Search
杰倫：Whether it's film or music, when I want to produce/act/write/perform, it has to be done to perfection. Check out the first ever commercial video I directed of myself for the launch of TUDOR Royal! #BorntoDare #TudorRoyal Tudor Watch
1
สังคมเกาหลีใต้คือสังคมแห่งนักสู้ คำพูดติดปากชาวเกาหลีคือคำว่า "ไฟท์ติง!" อันที่จริงก็คุ้นหู เพราะในไทยก็ชอบพูดกันว่า "สู้ๆ!" อืม...หรือเราก็เป็นนักสู้ไม่แพ้เขาเหมือนกัน ว่าแต่ทำไมต้องสู้ สู้กับอะไร
2
สงครามเกาหลีส่งผลรุนแรง ประชากรหนึ่งในสามกลายเป็นคนไร้บ้าน ปี 1945 ประชากรเพียง 5% เท่านั้นที่ได้รับการศึกษาชั้นมัธยมหรือสูงกว่า
3
ปี 1961 หลังปาร์ค ชุงฮีขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีและมุ่งมั่นพัฒนาอุตสาหกรรมแข่งกับญี่ปุ่น ประชาชนแบกรับภาระ 'นักรบอุตสาหกรรม' ครูจะบอกเด็กๆ ว่าทุกคนมีหน้าที่ฟื้นฟูชาติ
4
ในยุคสมัยแห่งความยากจนข้นแค้น ความเสมอภาคกลายเป็นเรื่องปกติ คือจนเท่าๆ กันหมด แต่เมื่อผ่านเวลากระทั่งมีคนที่ได้รับการศึกษาที่ดีกว่าคนอื่น ช่วงปี 1970-1980 นักศึกษารุ่นนั้นเริ่มกลายเป็นชนชั้นนำและเริ่มอยากส่งต่อความได้เปรียบที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ให้กับลูกๆ ของพวกเขา
5
พ่อแม่นิยมส่งลูกไปเรียนพิเศษหรือติวตัวต่อตัวที่เรียกว่า "ฮากวอน" (เหมือนในเรื่อง Parasite) ถ้าเป็นไปได้ก็ส่งไปเรียนต่างประเทศเพื่อให้นำหน้าเพื่อนในรุ่นเดียวกัน เด็กเหล่านี้จะได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยหัวแถว ได้ทำงานดีๆ ได้ทำตามฝัน
6
"การสู้" หรือขยันทำงานหนักจึงผลิดอกออกผลเป็นความได้เปรียบให้คนกลุ่มหนึ่งกลายเป็น "อภิชน" หรือ "นีโอ-ยังบัน"
7
การแข่งขันแผ่ลามออกไปไกลกว่าพื้นที่ของการเรียนและการงาน มีสถิติว่าชายเกาหลีใต้จ่ายเงินค่าผลิตภัณฑ์ดูแลผิวถึง 18% ของค่าใช้จ่ายหมวดนี้ของผู้ชายทั้งโลก (เดี๋ยวนี้อาจสูงขึ้นไปอีก)
8
การศัลยกรรมที่ฮิตหนักสะท้อนให้เห็นการแข่งขันสูงปรี๊ดในสังคมเกาหลี เพราะความสมบูรณ์แบบทั้งหน้าตา รูปร่าง และความสามารถจะทำให้ได้เปรียบคู่แข่งมากที่สุด ใบสมัครงานของเกาหลีใต้ส่วนใหญ่ต้องแนบรูปถ่ายไปด้วยเสมอ
9
50% ของผู้หญิงเกาหลีวัย 20 ปี เคยทำศัลยกรรม
10
วัยรุ่นมัธยมปลายเรียนหนักมาก 96% พักผ่อนไม่เพียงพอ 88% มีอาการเครียด การฆ่าตัวตายเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้วัยรุ่นเกาหลีเสียชีวิต
...
