the hospital on 5 February 2015. He continued to use his red box every day until 4 February 2015.

(Photo: MCI)

ทำไปได้อะไร / โดย เพจลงทุนแมน
ตูน บอดี้สแลม คือ ใคร
ทำไม ต้องลงทุนวิ่ง จากอำเภอเบตง ถึง แม่สาย
55 วัน กับระยะทาง 2,191 กิโลเมตร
เพื่อขอบริจาคคนละ 10 บาท จาก คนไทย 70 ล้านคน เพื่อโรงพยาบาลศูนย์ 11 แห่ง
ทำไม ต้องเป็น ตูน บอดี้สแลม และ ตูน บอดี้สแลม ได้อะไร จากการวิ่ง?

ตูน หรือ นายอาทิวราห์ คงมาลัย อายุ 38 ปี เกิดและเติบโต ที่ สุพรรณบุรี เรียนจบมัธยม ที่ โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยและ จบนิติศาสตร์ จากจุฬาลงกรณ์ฯ

ตูนได้รางวัลชนะเลิศจากเวทีการประกวด Hotwave Music Award จึงได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลง music bugs และออกอัลบั้มชุดแรกชื่อ ละอ่อน และภายหลังได้ ตั้งวงขึ้นมาใหม่ ชื่อ Bodyslam

ตูน นอกจากเป็นนักร้องเพลงร็อคแล้ว ยังมีความสามารถด้านกีฬา ได้เข้าร่วมการแข่งขันเทเบิลเทนนิสชิงชนะเลิศประเทศไทยในปี 2554 และ 2555 และเข้าร่วมการวิ่งการกุศลอยู่เสมอ

เมื่อ 3 ปีก่อน ตูน ได้ย้ายมาอยู่บางสะพาน จังหวัดประจวบฯ โดยปีที่แล้ว นายแพทย์ เชิดชาย ชยวัฑโฒ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล บางสะพาน ได้เชิญตูนมาร่วมงานวิ่งการกุศล เพื่อ นำเงินบริจาคที่เหลือมาซื้ออุปกรณ์การแพทย์ที่ขาดแคลน

เมื่อไปที่โรงพยาบาล ทำให้รู้ว่า นอกจาก ผู้ป่วยยังต้องนอนตามเตียงทางเดิน เครื่องมือพื้นฐานในการรักษา ไม่มี หรือมีก็ไม่พอเพียง อาทิ ตู้อบทารกแรกเกิด มีแค่เครื่องเดียว เด็กเกิดใหม่ต้องแชร์เครื่องฉายไฟ จำนวนเครื่องฟอกไต ก็มีไม่พอ คนไข้โรคไต ต้องรอคิวใช้กัน

การจัดงานวิ่งการกุศล มีค่าใช้จ่ายสูง อาจจะไม่มีเงินเหลือพอสำหรับการซื้อเครื่องมือแพทย์ ซึ่งแต่ละอย่าง ราคาเป็นหลักล้าน

ทำยังไง ให้ได้เงินบริจาคมากที่สุด โดยไม่ต้องหักค่าใช้จ่ายใดๆ?

คำตอบคือการ "วิ่งคนเดียว" ของตูน

ถ้าวิ่งคนเดียว ก็ไม่จำเป็นต้องมีเงินซื้อเสื้อวิ่ง ค่าอาหาร ค่าเต้นท์ ค่าเหรียญ

แล้วทำไมต้องวิ่ง?

สาระการวิ่ง ก็เพื่อสื่อสารให้คนรับรู้ ว่า โรงพยาบาลมีปัญหา ไม่ใช่การวิ่งเพื่อใครชนะหรือถึงเส้นชัยก่อน วิ่ง 10 วัน เพื่อให้คนรับรู้ 10 วัน

ให้แต่ละคนก้าว ออกมา คนละก้าว เพื่อบริจาค คนละ 5 บาท 10 บาท ไม่จำเป็นต้องเป็นคนรวย มีเงินบริจาคเยอะ ขอให้มีคนรับรู้มากๆพอ และ มีจิตใจที่ต้องการช่วยเหลือคนป่วย

