รีรัน
.
ฝรั่งเค้ามีคำพูดติดปากที่ว่า...
“Fool me once, shame on you
Fool me twice, shame on me"...
Continue Reading
เล่าสู่กันฟัง FINAL FANTASY XV บทเพลงแห่งดวงดาว
.
การได้เคลียร์ลาสการ์ดเดี้ยนกับเกมนี้ในอาทิตย์เดียวกันนี่เป็นดั่งความฝัน! (ขนาดนั้น) เหมือนได้อ่านตอนจบเบอร์เซิร์กเลยฮะพ่อแม่พี่น้อง รอมาตั้งกะม.ต้นหยอดกระปุกหมูซื้อPS3 (แล้วก็โดนอีสองเกมนี้เท... wut เบี้ยวมาลงPS4แทน)
.
บอกเล่าคราวนี้ แบ่งสองพาร์ท พาร์ทแรกสำหรับคนยังไม่เล่น พาร์ทสองสำหรับคนจบแล้ว ดังนั้น มันโคตรยาว
.
เกมออกมาได้ร่วมเดือนพอดี คราวนี้มาช้าหน่อย จริงๆเราจบตั้งแต่ช่วงต้นเดือนแล้วค่ะ สาเหตุที่ไม่อยากรีบเขียนตั้งแต่ตอนจบเกมแรกๆคือ อยากเล่นให้ฉ่ำใจในทุกซอกมุมเนื้อหาและจัดระเบียบความนึกคิดให้เรียบร้อยก่อน ก็ใช้เวลาในการจบรอบแรก~47ชั่วโมง เล่นแบบสโลวไลฟ์ เก็บทุกเควสที่เดินผ่าน อ่านทุกอย่าง หยุดฟังทุกคำพูด จนถึงช่วงนึงของเกมที่ดูจะจริงจังกับเนื้อหา(ประมาณแชปเตอร์7 ครึ่งเกม) ก็ลุยเมนเควสอย่างเดียว
.
ภาคนี้มีเนื้อหาหลักสั้นมาก ถ้าคนเล่นแต่เนื้อเรื่องหลัก น่าจะจบได้ในเวลาต่ำกว่า25ชั่วโมง หลังจบเกมจะมีให้เซฟเพื่อเล่นเก็บตกเควสต่างๆ โดยจะเป็นช่วงเวลาก่อนมิชชั่นสุดท้าย สามารถย้อนไปทำเนื้อหาต่างๆนาๆให้สมใจอยากได้ จากนั้นเราก็ใช้เวลาเก็บรายละเอียดกับเก็บโทรฟี่แพลตตินัมจบที่เวลารวม~70ชั่วโมง
.
สรุปประวัติที่มาเกมนี้สั้นๆ มันเคยเปิดตัวเมื่อปี2006 ในฐานะ Final Fantasy Versus XIII เป็นหนึ่งเกมในซีรีย์ Fabula Nova Crystallis ...มีแต่ชื่อลิเกๆ...เอาเป็นว่ามันเคยเป็นสปินออฟที่แชร์Loreร่วมกับภาคXIII แต่ด้วยปัญหาการพัฒนาและสภาพแวดล้อมหลายๆอย่าง มันจึงถูกชุบตัวมาเป็น FINAL FANTASY XV ภาคหลักภาคใหม่ล่าสุด และเริ่มพัฒนาใหม่ในช่วงปี2013
.
=====================================
สำหรับคนที่แค่อยากรู้ว่าจะซื้อมาเล่นดีมั้ย
=====================================
ก่อนจะถึงช่วงเล่าสู่กันฟัง สำหรับคนที่แค่อยากรู้ว่าจะซื้อมาเล่นดีมั้ยน้อ แล้วอยากได้ความเห็นจากเราแบบสุภาพ ให้ถามตัวเองดังนี้
.
คาดหวังอะไรในการเล่น
.
ความสมบูรณ์ - กล้ำกลืนที่ต้องพูด... แต่เกมนี้คือเกมที่ทำไม่เสร็จดี
แม้จะมีอะไรดีๆหลายอย่างที่ตั้งใจทำแล้วควรเห็นคุณค่า (ต่อให้ไม่ชอบฟีเจอร์นั้นก็ตาม) แต่ก็มีหลายจุดที่มีศักยภาพทว่าพัฒนาไปไม่ถึงขั้นที่ควรจะเป็น โดยความไม่สมบูรณ์นี้แสดงออกให้เห็นชัดที่สุดในด้านเนื้อเรื่องและการออกแบบเกมเพลย์ช่วงครึ่งหลังของเกม (และมีวี่แววจะนำเนื้อหาที่ขาดไปมาขายเพิ่มในรูปแบบDLC)
.