11
ลูกจ้างเกาหลีใต้ทำงานหนักที่สุดในกลุ่มประเทศพัฒนาแล้ว 74% รู้สึกว่างานที่ทำอยู่กำลังทำให้พวกเขาเป็นโรคซึมเศร้า
12
บัณฑิตจบใหม่ 500,000 คน มีตำแหน่งในบริษัทใหญ่ บริษัทมหาชน และหน่วยงานรัฐที่มั่นคงรองรับแค่ 100,000 ตำแหน่ง อีก 400,000 คนต้องทำงานในบริษัทเล็กลงมาซึ่งไม่มั่นคงและไม่สามารถต่อกรกับบริษัทยักษ์หรือ “แชโบล” ได้เลย
13
แชโบลมีประวัติความเป็นมาตั้งแต่ช่วงหลังสงคราม เมื่อรัฐบาลมีนโยบายสนับสนุนบริษัทต่างๆ เพื่อแข่งขันในระดับโลก หลายบริษัทใหญ่ยักษ์ของเกาหลีที่เราคุ้นชื่อก็เป็นหนึ่งในเครือข่ายแชโบลซึ่งได้ประโยชน์จากนโยบายรัฐเหล่านี้
14
บางบริษัทถูกเรียกว่า “ธุรกิจหนวดปลาหมึก” เพราะมีบริษัทในเครือมากมายเสียจนถูกวิจารณ์ว่าตลาดในประเทศเกาหลีไม่มีการแข่งขันเสรีอยู่จริง บางคนถึงขั้นบอกว่าถ้าคุณเป็นผู้บริโภคเกาหลี ทางเลือกที่แทบจะมีอยู่ทางเดียวคือซื้อสินค้าที่ผลิตโดยบริษัทแชโบลทั้งหลายนี้ แม้แต่นักธุรกิจก็ยังหลีกเลี่ยงการทำธุรกิจแข่งในหมวดเดียวกับที่แชโบลทั้งหลายยึดพื้นที่อยู่ เพราะเป็นไปได้ยากมาก
15
แม้ทุกวันนี้แชโบลทั้งหลายอาจไม่ได้เงินสนับสนุนจากรัฐเหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่ขนาดอันมหึมาและทุนซึ่งสะสมมาจากความได้เปรียบในอดีตทำให้พวกเขาเป็นต่ออยู่มหาศาลจนเกินกว่าที่ใครจะต่อกรได้
16
ในโลกทุนนิยมที่ต้องพึ่งพาเงิน แชโบลเหล่านี้ยังสามารถจูงจมูกสื่อได้ในกรณีที่มีปัญหาใหญ่เกิดขึ้น วิธีการพื้นฐานคืองบโฆษณาที่ลงไปกับสื่อเพื่อให้พูดข่าวร้ายเบาๆ หน่อย หรือนำเสนอด้านดีแทน ประธานจากบริษัทแชโบลมักพ้นความผิดแทบทุกอย่าง
17
ทั้งหมดนี้อาจเป็นแบ็กกราวนด์เล็กๆ น้อยๆ ที่ทำให้เรามองเห็น ‘บ้านรวยบนเนิน’ กับ ‘บ้านจนจมน้ำ’ ในภาพยนตร์เรื่อง Parasite ได้ชัดเจนขึ้น
18
พวกเขาอาจไม่ได้ตั้งใจจะเลว ไม่ว่าคนรวยหรือคนจน แต่พวกเขาอยู่ในระบบและโครงสร้างสังคมที่ก่อร่างความอัดอั้น อิจฉาริษยา ไปจนถึงเกลียดชังกันและกันกระทั่งลงมือลงไม้ได้ ในโครงข่ายชักใยชีวิตที่มองไม่เห็น
19
เมื่ออ่านเรื่องราวของเกาหลีใต้แล้วอาจรู้สึกคล้ายกันว่า ไม่ใช่แค่ที่เกาหลีใต้เท่านั้น แต่ภาพที่เกิดขึ้นนั้นใกล้ตัวกว่าที่คิด แน่นอนว่าเหตุความรุนแรงสองครั้งที่เกิดขึ้นในรอบสองเดือนแรกของปีนี้คงไม่สามารถสรุปรวบยอดว่ามีสาเหตุใดเพียงสาเหตุเดียวที่เป็นแรงจูงใจหรือแรงกดดันให้ผู้ลงมือต้องทำขนาดนั้น แต่ก็มิควรละเลยการตั้งคำถามกับระบบบิดเบี้ยวและโครงสร้างเหลื่อมล้ำที่ดำเนินไปทุกเมื่อเชื่อวันในสังคมว่าทำให้ผู้คนในสังคมกดดันและแข่งขันกันมากเพียงใดในต้นทุนที่ไม่เท่าเทียมกันอย่างยิ่ง