จึงได้เกิดโครงการก้าวคนละก้าว เพื่อโรงพยาบาล บางสะพาน เมื่อเดือนธันวาม 2559 โดยตูนวิ่งจาก โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย กรุงเทพฯ ถึงบางสะพาน ประจวบคีรีขันธ์

และ ก้าวเล็กๆ ของแต่ละคน ที่มากองรวมกันในปีที่แล้ว ตูนได้เงินบริจาคถึง 85 ล้านบาท

ตูน บอดี้แสลม ได้สร้างปรากฏการณ์ ที่กระเพื่อมสังคมไปทุกระดับ ตูนเป็นแบบอย่างของคนรุ่นใหม่ ที่รักในการดนตรี รักกีฬา เป็นผู้นำ และเป็นคนดีที่ทำประโยชน์เพื่อสังคม

ตูนบอกว่า เป็นอีกวันหนึ่งของชีวิตที่มีความสุขมาก เห็นได้จากแสงแห่งความสุขที่ฉายอออกมาจากแววตา และ รอยยิ้ม เป็นความสุขในการทำความดีให้ผู้อื่น คงไม่ผิด ที่จะบอกว่า มีเงินเท่าไหร่ก็หาซื้อ ความสุขแบบนี้ไม่ได้

เมื่อย้อนกลับไปเข้าใจความเป็นตัวตนของตูน นอกจาก จะได้รับรางวัลเพลงยอดเยี่ยม ศิลปินร็อคยอดเยี่ยม และผลสำรวจโพลว่าเป็นนักร้องชายที่ประชาชนชื่นชอบ ตูนยังได้รับรางวัล ลูกกตัญญูในวันแม่ปี 2549

และ บ้านที่บางสะพาน ยังเป็นของขวัญที่ตูนซื้อให้คุณแม่ บ่งบอก ความสุขของการเป็นผู้ให้ของตูน และ ตูน ได้สร้างความภาคภูมิใจให้แก่ครอบครัวคงมาลัย ที่มีลูกชายที่เป็นคนดี และ การยังประโยชน์เพื่อสังคม

ถ้าถามว่า ตูน ได้แก้ปัญหาถาวรให้กับโรงพยาบาลได้หรือไม่ หรือ สร้างเหตุการณ์ขึ้นมาครั้งเดียว ให้แค่อยู่ในความทรงจำ และลืมเลือนไป

ในหนึ่งปัญหา ย่อมมีทางออกหลายทาง และโครงการก้าวคนละก้าว อาจนำไปสู่ ก้าวเล็กๆ ที่เดินไปหาทางออกที่ใหญ่ได้

ตามข้อมูล สมาพันธ์แพทย์ โรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไป ได้รายงานการขาดทุน 18 โรงพยาบาล ในปี 2560 โดย 5 อันดับแรกคือ

ร.พ. พระนั่งเกล้า ขาดทุน 355 ล้านบาท
ร.พ. สระบุรี ขาดทุน 322 ล้านบาท
ร.พ. อุตรดิตถ์ ขาดทุน 277 ล้านบาท
ร.พ. สกลนคร ขาดทุน 225 ล้านบาท
ร.พ.สุราษฎร์ธานี ขาดทุน 220 ล้านบาท

ตั้งแต่ ปี 2551 โรงพยาบาลเหล่านี้ ขาดทุนมาตลอด จากหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า ของสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ สปสช หรือ 30 บาท รักษาทุกโรคสำหรับประชาชน

เมื่อดู งบประมาณแผ่นดินของปี 2561 จำนวน 2.9 ล้านล้านบาท ได้จัดสรร ดังนี้

กระทรวงศึกษาธิการ 5.1 แสนล้านบาท (ค่าจ้างครู 3.11 แสนล้านบาท)
กระทรวงมหาดไทย 3.55 แสนล้านบาท
กระทรวงการคลัง 2.38 แสนล้านบาท
กระทรวงกลาโหม 2.22 แสนล้านบาท (ค่าจ้างทหาร 1.04 แสนล้านบาท)
และกระทรวงสาธารณสุข 1.26 แสนล้านบาท (ค่าจ้างหมอ พยาบาล 0.99 แสนล้านบาท ที่เหลือเป็น ค่าใช้จ่ายทางเครื่องมือแพทย์และ อื่นๆ)