เนื้อเรื่อง - เป็นจุดที่ภาคนี้สอบตกมาตรฐานสากลโลก ไม่ต้องนับว่าเป็นFFภาคหลักด้วยซ้ำ ไม่ใช่ว่าเนื้อเรื่องไม่ดี(ระดับกลางๆ) แต่นำเสนอเรื่องราวได้เละเทะ ขาดรายละเอียดและความต่อเนื่อง คัทซีนที่สร้างความประทับใจก็มีน้อยที่สุดในยุคหลังภาค7เป็นต้นมา ใครติดตามเทรลเลอร์มาแล้วคาดหวังความเจ้มจ้นทางเนื้อเรื่อง จงหยุดคาดหวังบัดเดี๋ยวนี้ อย่าทำร้ายตนเองเช่นนั้น นี่เป็นเกมที่รวมเทรลเลอร์กันแล้ว เนื้อหาดูเยอะกว่าที่เป็นคัทซีนในเกมจริงๆเสียอีก
.
กราฟฟิกสวยๆและเพลงประกอบ - ถ้าโฟกัสแค่สองประเด็นนี้ อนุมัติ ไปจัดมาได้เลย มือหนึ่งพันเก้าทอนสิบบาท มือสองพันสี่ส่งฟรี ความละเอียดภาพและความปราณีตของเทกซ์เจอร์เทียบระดับท็อปๆของวงการฝั่งตะวันตกไม่ได้ แต่มีดีที่งานกำกับศิลป์โดยรวม ซึ่งกลืนความเป็นแฟนตาซีกับความสมจริงเข้าด้วยกัน เพลงประกอบโดยโยโกะ ชิโมมูระ การันตีความแซ่บ แม้เพลงติดหูจะน้อยไปหน่อย แต่ก็แทนมาด้วยความหลากหลาย ข้อเสียที่คาบเกี่ยวกับการนำเสนอเนื้อเรื่อง+เพลงก็คือ แม้ในคัทซีนที่มีอยู่น้อยนิด ก็ยังนำเพลงมาใช้ผิดจังหวะ (จบห้วน )
.
เกมเพลย์ - ระบบต่อสู้ เนื่องจากระบบต่างจากภาคเก่าพอสมควร จะบอกข้อดี/เสียให้ไปชั่งน้ำหนักกันตามความชอบของแต่ละคน แต่ถ้าจะตัดสินใจง่ายสุดก็แนะนำให้ไปโหลดjudgment demoมาลองค่ะ เหมือนกับตัวเกมจริง ระบบสู้ในภาคนี้เราสามารถบังคับนอคติสได้คนเดียว เพื่อนที่เหลือจะสู้ด้วยระบบAIที่ไม่สามารถปรับแต่งได้ สามารถสั่งได้แค่การใช้ท่าพิเศษเท่านั้น(ต้องรอเกจท่าพิเศษเต็ม) ในภาคนี้ให้สกิลที่เป็นคอร์แมคคานิคมาตั้งแต่ต้นๆเลย สไตล์การเล่นตั้งแต่ต้นเกมยันท้ายเกมจึงแทบจะเหมือนเดิม กดOค้างเพื่อโจมตี กด[]เพื่อหลบ กด/\พุ่งวาร์ป มูฟเซตจะเปลี่ยนไปตามอัตโนมัติตามอาวุธที่ถือ และการโยกอนาลอค
.
ส่วนเวทย์ในภาคนี้ถูกลดประเภทลงเหลือแค่ธาตุไฟ ไฟฟ้า น้ำแข็ง โดยเมื่อกดผสมแล้วจะได้ออกมาเป็นบอลเวทย์ เอาไว้ปาเหมือนระเบิดมือ มีลูกเล่นนิดหน่อยคือการเอาธาตุผสมกับไอเทมอื่นเพื่อสร้างคุณสมบัติพิเศษ เช่น Healcast (ปาไปแล้วเพิ่มHP), Venomcast(ปาไปแล้วศัตรูมีโอกาสติดพิษ) ส่วนเวทย์พิเศษเจ้าเก่า อาทิ โฮลี่,เดธ จะได้ตามเนื้อเรื่องช่วงหลัง ซึ่งมีแค่สามชนิด
.