20
ยิ่งเราได้ยินคำว่า “สู้ๆ” บ่อยมากขึ้นแค่ไหนก็ยิ่งสะท้อนใจว่าทำไมชีวิตเราต้อง “สู้” หนักขนาดนั้น มีเรื่องที่ควรแก้ไขเพื่อให้เรา “สู้” น้อยลง แต่ “แบ่งปัน” กันมากขึ้นได้บ้างหรือไม่ มีนโยบายหรือวิธีคิดแบบไหนที่ช่วยจัดสรรสวัสดิการต่างๆ ในชีวิต ออกแบบระบบต่างๆ ที่เอื้อให้คนที่ด้อยกว่าในทุกทางสามารถลืมตาอ้าปากขึ้นมามีชีวิตที่ดีขึ้น หรือจินตนาการถึงชีวิตที่ดีกว่าโดยไม่ต้อง “สู้” แบบไม่มีวันชนะบ้างไหม ทั้งเรื่องการศึกษา รักษาพยาบาล การขนส่งสาธารณะ ที่ดิน ภาษี ฯลฯ
...
21
มูฮัมหมัด ยูนูส ผู้ก่อตั้งธนาคารกรามินในบังคลาเทศเพื่อช่วยสนับสนุนคนจนให้มีทุนไปทำกิจการของตนเองย้ำซ้ำๆ ผ่านประสบการณ์ของเขาว่า คนจนไม่ใช่คนไร้ศักยภาพ แต่ถูกทำให้ไร้ศักยภาพโดยระบบ พอเห็นเขาจนก็ไม่ให้โอกาสเขา ไม่ให้ทุนกู้ยืม ระบบเช่นนี้สนับสนุนให้คนที่มีโอกาสอยู่แล้วมีมากขึ้นไปอีก ส่วนคนที่ไม่มีก็ยากจนลงไปอีก
22
เมื่อไม่มีเงินและไม่มีโอกาสก็ไม่มีทางเลือก สุดท้ายคนจำนวนหนึ่งจึงเลือกหนทางที่ไม่ควรเลือก การพนัน ยาเสพติด ความรุนแรง ปล้นชิง อาชญากรรม ครั้นจะสรุปว่าเป็นความผิดปกติหรือศีลธรรมส่วนบุคคลในทุกกรณีก็เป็นการประเมิน “ปัญหาเชิงระบบ” หรือ “ปัญหาเชิงโครงสร้าง” ต่ำเกินจริงไป
23
สังคมไม่ควรมีความเป็นอยู่แบบ “ปรสิต” สังคมที่น่าอยู่ควรอยู่ร่วมกันอย่าง “มิตร” และช่วยกันคิดว่าทำอย่างไรจึงจะสร้างความเท่าเทียมให้มากขึ้น เสมอภาคมากขึ้น มิใช่คิดแต่ว่าทำอย่างไรจึงจะแซงหน้าคนอื่นไปอีก รวยขึ้นไปอีก ได้เปรียบอีก
24
อย่างที่กล่าวไปว่า ไม่มีใครตั้งใจจะทำอะไรแย่ๆ แค่ระบบอาจทำให้เราคิดอย่างอื่นไม่ออกนอกจาก “สู้ๆ” แต่การอยู่ในสังคมที่ทุกคน “สู้ๆ” นั้นน่ากลัวและเหนื่อยล้าเหลือเกิน
25
ไม่ว่าคุณจะมีบ้านอยู่บนเนินเขาหรูหรา หรือจะมีบ้านอยู่ใต้ดินน้ำเน่าท่วมทะลัก ไม่มีใครปลอดภัยเลยในสังคมแบบนั้น เพราะมันคือความเหลื่อมล้ำที่รอวันระเบิดออกมาในวันใดวันหนึ่ง แค่ในรูปแบบไหนเท่านั้นเอง ในเมื่อทุกคนเป็นกลจักรให้ระบบนี้หมุนไป ทุกคนก็มีโอกาสได้รับผลกระทบจากระบบเลวร้ายนี้เท่าเทียมกัน