โดยเมื่อต้นปี กระทรวงสาธารณสุข ได้ชี้แจงเรื่อง วิกฤตปัญหาการเงินของโรงพยาบาล ว่าเป็นปัญหาสภาพคล่อง และ ดำเนินการแก้ไขอยู่

ถึงแม้ในภาครัฐ จะมีการจัดการ แต่ความเจ็บป่วย ก็รอไม่ได้

ในปีนี้ โครงการก้าวคนละก้าว จัดเพื่อ 11 โรงพยาบาล และ อาจเป็น การวิ่งเพื่อโรงพยาบาลครั้งสุดท้ายของตูน

ตูน จะเริ่มวิ่งวันที่ 1 พฤศจิกายน จากอำเภอเบตง จังหวัด ยะลา ผ่าน 20 จังหวัด และ ถึง แม่สาย จังหวัด เชียงราย ในวันที่ 25 ธันวาคม รวม 55 วัน โดยวิ่ง 4 วัน พัก 1 วัน

ระยะทางและเวลา มากกว่า ปีที่แล้ว ถึง 5 เท่า และไม่น่าจะมีใครกล้าวิ่งแบบนี้มาก่อน

นอกจากเราคนไทย จะช่วยกันส่งกำลังใจแล้ว เรามาช่วย ส่งตูน ให้วิ่งถึงเส้นชัย ด้วยการบริจาคกันได้ เพจลงทุนแมน ขอร่วมเป็นหนึ่งในก้าวเล็กๆ ในการทำความดีด้วยการเขียนบทความนี้ และได้บริจาคเงิน 10,000 บาท ให้กับโครงการ ก้าวคนละก้าว

ถึงแม้เราจะไม่ได้วิ่งกับ ตูน และไม่มีคนอื่นเห็น แต่ความดีที่เราได้ทำ และความสุขที่เราได้รับ ก็น่าจะอยู่ในใจเรา

ในโลกนี้
น่าจะมีคนอยู่ 2 ประเภท คือ

1.คนที่มองภาพเล็ก ที่มุ่งหวังแต่เรื่องของตัวเอง สิ่งที่สนใจมากที่สุดของคนนั้นคือ ตัวเลขที่เพิ่มขึ้นในบัญชีธนาคาร ทุกอย่างที่จะทำต้องมีความคุ้มค่า ถ้าทำมากแล้วได้น้อย ถือว่าไม่คุ้ม ท้ายสุดแล้วเขาน่าจะไม่ได้อะไรเลยนอกจากตัวเลขที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อหลอกตัวเอง คนนี้เรียกว่า LONELY MAN

2.คนที่มองภาพใหญ่ ที่มุ่งหวังเรื่องของสังคมโดยรวม สิ่งที่สนใจมากที่สุดของเขาคือ สุดท้ายแล้วสังคมจะได้ประโยชน์อะไรบ้าง ทุกอย่างไม่ได้เกี่ยวกับตัวเลขของตนเอง แต่เกี่ยวกับความสุข ความเป็นอยู่ ของทุกคน สุดท้ายเขาอาจจะไม่ได้อะไรเลยเช่นเดียวกับคนแรก แต่คนที่ได้คือทุกคนในสังคมทั้งหมด และจะย้อนกลับไปเป็นความสุขใจของเขาเอง โดยที่ไม่ต้องมีใครรู้.. แค่นี้ก็พอแล้ว

สิ่งที่จะเป็นในอนาคต เราเลือกเส้นทางได้จากการกระทำของเราในปัจจุบัน

เราเลือกได้ว่าเราจะเป็น LONELY MAN หรือคนแบบที่สองที่เรียกว่า HAPPY MAN..

ติดตามรายละเอียดของโครงการได้ที่ Facebook: ก้าว

#ก้าว #ก้าวคนละก้าวเพื่อ11โรงพยาบาล #ก้าวนี้เพื่อหมอและพยาบาลทุกคน

การทำความดี แม้ไม่รู้ว่า ทำไปทำไม ก็ต้องทำ
การทำความดี แม้ไม่รู้ว่า ทำไปถึงไหน ก็ต้องทำ
การทำความดี แม้ไม่รู้ว่า มีใครทำบ้าง ก็ต้องทำ
การทำความดี แม้ไม่มีใครชื่นชมยินดี ก็ต้องทำ
การทำความดี แม้ต้องฝืนใจทำ ก็ต้องทำ
การทำความดี แม้ไม่เห็นผลตอบแทน ก็ต้องทำ
การทำความดี แม้มีเวลาน้อยนิด ก็ต้องทำ
เพราะความดีก็ยังคงเป็นความดีอยู่ตลอดเวลา
เพราะคนดีก็ต้องทำความดี
เพราะคนดีได้กำลังใจจากการทำความดี
ขอให้เชื่อมั่น ในความดี ทำดีต้องได้ดี
มิเปลี่ยนแปลง

