capital cities的八卦，Yahoo名人娛樂都在討論

ลองเข้าไปติดตามภาคภาษาอังกฤษได้ที่นี่นะครับ

Thaksin Shinawatra in Private Discussion
World Policy Institute Global Leader Briefing Series Thinking Points
World Policy Institute, 9th March 2016, New York

———————————————————

Excellencies, Distinguished Guests, Ladies and Gentlemen,

I must thank you World Policy Institute for providing me an opportunity to share my thought on the challenges that revolve around the economic, regional and global implications of how Thailand will make its way through a period of transition and change.

We all know that no society in the twenty-first century can sustain any form of “progress” in the well-being of its people without at least two basic foundations:
The first one is political stability. The second one is the ability to create economic activities that allow growth and readiness to shift its creativities to sustain wealth.

Ladies and Gentlemen,

Let me tell you the tale of the two cities, which is not written by Charles Dickens. It is the tale of parallel progress of Washington D.C. and Beijing. Each has its own history, pain and loathing. As the years go by, the two cities have been seen as rivals which offers competing models for growth and prosperity.

One is Free Market-Capitalism with the so-called “Open Democracy” as the foundation of its economic model. The other one is State-Led Capitalism with the central control system by one party.

Both of the models have proven to be successful in a very dramatic way from the past to the present. Admitting that the Chinese model was fitting to the change of attitude among the leadership of the country at that time, in parallel with the change of economic model in the West, in which the definition of “free trade” benefits China’s shifting position from a close market to a semi-open market.

But we must admit also that both models are now having to adjust itself to the new reality; the reality of dramatic change in speed and character of technology for industrial production; the change from “a country-based product” to “network of global design, global sourcing,and global production for just one product”. This extraordinary change upends the “normal” internal economic adjustment of the country and made it very difficult to find a simple economic adjustment.

We must recognize that advancement in the wealth management technique and technology also upend the normal linkage between capital and changes in production. However, we probably agree, that one common threat for survival in this present so-called “New Normal” is either you have the ability and willingness to change or you don’t. Thailand, like the other countries, cannot get away from this New Normal in the international context.

Ladies and Gentleman,

There is a tale of a poor English teacher in China who soared to the list of the world’s wealthiest people. He neither built a big factory nor invested in any production facility. But, people paid for his service simply to reach the network of supply and demand on a grand scale. I believe, he must feel thank you to the internet.

Ladies and Gentleman,

Amid the global economic slowdown, the pattern of trade has significantly changed. Due to the development of information technology infrastructure and increasing number of population who is able to access to the internet, e-commerce has become a new engine that sustains growth for both developed and developing economies. According to UNCTAD’s report last year, the value of global business-to-business (B2B) e-commerce in 2013 exceeded $15 trillion USD. While global business-to-consumer (B2C) e-commerce still accounted for an estimated $1.2 trillion USD, this segment has grown at a rapid pace; especially in the Asia and Oceania region where B2C segment is expected to surge from 20 to 37 percent between 2013 to 2018. Due to the incremental growth of cross-border e-commerce trade, international postal deliveries of small packets and parcels have risen by 48 percent between 2011 to 2014 globally.

For both Asia and the West, I believe these numbers provide us with clues for the new growth opportunities where “access to networks” is the key: meaning, the networks of consumers and factors of production across geographical boundaries. Unlike the economy of twentieth century when “access to centers” is the rules of the game, today, businessmen who do not have big factories and are not the owners of multinational corporations, can manage to reach and satisfy the needs of their customers worldwide through networks of production and distribution with an assist of the new communication technology. Today’s economy is increasingly decentralized. Consumption and production are more and more dispersed. We could imagine that an American producers can sell their products online directly to consumers in the western part of China without having to spend business hours in Beijing or Shanghai. Vice versa, a Chinese producer can bypass New York to offer their products to customers in New England and Mid-Atlantic states. The network economy has provided the people, both in small and large businesses, with the ability to produce and access to consumers at lower costs. We, as a global community, must put special emphasis on how each country can invest and share risk with the people to create growth collectively.

Ladies and Gentleman,

Another tale is about the rebirth of a road that nobody cares since the Portuguese discovered a possible sea route from Europe to Asia. The Portuguese did offer an alternative trade route with substantial margins for the goods carried. Although you might lose half of the cargoes on the way, you still did not lose your shirt. Since the demand for spices were overwhelming, the merchant marines heavily charge everybody.

Ladies and Gentleman,

The heavy-load transport through the sea has been with us till now, and the land routes from Asia to Europe have been neglected. If the world’s economy is thriving like the good old days, probably, not so many people would be interested in finding an alternative in life. But, since the situation goes awry, I believe, any country should consider all possibilities.

Ladies and Gentlemen,

Today, there are two major initiatives that, I think, have great potential to accelerate growth and leverage “quality of growth” that brought into being by the emergence of network economy. One is the China-led “One Belt, One Road” (OBOR) plan to develop transport and logistics connectivity encompassed some 60 countries, which include about 50 percent of the world’s GDP. And, the other is the US-led Trans-Pacific Partnership Agreement (TPP) between 12 Pacific Rim countries, which account for more than 40 percent of the world’s GDP. I have not seen these two initiatives as antagonistic, but rather a kind of two parallel processes that, at a certain point, will create mutual economic benefits for Asia and the West.