ข้อดีของระบบในเกมนี้คือเข้าถึงง่าย เน้นความเป็นแอคชั่นมากขึ้น ไม่ต้องคิดวางแผนเยอะ เล่นง่าย แค่เล่นต้นเกมๆก็รู้สึกว่าตัวละครเก่งแล้ว ทุกทวงท่ามีความพริ้วไหว มีอนิเมชั่นเท่ๆ ความยากในภาคนี้ก็ต่ำมาก เล่นมาตลอด70ชั่วโมง ไม่เคยเกมโอเวอร์ เพราะสามารถกดใช้ฟินิกส์ดาวน์ชุบได้ตามต้องการ เรียกว่ากดยาสู้ไปเท่าที่เงินจะเอื้ออำนวย
.
ข้อเสีย ไม่มีกลยุทธ์ลึกซึ้ง เพื่อนอีกสามคนเป็นเหมือนแมงหวี่แมงวันในการต่อสู้ เป็นตัวถ่วงที่พร้อมจะตายทุกวินาทีเมื่อเจอศัตรูที่อัดแรง เพราะเพื่อนหลบไม่เป็น+ไม่สามารถสั่งให้หลบได้ สมาชิกทั้งสามคือ กลาดิโอ้ พร้อมโต้ อิกนิส ใช้อาวุธต่างกัน แต่ทุกตัวกลับมีaiเป็นDPSที่ปฏิบัติตัวเหมือนๆกัน เรียกได้ว่ามีประโยชน์แค่ตอนใช้สกิลพิเศษ นอกเหนือเวลานั้นก็จะไปตายที่ไหนก็ช่าง เดี๋ยวค่อยไปชุบ
.
ข้อเสียระดับดาวล้านดวง - มุมกล้องแย่มาก ไม่มีการทำต้นไม้โปร่งใสเวลาหมุนไปติด ฉะนั้น หลีกเลี่ยงการต่อสู้ในป่าตอนกลางคืน และเวทย์ที่ดันเป็นfriendly fire ยิงที โดนทั้งตี้ ซึ่งไม่มีคำสั่งให้เรียกเพื่อนหลบ
.
การสำรวจ - ภาคนี้โฆษณาไว้ว่าเป็น Openworld คอนเทนต์ในเกมช่วงครึ่งแรกก็ตามสูตรOpenworldทั่วไปเลย ไม่มีอะไรแปลกใหม่ โลกโล่งๆ มีเอาท์โพสกระจายอยู่ตามจุดต่างๆให้รับเควส แต่เอาจริงๆแล้วลักษณะของฉากจะเป็น Openfieldมากกว่า คือฉากกว้าง เอาแผนที่เกมมาเปิดดูเส้นถนน แล้วขยายแอเรียจากเส้นถนนออกไปอีกสองโล นอกเหนือจากนั้นไปไม่ได้แล้ว เป็นinvisible wall
.
ทำให้บางทีรู้สึกเซ็ง เพราะแอเรียที่เห็นไม่ได้ไปทั้งหมด ภูเขา กำแพง แม่น้ำเป็นฉากหลอกๆที่สำรวจไม่ได้ซะเยอะ ประกอบกับแผนที่ที่ความละเอียดต่ำ ดูไม่ค่อยรู้เรื่อง ทำให้เสียเวลางมกับแผนที่ บางแอเรียมีทางเข้าออกแค่ทางเดียวที่ฟิกไว้ ปีนเข้าไปจากทางอื่นไม่ได้ ทั้งๆที่ดูน่าจะไปได้
ข้อดีระดับดาวล้านดวง - เนื้อหาในช่วงที่เป็นOpenfieldมีอะไรให้ทำหลากหลาย สมธีมRoadtrip ตั้งแคมป์ ทำอาหารหน้าตาน่ากิน ล่ามอนสเตอร์ และที่สำคัญ ดันเจี้ยนมีให้สำรวจเยอะ เนื้อหาหลังจบเกมมีแยะ เควสย่อยก็มีมากมายทำกันตาแฉะ ทำจนบ่นเมื่อไหร่จะหมดว่อยย จะมีข้อเสียในเรื่องเควสก็คือ 99%เป็นfetch questที่ไม่ได้มีเนื้อหาน่าติดตาม และการรับเควสฮันท์ก็รับได้แค่ทีละหนึ่งอัน ถ้าจะเคลียร์ให้ครบหมดก็ต้องวิ่งไปวิ่งกลับที่เดิมๆจนเบื่อ เนื่องเกมมีสามารถฟาสต์ทราเวลไปได้แค่รถกับจุดตั้งแคมป์ ซึ่งก็โหลดนานสุดๆ บ่อยครั้งที่วิ่งเอาเร็วกว่า
.