“การทำดีนั้นทำยากและเห็นผลช้า แต่ก็จำเป็นต้องทำ
เพราะหาไม่ความชั่วซึ่งทำได้ง่าย จะเข้ามาแทนที่
และจะพอกพูนขึ้นอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันรู้สึกตัว
แต่ละคนจึงต้องตั้งใจและเพียรพยายามให้สุดกำลัง
ในการสร้างเสริมและสะสมความดี”

พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
14 สิงหาคม 2525
What can I do? / by Investment page man
Who is Toon Bodyslam
Why do you have to invest from Betong to Mae Sai District?
55 days and 2,191 km distance
To ask for donations of 10 baht each from 70 million Thai people for 11 center hospitals.
Why does it have to be a Toon Bodyslam and Toon Bodyslam?

Toon or Mr. Sunwarah Khongmalai, born and raised in Suphan Buri, graduated at Suan Kulalongkorn school and graduated from Chulalongkorn University.

Toon won the award from the Hotwave Music Award contest, so he signed the first music bugs camp and released the first set of the name and later set up a new band named Bodyslam.

Toon, in addition to being a rock singer, there is also a sports talent, participating in Thailand and 2555 and 2554 charity run.

3 years ago, Toon moved to Bang Saphan, Prachuap Province. Last year, Dr. Snub Chao Chao cuddle Thao, director of Bangsaphan hospital invited Toon to join the charity run to bring the rest of the donations Medical equipment shortage

When you go to the hospital, let's know that the patient has to sleep in bed, the basic tools for treatment, no or not enough. Such as newborn cabinet. There is only one new born child must share. The number of dialysis machine. There are not enough patients. Kidney has to wait for the queue to use.

Charity run is high cost. There may not be enough money left for medical equipment. Each cost a million.

How to get the most donations without deductions?

The answer is "running alone" of Toon.

If you run alone, you don't need to have money to buy a running shirt, food, tent, coins

So why run?

Running is to communicate that the hospital has problems, not running for anyone. Win or reach the finish line for 10 days to make people know for 10 days.

Let each person step out to donate 5 baht each. 10 baht. There is no need to be rich person. There are many donations. I wish that there are many people to know enough and have a

So there was a project to be a step at a step for Bang Saphan Hospital in December 2559 by Toon ran from Suan Kua School, Bangkok to Bang Saphan, Prachuap Khiri Khan

And the small step of each person who came together in the last year. Toon has donated up to 85 million baht.

Toon Bodyslam has created a phenomenon that ripple society. Toon is a role model for a new generation who loves music, love sports, a leader and a good person who makes merit for society.

Toon says it's another day of a happy life. See from the light of happiness that I come out of eyes and smile. It's happiness in doing good deeds for others. It's not wrong to say that no matter how much money you have, I can't buy this

When I understand the identity of Toon, in addition to winning the great rock artist and poll polls that they are the people's favorite male singer. Toon also won cuddle girls on Mother's Day 2549

And the house that bang saphan is also a gift that toon bought for mother. The happiness of being a cartoon and toon has made pride for the family who has a good person who is a good person and a good person for society.

If you ask if toon has solved a permanent problem for the hospital or create an event once, just stay in memory and forget.

In one problem, there are many solutions and one step of the project can lead to small steps that walk to a big solution.

According to the Confederation, Medical Hospital Center, General Hospital reported a loss of 18 hospitals in 2560 by the top 5 are

The school. Nov. Phra sit klao is a loss of 355 million baht.
The school. Nov. Saraburi is a loss of 322 million baht.
The school. Nov. Uttaradit is a loss of 277 million baht.
The school. Nov. Sakon Nakhon. Loss 225 million baht.
The school. Nov. Surat Thani loss of 220 million baht.