บ้านบนเนินเขาอาจยิ่งหนาวกว่าคนอื่น
-\-\-
*ข้อมูลเกาหลีใต้นำมาจากหนังสือ Korea: The Impossible Country โดย Daniel Tudor แปลโดย ฐิติพงษ์ เหลืองอรุณเลิศ สนพ.Openworlds
1
สังคมเกาหลีใต้คือสังคมแห่งนักสู้ คำพูดติดปากชาวเกาหลีคือคำว่า "ไฟท์ติง!" อันที่จริงก็คุ้นหู เพราะในไทยก็ชอบพูดกันว่า "สู้ๆ!" อืม...หรือเราก็เป็นนักสู้ไม่แพ้เขาเหมือนกัน ว่าแต่ทำไมต้องสู้ สู้กับอะไร
2
สงครามเกาหลีส่งผลรุนแรง ประชากรหนึ่งในสามกลายเป็นคนไร้บ้าน ปี 1945 ประชากรเพียง 5% เท่านั้นที่ได้รับการศึกษาชั้นมัธยมหรือสูงกว่า
3
ปี 1961 หลังปาร์ค ชุงฮีขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีและมุ่งมั่นพัฒนาอุตสาหกรรมแข่งกับญี่ปุ่น ประชาชนแบกรับภาระ 'นักรบอุตสาหกรรม' ครูจะบอกเด็กๆ ว่าทุกคนมีหน้าที่ฟื้นฟูชาติ
4
ในยุคสมัยแห่งความยากจนข้นแค้น ความเสมอภาคกลายเป็นเรื่องปกติ คือจนเท่าๆ กันหมด แต่เมื่อผ่านเวลากระทั่งมีคนที่ได้รับการศึกษาที่ดีกว่าคนอื่น ช่วงปี 1970-1980 นักศึกษารุ่นนั้นเริ่มกลายเป็นชนชั้นนำและเริ่มอยากส่งต่อความได้เปรียบที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ให้กับลูกๆ ของพวกเขา
5
พ่อแม่นิยมส่งลูกไปเรียนพิเศษหรือติวตัวต่อตัวที่เรียกว่า "ฮากวอน" (เหมือนในเรื่อง Parasite) ถ้าเป็นไปได้ก็ส่งไปเรียนต่างประเทศเพื่อให้นำหน้าเพื่อนในรุ่นเดียวกัน เด็กเหล่านี้จะได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยหัวแถว ได้ทำงานดีๆ ได้ทำตามฝัน
6
"การสู้" หรือขยันทำงานหนักจึงผลิดอกออกผลเป็นความได้เปรียบให้คนกลุ่มหนึ่งกลายเป็น "อภิชน" หรือ "นีโอ-ยังบัน"
7
การแข่งขันแผ่ลามออกไปไกลกว่าพื้นที่ของการเรียนและการงาน มีสถิติว่าชายเกาหลีใต้จ่ายเงินค่าผลิตภัณฑ์ดูแลผิวถึง 18% ของค่าใช้จ่ายหมวดนี้ของผู้ชายทั้งโลก (เดี๋ยวนี้อาจสูงขึ้นไปอีก)
8
การศัลยกรรมที่ฮิตหนักสะท้อนให้เห็นการแข่งขันสูงปรี๊ดในสังคมเกาหลี เพราะความสมบูรณ์แบบทั้งหน้าตา รูปร่าง และความสามารถจะทำให้ได้เปรียบคู่แข่งมากที่สุด ใบสมัครงานของเกาหลีใต้ส่วนใหญ่ต้องแนบรูปถ่ายไปด้วยเสมอ
9
50% ของผู้หญิงเกาหลีวัย 20 ปี เคยทำศัลยกรรม
10
วัยรุ่นมัธยมปลายเรียนหนักมาก 96% พักผ่อนไม่เพียงพอ 88% มีอาการเครียด การฆ่าตัวตายเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้วัยรุ่นเกาหลีเสียชีวิต
...