พอเข้าครึ่งเกมหลัง อิสระต่างๆก็หมดไป ฉากต่างๆกลายเป็นการวิ่งผ่านทีเดียวจบ ไม่มีเมืองหรือแผนที่ให้สำรวจแบบครึ่งแรกแล้ว การเผชิญหน้ากับศัตรูก็เป็นสคริปต์ ส่งมาให้ตีเป็นเวฟๆ หมดก็เดินต่อ คอนเทนต์น้อยจนน่าใจหาย
.
โดยรวมแล้ว ครึ่งเกมแรกกับครึ่งเกมหลังต่างกันมาก ทั้งสไตล์ Openfield>Linear และความประณีต เนี๊ยบ>เผา เรียกได้ว่า แนวคิดในการออกแบบเหมือนคนละเกม เหมือนทำคนละทีมแล้วเอามาแปะเข้าด้วยกัน
.
ข้อมูลและคำเตือนที่อยากบอกคนกำลังตัดสินใจก็สิ้นสุดไปเท่าที่กล่าวมา
.
ต่อจากนี้จะเป็นการบอกเล่าคนกันเองแบบมีSPOILER และปิดโหมดสุภาพ ใครที่คิดจะเล่น/ยังไม่จบ กรุณาหนีไป
.
.
.
=====================================
ขอปิดโหมดมธุรสวาจา ณ บัดนี้
=====================================
.
.
.
เนื้อหาในเกมนั้นกระจัดกระจายวายป่วงมาก ราวกับคนคุมลืมกินยาความดันก็ไม่ปาน วูบวาบสุดๆ ไม่บิลด์ ไม่อะไร เนื้อหาดำเนินไปอย่างไร้ทิศทาง รู้ตัวอีกทีก็เข้าฉากสำคัญเลย อาทิ พระบิดาตาย ลูน่าตาย เรวัสตาย เปิดเผยตัวตนของพร้อมต์ อิกนิสแว่นดำ WTF คืออะไร ทำไมเละเทะขนาดนี้ เล่าเรื่องแย่ระดับโคตรแย่ ไม่น่าเชื่อว่าเป็นเกมAAA ผิดหวังเหมือนซื้อตั๋วไปดูบอลโลกแต่เตะเหมือนระดับอบต.
.
อย่ามาแก้ตัวว่าเป็นมุมมองของนอคติสเลยขาดรายละเอียด เพราะมีหลายฉากที่ไม่ใช่มุมมองของนอค ก็ยังใส่มาได้ แล้วต่อให้บังคับเป็นมุมของนอค ก็สามารถนำเสนอได้ดีกว่านี้ ผ่านทางการกระทำของตัวละครอื่น หรือการใส่เนื้อหาที่จำเป็นต้องมีเพิ่มเติม ส่วนนี้ไม่ควรเป็นdlc มันจะทุเรศมาก แบบสั่งลอดช่องแล้วไม่ควรแยกน้ำกะทิขายต่างหาก
.
ใครบอกหนังคิงเกลฟกับอนิเมบราเธอร์ฮูดไม่สำคัญ....โคตรสำคัญ ไม่ดูนี่ขาดที่มาที่ไปของเหตุการณ์และความสัมพันธ์ตัวละครเกินครึ่ง แถมเล่นจบยังไปเจอว่าเอาลอร์สำคัญไปอยู่ในไกด์บุคอีก ใช่เรื่องมั้ยเนี่ย
.
จุดที่ดีที่สุดของเกมนี้สำหรับเราก็คือการปฏิสัมพันธ์กันของbroทั้งสี่ เวลาอยู่รวมกัน จะเป็นธรรมชาติ ผ่านทางการโต้ตอบบทสนทนาเวลาท่องไปในแผนที่ คล้ายกับparty banterในซีรีย์ดราก้อนเอจ แต่ไม่หลากหลายเท่า และก็จะเป็นการคอมเมนต์สถานการณ์ทั่วๆไป ไม่ได้ช่วยเสริมแบคกราวน์ของแต่ละคน
เช่น ในDA อลิสแตร์(เคยเป็นเทมพลาร์) กับมอริแกน (เป็นอโพสเตจ เมจนอกรีต) มักจะคุยออกความเห็นในเรื่องต่างๆ 'ทำไมนายถึงบูชานักบุญแอนดราสเต้' 'เคยออกไปเที่ยวนอกป่าโคคาริบ้านเกิดเธอบ้างมั้ย' 'บอกอีกทีดิ๊ ทำไมเกรย์วาร์เดนถึงรับนายเข้ามาเป็นสมาชิกนะ ขาดคนมากเลยเรอะ'
ทำให้คนเล่นได้รับรู้ถึงลอร์ในเกมมากขึ้น ทั้งลอร์ของสถานที่ ศาสนา วัฒนธรรมในเกม ในขณะที่เพื่อนทั้งสี่ของFFXVจะพูดถึงแต่เรื่องพื้นๆ กินข้าว หิว ง่วง เหนื่อย
.