Since 2551, these hospitals have been a loss from all health insurance of the National Health Insurance Office, PA or 30 baht. Treatment for all diseases for the people.

When you look at the budget of 2561, the amount of 2.9 trillion baht has been allocated as follows

Ministry of Education 5.1 billion baht (Teacher's wages 3.11 billion baht)
Ministry of Thailand 3.55 hundred thousand baht.
Ministry of Finance 2.38 billion baht
Ministry of Defense 2.22 billion baht (Military wages 1.04 billion baht)
And Ministry of Health 1.26 billion baht (Doctor's wages, Nurse 0.99 billion baht. The rest is medical and more)

At the beginning of the year, the ministry of health clarified the hospital's financial problems that it is a problem and proceeded.

Even in government, there is a deal with sickness can't wait.

This year, the project is a step at a time for 11 hospitals and it may be the last run for the hospital.

Toon will start running on November 1th from Betong District, Yala province through 20 provinces and arrive at Mae Sai province, Chiang Rai on December 25, total of 55 days, 4 days. 1 days. Day day

Distance and time 5 times more than last year and no one should have dared to run like this.

In addition to us, Thai people send encouragement, we can help send toon to run to the finish line by donating. Invest man page. Let's be one of the small steps to do good deeds by writing this article and donate 10,000 baht to Project one step at a time.

Even if we don't run with toon and no one else sees the good deeds we have done and the happiness we receive should be in our hearts.

In this world
There should be 2 types of people.

1. People who look at small photos who look forward to themselves. The most interested in that person is the number in the bank account. Everything to do must be worth it. If you do a lot, it's not worth it's not worth it. He shouldn't get anything. Apart from the numbers he created to fool himself, this one is called LONELY MAN

2. People who look at the big picture who look forward to society. Overall the most interested in the end, society will benefit. Everything is not about their own numbers, but about the happiness of everyone. Finally, he may not get anything as well as the first person. All I got is that everyone in society and will go back to be their own happiness without having to know.. This is enough.

What will be in the future, we can choose the path from our actions in the present.

We can choose whether we are LONELY MAN or the second one called HAPPY MAN..

Follow project details on Facebook: @[1253942961362212:274: k̂āw]

#ก้าว #ก้าวคนละก้าวเพื่อ11โรงพยาบาล #ก้าวนี้เพื่อหมอและพยาบาลทุกคน

Doing good deeds, even if you don't know why I have to do it.
Doing good deeds, even if I don't know where I do it, I have to
Doing good deeds, even if you don't know who does it, you have to do it
Doing good deeds, even if no one rejoice, must do it.
Doing good deeds, even if you have to do it, you have to do
Doing good deeds, even if you don't see the return, you
Doing good deeds, even if you have a little time to do it.
Because goodness is still good all the time
Because good people have to do good deeds.
Because good people get encouragement from doing good deeds.
Believe in good deeds, do good things must be good.
No change

" Doing good is hard and effective slowly, but it has to be done.
Because no evil is easy to do.
And I will be quick to make it up without feeling.
So each person has to focus and perseverance. Try their best.
To create, enhance and collect good deeds "

His Majesty King Bhumibol Adulyadej
August 14, 2525Translated

Our Merch: https://standard.tv/kentobento
Our Patreon: ​https://patreon.com/kentobento

Nebula: https://watchnebula.com/kentobento
Twitter: https://twitter.com/kentobento2015
Business Inquiries: kentobento@standard.tv

Get Skillshare for free for 2 months: https://skl.sh/kentobento3
Over 30,000 classes on just about anything.

Other videos you may like:
Has McDonald's Conquered Asia?: https://youtu.be/pgHiRsk2UjY
The Incredible Japanese Prison Break: https://youtu.be/oI8trlbCbU8
The Mysterious Chinese Art Heists Across Europe: https://youtu.be/9LDVQYfeseo
This Is The Greatest Bank Heist in Chinese History: https://youtu.be/qW0uzPJEO10
The $1,000,000,000 North Korean Bank Heist: https://youtu.be/Usu9z0feHug
How Macau Became North Korea's Base of Operations: https://youtu.be/BQ5x8riJ6SA
The Bizarre South Korean Bank Heist: https://youtu.be/8JclG3gZLQI

Stock Media Footage:
Videoblocks: https://www.videoblocks.com


Music:
Epidemic Sound: http://epidemicsound.com

Ross Bugden: https://youtube.com/channel/UCQKGLOK2FqmVgVwYferltKQ
Brandon Maahs: http://brandonmaahs.com

Channel Description:
Animated documentary-style videos on extraordinary Asian events.