11
ลูกจ้างเกาหลีใต้ทำงานหนักที่สุดในกลุ่มประเทศพัฒนาแล้ว 74% รู้สึกว่างานที่ทำอยู่กำลังทำให้พวกเขาเป็นโรคซึมเศร้า
12
บัณฑิตจบใหม่ 500,000 คน มีตำแหน่งในบริษัทใหญ่ บริษัทมหาชน และหน่วยงานรัฐที่มั่นคงรองรับแค่ 100,000 ตำแหน่ง อีก 400,000 คนต้องทำงานในบริษัทเล็กลงมาซึ่งไม่มั่นคงและไม่สามารถต่อกรกับบริษัทยักษ์หรือ “แชโบล” ได้เลย
13
แชโบลมีประวัติความเป็นมาตั้งแต่ช่วงหลังสงคราม เมื่อรัฐบาลมีนโยบายสนับสนุนบริษัทต่างๆ เพื่อแข่งขันในระดับโลก หลายบริษัทใหญ่ยักษ์ของเกาหลีที่เราคุ้นชื่อก็เป็นหนึ่งในเครือข่ายแชโบลซึ่งได้ประโยชน์จากนโยบายรัฐเหล่านี้
14
บางบริษัทถูกเรียกว่า “ธุรกิจหนวดปลาหมึก” เพราะมีบริษัทในเครือมากมายเสียจนถูกวิจารณ์ว่าตลาดในประเทศเกาหลีไม่มีการแข่งขันเสรีอยู่จริง บางคนถึงขั้นบอกว่าถ้าคุณเป็นผู้บริโภคเกาหลี ทางเลือกที่แทบจะมีอยู่ทางเดียวคือซื้อสินค้าที่ผลิตโดยบริษัทแชโบลทั้งหลายนี้ แม้แต่นักธุรกิจก็ยังหลีกเลี่ยงการทำธุรกิจแข่งในหมวดเดียวกับที่แชโบลทั้งหลายยึดพื้นที่อยู่ เพราะเป็นไปได้ยากมาก
15
แม้ทุกวันนี้แชโบลทั้งหลายอาจไม่ได้เงินสนับสนุนจากรัฐเหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่ขนาดอันมหึมาและทุนซึ่งสะสมมาจากความได้เปรียบในอดีตทำให้พวกเขาเป็นต่ออยู่มหาศาลจนเกินกว่าที่ใครจะต่อกรได้
16
ในโลกทุนนิยมที่ต้องพึ่งพาเงิน แชโบลเหล่านี้ยังสามารถจูงจมูกสื่อได้ในกรณีที่มีปัญหาใหญ่เกิดขึ้น วิธีการพื้นฐานคืองบโฆษณาที่ลงไปกับสื่อเพื่อให้พูดข่าวร้ายเบาๆ หน่อย หรือนำเสนอด้านดีแทน ประธานจากบริษัทแชโบลมักพ้นความผิดแทบทุกอย่าง