ทำให้พอมองแยกแต่ละคนแล้ว จะขาดรายละเอียดที่สมจริงไปพอสมควร เป็นแค่stereotype แว่นฉลาดหัวดีสุขุม กล้ามมุทะลุ ตัวโจ๊กล้นๆ ประมาณนี้ ไม่รู้สึกว่าเพื่อนทั้งสามมีความรู้สึกนึกคิดที่เป็นของตัวเองเท่าไหร่ บทบาทซัพพอร์ตตัวพระเอกอย่างเดียว อย่างภาคอื่นๆ เพื่อนเราในปาร์ตี้มันจะมีคอนฟลิคของตัวเอง รึแรงจูงใจของตัวเอง ซึ่งเจ้าพวกเพื่อนนอคมันขาดการนำเสนอตรงนี้ไป แล้วแปลกที่ในอนิเมก็มีปูแบคกราวน์เอาไว้พอสมควร แต่พอมาเล่นในเกมนี่คาแรกเตอร์ดันตื้นกว่าในอนิเมซะอีก.... แล้วก็ไม่ได้ต่อยอดปูมหลังพวกนั้นเลย
.
เควส99%ที่เป็นfetch quest ไม่ได้บอกเล่าเรื่องราวอะไรที่เสริมสเน่ห์ให้กับโลกในเกม ราวกับทุกคนในโลกนี้เป็นม็อกลีโอในFFXIV... ฝากไปซื้อผัก ฝากไปเก็บสร้อย ฝากซื้อของซ่อมรถเสีย ฝากจับกบ ฝากถ่ายรูป ฝากจ่ายตลาด นี่รอคนฝากไปซื้อโอเลี้ยงอยู่เนี่ย จะมีมั้ย
.
พยายามใส่ความคืบหน้าเนื้อเรื่องที่่เป็นเศษเล็กเศษน้อยมาทางวิทยุ แต่ทั้งๆที่เป็นแค่เสียงข่าวสั้นๆที่่ไม่ต้องทำอะไรยากวุ่นวาย ก็ยังใส่มาน้อยเหลือเกิน กดวนไปค่ะ ทุกแชปเตอร์ คาดหวังว่าจะได้ยินเรื่องใหม่ ฟังไอ้โฆษณาร้านไก่ทอดไปร้อยรอบ คอนนิจิวะๆๆ (คอนนิจิวะ พ่อง!) ไอ้พวกหนังสือวิทยุก็วางๆไว้ตรงไหนก็ได้ ไม่มีความหมายทางตำแหน่ง
.
พยายามใส่แบคสตอรี่ของโลกอีออสและอาร์ดีนมาทางหนังสือcosmogonyตามฉาก(เป็นหนังสือนิทานเก่าแก่ในโลกอีออส) เห้ย ไม่ใช่แล้ว อันนี้มันสำคัญมาก มันคือโมติเวชั่นของตัวร้าย คือใส่มาได้ แต่ควรขยี้บทตรงนี้มากกว่านี้ ไม่ใช่เอาบาฮามุทมาพูดถึงหนึ่งครั้ง อาร์ดีนเลยกลายเป็นคนบ้าสำเพ็งเจ้าคิดเจ้าแค้น ทั้งๆที่สาเหตุมีน้ำหนัก
.
เนื้อเรื่องและลอร์ที่แต่งมา ไม่ได้ฉายแววหรือแสดงตนเลย เพราะถูกเสิร์ฟผ่านการนำเสนอระดับเลวร้าย อะไรที่เล่าก็เล่าแบบพูดพะงาบๆไร้ชั้นเชิง อะไรที่ไม่เล่าก็ปล่อยมึน เหมือนแต่งเรื่องไว้ละ เป็นset pieceฉากต่างๆ แล้วก็เอาไอ้พวกนั้นมาเข้าเครื่องปั่น พรืด เทออกมาเสิร์ฟเลย กรุณาเอาไปเขี่ยเชื่อมโยงแต่งเพิ่มกันเองละแดร๊กเข้าไป
.