Credits:
Kento Bento — Researcher, writer, narrator, audio editor, video editor, motion graphics & art director
Ed Jiménez — Illustrator
Nina Bento — Cheerleader

Video Title: Has KFC Conquered Asia?

"We’ve already covered McDonald’s on this channel, and, well, now it’s time for some KFC. Kentucky Fried Chicken is the world’s second largest restaurant chain after McDonald’s, with over 23000 outlets in more than 140 countries and territories around the world. Now recently, the number of KFC outlets has been declining in the US, but the company has actually continued to grow over in Asia. In fact, KFC’s largest market lies on this continent (we’ll get to that soon). KFC was founded on March 20th, 1930 in Kentucky, with its very first franchise opening in Utah in 1952. Just a year later it made its way to Canada; and in 1965 the first overseas franchise outside of North America opened in the UK. Now it’s from this point where KFC enters the Asian market (well before McDonald’s); and, in this video I’ll be taking you through the next 54 years of KFC's Asian ascension. So, which Asian country was the first to open a KFC? What did KFC have to sacrifice in order to compete with local markets? And how much of Asia is there still left to conquer, as of today? Indeed we’ll get to all of that, so grab a Zinger burger, maybe some drumsticks, and we’ll explore every Asian country to have ever had a KFC!...

We are checking out all the BEST places in TAINAN:
1. Sicao Green Tunnel
2. Cigu Salt Mountain
3. Tainan Confucius Temple
4. Anping Old Street
5. Anping Old Fort
6. Tainan Garden Nightmarket
+ tons of drone shots as usual!

Don't forget to check out Francois' video as well: https://youtu.be/sTj2QiA6A6M

Business inquiries:
中文/English
創作者經紀人/Contact person: - Maggie
Line ID: @rog8149u
Email: lukas@ruredi.co

Want to see photos from our adventures before everyone else and/or suggest what I should check out next?!

Please follow me on:
Facebook: www.facebook.com/LukasTaiwan
Instagram: www.instagram.com/LukasEngstrom

The following is the gear I’m using when making my videos. I’m part of Amazon Services LLC Associates Program which means that I will get a small commission if you purchase anything via my links. Any commission I’ll be getting will go straight back into buying new gear for my future videos, so any sort of support is highly appreciated!

MAIN GEAR:
Camera: Canon EOS R: https://amzn.to/2CAybbh
Lens: Canon RF 24-70mm F2.8 L IS USM: https://amzn.to/34RDy1V
Insta360 One X: https://amzn.to/2KfwBjd
Tripod: JOBY GorillaPod 5K Kit: https://amzn.to/36VxMhy
Microphone: RØDE VideoMic Pro+: https://amzn.to/2Tg9mbx
Drone: DJI Mavic 2 Zoom: https://amzn.to/2Sak4CX
Mavic 2 Fly More Kit: https://amzn.to/2TlpLLT
Gimbal: DJI Ronin-S Handheld 3-Axis Gimbal:https://amzn.to/2NG4L20
2x SanDisk Extreme Pro Memory Card (128GB): https://amzn.to/2Oi0CQX
Bag: Lowepro ProTactic BP 450 AW II:https://amzn.to/2NDbCsN

BACK-UP GEAR:
Camera: Canon M50: https://amzn.to/2Tf998r
Lens: Canon EF 24mm f/1.4L II USM: https://amzn.to/2O0a62Y
Lens: Canon EF 50mm f/1.8 STM https://amzn.to/2O5DJA0
Lens: Canon EF-S 10-18mm f/4.5-5.6 IS STM: https://amzn.to/2X88oR7
Canon EOS M Mount Adapter: https://amzn.to/2O1jH9I
Canon EF-EOS R Mount Adapter: https://amzn.to/2NDak0V
JOBY Gorillapod 3K: https://amzn.to/2S3GQfR