17
ทั้งหมดนี้อาจเป็นแบ็กกราวนด์เล็กๆ น้อยๆ ที่ทำให้เรามองเห็น ‘บ้านรวยบนเนิน’ กับ ‘บ้านจนจมน้ำ’ ในภาพยนตร์เรื่อง Parasite ได้ชัดเจนขึ้น
18
พวกเขาอาจไม่ได้ตั้งใจจะเลว ไม่ว่าคนรวยหรือคนจน แต่พวกเขาอยู่ในระบบและโครงสร้างสังคมที่ก่อร่างความอัดอั้น อิจฉาริษยา ไปจนถึงเกลียดชังกันและกันกระทั่งลงมือลงไม้ได้ ในโครงข่ายชักใยชีวิตที่มองไม่เห็น
19
เมื่ออ่านเรื่องราวของเกาหลีใต้แล้วอาจรู้สึกคล้ายกันว่า ไม่ใช่แค่ที่เกาหลีใต้เท่านั้น แต่ภาพที่เกิดขึ้นนั้นใกล้ตัวกว่าที่คิด แน่นอนว่าเหตุความรุนแรงสองครั้งที่เกิดขึ้นในรอบสองเดือนแรกของปีนี้คงไม่สามารถสรุปรวบยอดว่ามีสาเหตุใดเพียงสาเหตุเดียวที่เป็นแรงจูงใจหรือแรงกดดันให้ผู้ลงมือต้องทำขนาดนั้น แต่ก็มิควรละเลยการตั้งคำถามกับระบบบิดเบี้ยวและโครงสร้างเหลื่อมล้ำที่ดำเนินไปทุกเมื่อเชื่อวันในสังคมว่าทำให้ผู้คนในสังคมกดดันและแข่งขันกันมากเพียงใดในต้นทุนที่ไม่เท่าเทียมกันอย่างยิ่ง
20
ยิ่งเราได้ยินคำว่า “สู้ๆ” บ่อยมากขึ้นแค่ไหนก็ยิ่งสะท้อนใจว่าทำไมชีวิตเราต้อง “สู้” หนักขนาดนั้น มีเรื่องที่ควรแก้ไขเพื่อให้เรา “สู้” น้อยลง แต่ “แบ่งปัน” กันมากขึ้นได้บ้างหรือไม่ มีนโยบายหรือวิธีคิดแบบไหนที่ช่วยจัดสรรสวัสดิการต่างๆ ในชีวิต ออกแบบระบบต่างๆ ที่เอื้อให้คนที่ด้อยกว่าในทุกทางสามารถลืมตาอ้าปากขึ้นมามีชีวิตที่ดีขึ้น หรือจินตนาการถึงชีวิตที่ดีกว่าโดยไม่ต้อง “สู้” แบบไม่มีวันชนะบ้างไหม ทั้งเรื่องการศึกษา รักษาพยาบาล การขนส่งสาธารณะ ที่ดิน ภาษี ฯลฯ
...