โลกในเกมนี้ สวยงาม แต่ กลวง ไร้ชีวิตชีวา
เกมไม่ได้สื่อให้เห็นว่าเหตุการณ์สำคัญต่างๆส่งผลกระทบกับมนุษย์คนอื่นอย่างไร การตื่นของแอสตรัลทั้งเลเวียธาน ไททัน ดูยิ่งใหญ่ แต่ก็เป็นแต่บอสไฟต์ที่กดQTEดูฉาบฉวย รวมไปถึงการล่มสลายของเมืองหลวงอินซอมเนีย เมืองสุดท้ายที่ต่อต้านจักรวรรดิ จะก่อนหรือหลังเหตุการณ์เหล่านี้ ชาวบ้านก็ปฏิบัติตัวเหมือนเดิม 24/7 ยืนขายหมูปิ้งอยู่ยังไงก็อย่างงั้น แม้แต่หลังโลกล่มสลายเข้าสู่ยุคworld of ruin ก็ยังไม่เห็นสภาพการใช้ชีวิต ความลำบาก ความหวาดกลัวของมนุษย์คนอื่นๆ สิ่งที่เกมทำให้ดูก็มีแค่การนั่งรถผ่านฉากเดิมๆที่ปรับสภาพอากาศเป็นกลางคืน พร้อมวางมอนสเตอร์เปลี่ยนสีไว้ทั่วฉาก
.
เราไม่มีปัญหากับการเล่าแบบsubtle การตามหาเศษลอร์มาเชื่อมโยงกันนั้นเป็นเหมือนงานประจำของแฟนซีรีย์ดาร์คโซล แต่นี่มันไม่ใช่อ่ะ มันต้องอาศัยการมโนด้วยกาวถุงใหญ่ มันแทบจะเป็นการแต่งแฟนฟิคแล้ว วัตถุดิบที่ใส่มาในเกมมันน้อยเกินไป
.
ถ้าคุณจะเล่าน้อย ก็ควรมีvisual cues แม้จะเล่าแบบมินิมอล แต่ก็สื่อผ่านทางตำแหน่งการวางไอเทมและการออกแบบองค์ประกอบต่างๆในฉาก ทว่าในเกมนี้ เล่าแบบมินิมอล แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรต่อ เช่น จักพรรดิไอโดลาส ผู้นำของนิฟไฮม์ โผล่มาในต้นเกมนึงที แล้วกลายเป็นตัวกี๊ในท้ายเกม ซึ่งก็ใช้โมเดลเดียวกะตัวกี๊งั่งๆทั่วไป วิ่งเป็นกระหังหน้าตาจืดๆอยู่นาน จนโดนตีตายละถึงบอกกูอยากครองโลกกก
.
แรงจูงใจของตัวละครอื่นๆเบาเหวง
คอร์ มีอะไรสำคัญกว่าการช่วยนอคติส หายหัวไปไหน บอกว่าไปดูพวกนิฟไฮม์ แล้วดูยังไง ตายโหงหมดเมืองกราเลียแล้วก็ยังไม่เห็นหัวพ่อคุณคอร์อีกเลย
อาราเนีย ลมเพลมพัด มาสู้โชว์อึ๋มรอบนึงเจออีกทีลาออกซะแล้ว มาช่วยลงดันละก็ไป วันดีคืนดีก็โผล่มาโชว์นม โอเค เป็นทหารรับจ้าง แต่มันควรมีมิติกว่านี้มั้ย ติดใจหนุ่มตี๋เหรอ
ไอโดลาส ในหนังยังมีอะไรให้ค้นหามากกว่าในเกมอีก สรุปทำไมอยากครองโลก แรงจูงใจมันการ์ตูนมากอ่ะ เป็นพิงกี้แอนด์เดอะเบรนเหรอ
เวอสเตล เชื่อว่าหลายคนเล่นจบแล้วจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าลุงชื่อเชยพระเจ้าเหานี่เป็นใคร อ่ะ ให้โอกาสอีกที จาเรด จำชื่อได้มั้ย เค้าตายเพื่อคุณเลยนะ... ไม่รู้ใส่บทมาทำไม คนเล่นจบแชปเตอร์ไปไม่ถึง15นาทียังจำไม่ได้เลย
.
ความรักอันแสนสะเทือนจิต สะเทือนจิตคนเล่นเนี่ยล่ะ ปวดตับมาก ไร้การปูพรมสุดๆ ไม่รู้จะเล่าเรื่องยังไงแล้วกระมัง ถึงเอาอีหนูnpcมายืนเล่าความซาบซึ้งของความรักที่ลูน่ามีต่อนอคติสในสถานีรถไฟ แล้วก็มีคนใช้มาเล่าความจริงให้ฟัง คุณพระ หรือนี่คือละครช่องเจ็ดอ่ะเฮ้ย
.