OTHER GEAR:
ADATA SD600Q SSD (240GB): https://amzn.to/2Wp28Tf
ADATA D8000L LED Power Bank: https://amzn.to/34MrlLY
Transcend ESD240C Portable SSD (480GB): https://amzn.to/2X5L7xW
Transcend ESD350C Portable SSD (480GB): https://amzn.to/32LBzeg
Transcend StoreJet 25MC HDD (1TB): https://amzn.to/2KekmUd
Transcend 128GB microSD: https://amzn.to/2tCkOmw
MacBook Pro 15” - TouchBar: https://amzn.to/2p7rSsy
Asus VP28UQG 28" 4K/UHD monitor: https://amzn.to/2CE5eeI

Special thanks to STC for helping me out with filters:
STC website：https://stcoptics.com/en/
STC Facebook：https://www.facebook.com/STCOptics/
CPL：https://stcoptics.com/en/shvcpl/
VND：https://stcoptics.com/en/vnd/
ICELAVA：https://stcoptics.com/en/icelava/
E-shop：https://shop.stcoptics.com/

Be ready for our next album coming soon in 2020. We where recording at Karma Studios in Pattaya. The whole crew was there Khan, Daboyway, Big Calo, Djaybuddah, and myself Sunny Day!!! We love our fans!!!
peace and Love .
hiphop for Ever .

คำถาม เกียวกับ Jason
I
D: มาเมืองไทยครั้งแรกตอนไหนวะ
J: ผมมาประเทศไทยครั้งแรกตอนอายุ 18
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้อยู่นอกประเทศบ้านเกิด

D: ความประทับใจครั้งแรกเมื่อมาถึงประเทศไทย คืออะไร ไหนเล่าให้ฟังหน่อย

J: ผมค่อนข้างช็อกกับวัฒนธรรมคนที่นี่ เพราะผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับประเทศไทยเลย นี่เป็นครั้งแรกที่มา ประสบการณ์ครั้งแรก คือได้ไปเดินตลาดปากเกร็ด รู้สึกตกใจและตื่นเต้นมากที่ได้เห็นของสดดิบต่างๆและบรรยากาศในตลาด มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่มากสำหรับผม ผมไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน แต่ผมชอบนะ


D: แล้วไปเจอเวย์ได้ยังไง ตอนไหน
J: เจอเวย์ตอนอายุ 7 ขวบ เวย์กับกับผมเป็นเหมือนเพื่อนบ้านกัน ที่อยู่ในซอยเดียวกัน อยู่ในรัฐเพนซิลเวเนีย ตอนนั้นเนี่ยเวย์เขาเล่นสเก็ต
บอร์ดอยู่บนถนน ก็เลยบอกให้เขาระวัง เพราะเพื่อนผมโดนหมากัดแถวนั้นมาแล้ว เขาบอกว่า I don’t care และจากวันนั้นเราเลยสนิทกัน


D: แล้วมาอยู่นิวยอร์ก ตอนไหน
J : ผมมานิวยอร์กครั้งแรกตอนอายุ 18 ขึ้นรถบัสมาจากฟลอริดา แล้วWay บอกให้มาเจอที่แห่งนึง ตามที่อยู่นี้นะ โดยที่ก็ไม่รู้ว่านั่นเป็นที่อยู่ ที่ไหน บ้านหรือที่ทำงาน
Way แค่บอกว่า ให้ ไปนั่งรอที่บาร์
“ผมก็นั่งรออยู่ที่นั่น 7 - 8 ชั่วโมง…… Shit!!
ตอนออกจากบ้านที่ฟลอริดามา เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน หนวดเคราโกนมาเกลี้ยง แต่พอมาถึงที่ควีนส์ ใบหน้าเริ่มเปลี่ยน หนวดเคราขึ้นมาเป็นตอๆ คงจะเพราะรอ Way นานเกินไป
หลังจาก Way เลิกงาน ก็พาไปปาร์ตี้ต่อ คืนนั้นเลย ที่แถว Avenue A แล้วก็ไปเจอ Khan ที่นั่น (เป็นครั้งแรกที่เจอขันเงิน) พวกเราปาร์ตี้กันอย่างสนุกสนาน จนถึงเช้ายังไม่ได้กลับบ้าน!!
- [ ]