21
มูฮัมหมัด ยูนูส ผู้ก่อตั้งธนาคารกรามินในบังคลาเทศเพื่อช่วยสนับสนุนคนจนให้มีทุนไปทำกิจการของตนเองย้ำซ้ำๆ ผ่านประสบการณ์ของเขาว่า คนจนไม่ใช่คนไร้ศักยภาพ แต่ถูกทำให้ไร้ศักยภาพโดยระบบ พอเห็นเขาจนก็ไม่ให้โอกาสเขา ไม่ให้ทุนกู้ยืม ระบบเช่นนี้สนับสนุนให้คนที่มีโอกาสอยู่แล้วมีมากขึ้นไปอีก ส่วนคนที่ไม่มีก็ยากจนลงไปอีก
22
เมื่อไม่มีเงินและไม่มีโอกาสก็ไม่มีทางเลือก สุดท้ายคนจำนวนหนึ่งจึงเลือกหนทางที่ไม่ควรเลือก การพนัน ยาเสพติด ความรุนแรง ปล้นชิง อาชญากรรม ครั้นจะสรุปว่าเป็นความผิดปกติหรือศีลธรรมส่วนบุคคลในทุกกรณีก็เป็นการประเมิน “ปัญหาเชิงระบบ” หรือ “ปัญหาเชิงโครงสร้าง” ต่ำเกินจริงไป
23
สังคมไม่ควรมีความเป็นอยู่แบบ “ปรสิต” สังคมที่น่าอยู่ควรอยู่ร่วมกันอย่าง “มิตร” และช่วยกันคิดว่าทำอย่างไรจึงจะสร้างความเท่าเทียมให้มากขึ้น เสมอภาคมากขึ้น มิใช่คิดแต่ว่าทำอย่างไรจึงจะแซงหน้าคนอื่นไปอีก รวยขึ้นไปอีก ได้เปรียบอีก
24
อย่างที่กล่าวไปว่า ไม่มีใครตั้งใจจะทำอะไรแย่ๆ แค่ระบบอาจทำให้เราคิดอย่างอื่นไม่ออกนอกจาก “สู้ๆ” แต่การอยู่ในสังคมที่ทุกคน “สู้ๆ” นั้นน่ากลัวและเหนื่อยล้าเหลือเกิน
25
ไม่ว่าคุณจะมีบ้านอยู่บนเนินเขาหรูหรา หรือจะมีบ้านอยู่ใต้ดินน้ำเน่าท่วมทะลัก ไม่มีใครปลอดภัยเลยในสังคมแบบนั้น เพราะมันคือความเหลื่อมล้ำที่รอวันระเบิดออกมาในวันใดวันหนึ่ง แค่ในรูปแบบไหนเท่านั้นเอง ในเมื่อทุกคนเป็นกลจักรให้ระบบนี้หมุนไป ทุกคนก็มีโอกาสได้รับผลกระทบจากระบบเลวร้ายนี้เท่าเทียมกัน
บ้านบนเนินเขาอาจยิ่งหนาวกว่าคนอื่น
---
*ข้อมูลเกาหลีใต้นำมาจากหนังสือ Korea: The Impossible Country โดย Daniel Tudor แปลโดย ฐิติพงษ์ เหลืองอรุณเลิศ สนพ.Openworlds
Welcome to Singapore's expat's town, Tanglin. It's an area that is near Orchard Road with lots of condos and nice-looking restaurants. But today I am here to introduce you to a Japanese retail shop called Kurara. Here at Kurara, you can find rare Japanese jun maishu (quality sake using only rice and water), delicious ice creams and beautiful Japanese antiques. If you love authentic Japanese products, you will love this shop!
Details of Kurara（蔵楽）
- Address: 41 Tanglin Road Tudor Court, 247929 Singapore
- Hours: Everyday 12-8PM
- Facebook: https://www.facebook.com/kuraraSG/
- Instagram: https://www.instagram.com/kurara_sg/
- Order online: https://kurara.oddle.me/en_SG/
Thank you for watching. I'm really happy to work with a shop I really like! If you are unsure about which sake to get, ask the staffs and they will be happy to suggest you some. I tried 5 sakes and Shinkame Shuzou was my favorite. Huat!!
Sponsored by Kurara.
?Merch Links:
SE Asia | https://ghib-ojisan.secure-decoration.com/shop/category/T-Shirt?c=2731898
USA & EU | https://teespring.com/stores/ghib-ojisan
Japan | https://suzuri.jp/ghib-ojisan
?Subscribe： http://urx3.nu/HTUJ
?Watch - My Culture Shock in Japan：https://youtu.be/qlRuhmCzVm8
Follow me on social medias!
?Instagram https://www.instagram.com/ghibli_ojisan/
?Twitter https://twitter.com/ghibli_ojisan
Business Enquiries
✉️[email protected]
You are welcome to send fan mails but I may not be able to respond to all of them. But I immensely appreciate your support. Thank you!