ในขณะที่ฝั่งตะวันตกพยายามสรรค์สร้างเกมให้เป็นอาร์ตด้วยnarrativeที่ดี แค่คุณกลับทำเกมให้เป็นแค่เกมอยู่อย่างนั้น คัทซีนคุณภาพระดับMMO เหมือนไม่มีสตอรี่บอร์ด ส่วนสำคัญหายไปเป็นoffscreen
.
แชปเตอร์13 ในตำนาน ริบทุกอย่างที่ทำให้เกมสนุก ตัดขาดผู้เล่นจากprogressที่สั่งสมมาทั้งเกม และจับโยนไปในฉากcopy paste
.
คิดแบบโลกสวย เขาคงเข้าใจผิดว่าทำแบบนี้แล้วจะอินอารมณ์เหงาเศร้าสิ้นหวังของตัวเอก
.
คิดแบบโลกมืด เป็นการดูถูกเพลเยอร์อย่างที่สุด เผาส่ง เนื้อหามีแค่15นาที แต่ยืดออกเป็นสามชั่วโมง ยืดเวลาการเล่นของเพลเยอร์แบบสิ้นหวังด้วยการจำกัดการกระทำและสปีดการเดินของคนเล่น ใช้ฉากเดิมแต่เวียนซ้ำไปมา หุ่นตาแดงเห็นก่อนก็ฟันไม่ได้ต้องยอมให้มันลวนลามเกาะขาก่อน โฮลี่ที่เบาเหมือนแมวตด นอคติสที่เป็นตะคริววิ่งไม่ได้ทั้งฉาก
.
เป็นฉากออกแบบมาได้เลวร้ายที่สุดในชีวิตการเล่นเกม โดยเฉพาะในด้านการออกแบบ ป้อมเซ็กนัวตัสในฉากนี้เป็นปราการใหญ่ของเมืองหลวงกราเลียแห่งนิฟไฮม์ แต่สิ่งที่ปรากฏในฉากคือฐานทัพที่มีเลย์เอาท์ไม่สมเหตุผล ทางเดินแคบๆวกไปวนมา คีย์การ์ดที่สามารถเอาไปอัพเกรดได้เอง(อ่ะ ช่วยแถ อาร์ดีนช่วยทำให้อัพเกรดได้) งานออกแบบศิลป์ในฉากนี้ก็ขี้เกียจสิ้นดี มีแต่กล่องลังโง่ๆกับแอสเซ็ทซ้ำๆกันทั้งฉาก
.
แชปเตอร์สุดท้าย ผ่านไปสิบปี ไทม์สกิปป้าดเดียว ตื่นมาอยู่บนเกาะร้าง (ทำไมมาอยู่ที่นี่ ทำไมเพื่อนไม่เอาคริสตัลไปปกป้องไว้รอเราตื่น) ต้องได้ลุยโลกในยุคล่มสลายสิ ต้องได้เจอคนที่มีความหมายในการเดินทางของเราสิ ไม่มี ตื่นมานั่งรถปิ๊กบ้านฆ่าตัวร้าย จบ บัยส์ ชะตากรรมมนุษยชาติถูกเล่าผ่านปากตัวประกอบในสามประโยค บอสใหญ่ไร้ลีลาให้จดจำ แต่ถึงจุดนั้นก็ช่างมันละ จะทำอะไรก็เชิญ คุณไม่ให้ความสำคัญกับเนื้อหาและตัวละครที่คุณสร้าง คนเล่นก็don't give a shitเช่นกัน
.
.
ตอนจบ นอคติส เสียสละเพื่อมวลมหาประชาชน แต่คนเล่นไม่รู้สึกอะไรเลย ทั้งกับนางเอกทั้งพระเอกหรือแม้แต่โลกอีออส....
.
มีกลิ่นความสะเทือนใจจางๆอยู่บ้าง แต่ไม่เสียใจ
.
เหมือนขับรถผ่านอุบัติเหตุ สงสาร แต่ไม่เสียใจ เพราะเราไม่รู้จักเขา
.
ตัวละครกับโลกของXVก็เหมือนกัน อยากรู้จัก อยากอิน แต่เกมไม่สามารถนำพาเราไปถึงจุดนั้นได้
.
.
.
.
ความประทับใจของเราก็สิ้นสุดไปเท่าที่กล่าวมา อันที่จริงก็ยังมีจุดอยากบ่นอีกมาก (ดันเจี้ยนน่าเบื่อออกแบบมาชุ่ยๆหลังจบเกม, QTEเชยๆตอนสู้บอส,มนต์อสูรจำนวนน้อยนิด,เนื้อเรื่องที่นอคติสได้แต่เต้นไปตามเทพ บทสั่งมา) แต่ก็ไม่อยากไปคิดถึงมันแล้ว... ถ้าเป็นไปได้ การรอเวอร์ชั่นSuper complete ultimate editionที่รวมทุกแพทช์และDLCในราคาย่อมเยาว์ น่าจะเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมสำหรับเกมที่มีคุณภาพแค่นี้ ใครรู้สึกอย่างไรหลังเล่นจบจากการรอคอยมายาวนานก็แชร์กันได้ อย่าลืมวิจารณ์ด้วยเหตุผลมากกว่าอารมณ์ บนพื้นฐานของการเล่นเองจริงๆ ส่วนตัวคิดว่าไม่ชอบรึไม่ชอบ ก็ควรให้ฟีดแบค(ที่อยู่บนพื้นฐานของประสบการณ์จริงนะ ไม่เอายูทูปเกมมิ่ง)
.
เกมเป็นงานอดิเรกที่เปลี่ยนชีวิตเราในหลายๆด้าน และFFเป็นซับเซตชิ้นใหญ่ในวงกลมนั้น เมื่อเล่นเกมนี้จบในรอบแรก...อยากจะถอดวิญญาณไปถามผู้มีความรับผิดชอบ ก็ไม่รู้ว่าต้องโทษฝ่ายQA/ฝ่ายบริหารหรือใครที่บีบให้เกมออกมาในสภาพนี้ แต่อยากถามว่าทำอะไรลงไป ปล่อยงานแบบนี้ออกมาถึงมือแฟนๆได้ยังไง คุณไม่ได้ดูถูกแค่แฟนเบส ขายงานเผาส่ง คุณดูถูกความตั้งใจของทีมงานคุณเองที่พยายามทำส่วนดีๆด้วย
.
เกมมีศักยภาพที่จะเป็นผลงานที่ดีได้ แต่กลับตายกลางทาง ส่วนที่ดีก็ดีไม่สุด ส่วนที่แย่ก็ไร้ทางเยียวยา...อาจมีบางเสียงบอกว่าแค่เล่นได้เพลินๆก็พอ แต่ด้วยวัตถุดิบ มันควรได้เป็นเกมระดับยอด ไม่ใช่แค่เกมกึ่งสุกกึ่งดิบ ไม่น่าจดจำ เผามาแบบนี้
.
ทุกครั้งที่เราวิจารณ์เกมซีรีย์ที่ชอบในแง่ลบ จะมีคนบอกว่า ถ้ารักจริง ไม่ควรด่า แต่เราคิดว่าข้อเสียข้อดีหลายอย่างอมพะนำไปคนทำก็ไม่รู้ ส่วนรู้แล้วจะให้น้ำหนักไหม เป็นเรื่องที่เขาไปตัดสินใจเอง และการจะเอาไปใช้ยังไงก็เป็นเรื่องของโชคชะตาต่อไปภายภาคหน้า ไปช่วยอ้างนู่นอ้างนี่ ไม่มีประโยชน์ แทนที่จะแก้ไขหรือวิจารณ์ให้ตรงจุด คนทำเค้าก็เป็นผู้สร้างสรรค์ผลงาน น่าจะอยากได้ฟีดแบคไปพัฒนาผลงานมากกว่าหาคนมาแก้ต่างให้
.
แต่ที่สำคัญ กรุณาให้เกียรติผู้พัฒนา (เขาก็คน ทำอะไรไม่ถูกใจก็ไม่ได้เป็นความผิดโทษประหารหัวสุนัข แกไปเป็นเจ้ากรรมนายเวรเขามาจากไหนคะ) แต่ผลงานก็ให้ความเห็นกันไปตามเนื้อผ้านะ (โม้เยอะก็backfire สะบึมส์)
.
.
ป.ล.1 งดอวยรึด่าอย่างไร้จุดหมาย เป็นมลภาวะต่อจิตใจผู้อื่น
ป.ล.2 ไม่ขอพูดถึงดราม่าผู้กำกับคุณโนมูระหรือคุณทาบาตะว่าใครจะทำออกมาดีกว่า เรื่องมันผ่านไปแล้วไม่มีประโยชน์ที่จะมา what if นู่นนี่ พูดถึงคุณภาพผลงานที่ออกมาในปัจจุบันนี้จับต้องได้ชัดเจนดี
ป.ล.3 เพลงที่ชอบที่สุดคือ Somnus Ultima ซึ่งก็ใช้ประกอบคัทซีนที่ตั้งใจทำมาที่สุดในเกมเช่นกัน ถือว่าฉากจบได้การกำกับตรงนี้ช่วยเอาไว้มากโข