#Singapore #Tanglin
Product Featured:-
Jo Malone Lily of The Valley & Ivy
Jo Malone Nutmeg & Ginger
Jo Malone Pomegranate Noir
Jo Malone Earl Grey & Cucumber
Jo Malone Wood Sage & Sea Salt
Jo Malone Lime Basil & Mandarin
Jo Malone 154
Jo Malone Birch & Black Pepper
Jo Malone Tudor Rose & Amber
Jo Malone Silk Blossom
Jo Malone Red Roses
Jo Malone Vanilla & Anise
Jo Malone French Lime Blossom
Jo Malone Osmantus Blossom
Jo Malone Wisteria & Violet
Jo Malone Black Cedarwood & Juniper
Jo Malone Rain & Angelica
Jo Malone White Jasmine & Mint
Jo Malone Oud & Bergamot
Jo Malone Velvet Rose & Oud
Jo Malone Advent Calendar 2015
My Hair Tutorial:-
♥黑咪分享♥ 我點整我個頭 : http://tinyurl.com/jv93z9c
Lipstick: MAC Sheen Supreme
Nail: Dior No. 227
Glasses: Tom Ford
♡黑咪店地址: http://www.hakmebeauty.com/store-locations
♡黑咪店Online: http://www.hakmebeauty.com/shop
♡黑咪店Instagram: @hakmebeauty
*************************************************************
Where To Find Me:-
♥ Blog: www.hakmebeauty.com
♥ Facebook: www.facebook.com/hakmebeauty
♥ Instagram: @iamhakme
♥ Snapchat: iamhakme
♥ Shop My Collection at Depop: @iamhakme
♥ Twitter: twitter.com/iamhakme
♥ Weibo: www.weibo.com/iamhakme
Disclaimer: This video is created by me and all the content are my thoughts. As always, all opinions are my own and honest. Products are either purchased by me or for those which are sent by PR are marked with an '*'. Some of the links used above might be affiliate links.
Have you ever wondered how it's like getting a haircut at a Japanese hair salon in Singapore? Today I was invited by Minami to experience some of their services. My friend James is getting a haircut, facial shave and head spa. Me, of course, is getting some ear cleaning.
Thank you Barber Minami for sponsoring this video. Their service and quality is top-notch! It's unisex and great for families. Check out their description from below.
Barber Minami & Erika Beauty Studio (+65 6338 2217)
#137-139 Tanglin Road, Tudor Court Shopping Gallery
https://www.instagram.com/barberminami/
https://www.facebook.com/barberminami/
Popular Menus
- barber haircut $32 (kids $24~), salon haircut $68~
- head spa $80
- shiraga bokashi $40 (technique blurring white hair)
- facial shave $24 (popular with females as well)
And a big thank you to James for being the model today! 謝謝！
?Subscribe： http://urx3.nu/HTUJ
?Watch - Funniest Video I’ve Made：https://youtu.be/qmqJ5A4DaOI
シンガポールの日系ヘアサロン『ミナミ』に潜入！シンガポールで30年続けている超老舗で、現地の日本人・地元民から熱い支持を得ています。
今回はそんなミナミでジェームスくんとともに施術を受けてきました！気持ちの良いサービスと品質に満足。シンガポールで美容院・床屋を探している方はぜひおすすめです！顔そりや白髪ぼかしのメニューもあります。
?Merch Links:
SE Asia | https://ghib-ojisan.secure-decoration.com/shop/category/T-Shirt?c=2731898
USA & EU | https://teespring.com/stores/ghib-ojisan
Japan | https://suzuri.jp/ghib-ojisan
Follow me on social medias!
?Instagram https://www.instagram.com/ghibli_ojisan/
?Twitter https://twitter.com/ghibli_ojisan
Business Enquiries
✉️[email protected]
You are welcome to send fan mails but I may not be able to respond to all of them. But I immensely appreciate your support. Thank you!
#Singapore #Minami #Barber