We must overcome the stereotype that perceive China and the US as merely the two opposing political superpowers. In reality, the economic development during the past decade has shown us how far these two major economies are interdependent. China is the largest foreign holder of US government securities with $1.24 trillion USD worth. With the total trade volume of $521 billion USD in 2014, the US is China’s biggest trade partner. Total US foreign direct investment (FDI) in China stood at $65.77 billion USD at the end of 2014, while the Chinese FDI in the US is estimated to have reach $11.9 billion USD.

Given this interdependence in mind, I believe Southeast Asia- the region that sits in between the two great initiatives of the two major economies- must put special emphasis on how to enhance the mutual economic benefits with its counterparts. For Southeast Asia in the twenty-first century, the geopolitics should be about how to reinforce the networks of wealth creation for the people that stretch across national and regional borders.

Ladies and Gentlemen,

Let me tell you the last tale about a Thai restaurant. No matter how many times the master chef tries to teach his protege, the young man keeps making mistakes in mixing the ingredients. Customers are kept waiting, hungry and mad. Once the customers are served, half of them get diarrhea afterward. The moral of this tale is one must make the written recipe right.

Ladies and gentlemen,

While some people may underline the unique characteristics of Thailand in terms of its history and developmental path, the country itself cannot avoid to come to terms with the global challenges of the twenty-first century. For half a century, the Thai economy has incrementally integrated into global economy. Values of Thailand’s exports per GDP and FDI in the country have shown us clearly how far the growth of Thai economy has been interwoven with the fate of global economy.

Against this context, we shall consider Thailand’s draft constitution with a very simple question: will the latest draft constitution “enable” the country to grow and become stronger in the present world? Or, will the latest draft constitution provide Thailand with a sufficient institutional infrastructure for investment, production, cooperation, and businesses?

Ladies and Gentlemen,

Due to the framework set out by the latest draft constitution, it is difficult to foresee a government that is responsive to the people and the challenges of the twenty-first century. According to the new draft, the 200-seat upper house, or Senate, will be appointed by the so-called “experts”. The Senate will also have greater powers to block legislation. Regarding the Constitutional Court, its scope of jurisdiction will be expanded. The Court will have the power to examine cases based on petitions filed directly by individuals, without the requirement that an actual dispute being brought by political organs or other courts.

If we consider the doctrine of separation of powers as the foundation for growth and stability, the critical issue that we shall examine is whether the judicial power will trespass the provinces of legislature/ and executive or not? For a government to be able to manage the economy against the global slowdown, I do hope that there will be no over-enforcement of the judicial power. Experiences of several countries show us that, if unchecked, judicial review can be inappropriately used as “delaying tactic”; thus, in turn, become an impediment to economic policy implementation.

Ladies and Gentlemen,

I believe that the foundation for the country to create growth and prosperity is to build trust in the global community. The constitution shall protect the rule of law and provide at least a minimum level of freedom of speech that facilitates economic cooperation between the people and the global community. Trade and investment cannot flourish if there is no certain degree of confidence provided by the rule of law. Against the transition and change, Thailand must reevaluate its strength and weakness. The country shall find a sensible way to regain its political stability and economic dynamism. I have only proposed the way of how should we think of the phenomena that is the world today.

มิลาน กำลังแบกอิตาลีทั้งประเทศ /โดย ลงทุนแมน
นับตั้งแต่วิกฤติเศรษฐกิจในปี 2008
ประเทศอิตาลีก็ประสบภาวะเศรษฐกิจชะลอตัวมาโดยตลอด
แม้จะผ่านมาเป็นระยะเวลากว่า 10 ปีแล้ว

GDP ของอิตาลีในปี 2018 ติดลบ 3.3% จากจุดสูงสุดในปี 2008

แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีเมืองหนึ่งที่มีเศรษฐกิจโตวันโตคืน
GDP ของเมืองแห่งนี้ เติบโตจากปี 2008 อยู่ 6.4%

และหากวัดจาก 5 ปีที่แล้ว GDP ของเมืองแห่งนี้จะเติบโตถึง 9.7%

ไม่ใช่เมืองหลวงที่มีอายุหลายพันปีอย่างกรุงโรม
แต่เป็นเมืองใหญ่ทางตอนเหนือที่มีชื่อว่า มิลาน หรือที่ชาวอิตาลีเรียกกันว่า มิลาโน

มิลานมีดีอะไร ?
ถึงสามารถแบกอิตาลีทั้งประเทศได้
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง
╔═══════════╗
Blockdit ที่สุดของแอปมีสาระ
Blockdit.com/download
╚═══════════╝
ในแง่ประวัติศาสตร์ มิลาน มีชื่อมาจากภาษาละตินว่า Mediolanum
ซึ่งมีความหมายว่า ใจกลางของที่ราบ
เพราะที่ตั้งของเมืองตั้งอยู่ใจกลางของที่ราบลุ่มแม่น้ำโป
ซึ่งเป็นที่ราบขนาดใหญ่ทางตอนเหนือของคาบสมุทรอิตาลี

ด้วยทำเลที่ตั้งที่ดี เชื่อมระหว่างกรุงโรมกับเมืองอื่นๆของยุโรปเหนือ
ทำให้มิลานเติบโตจนกลายเป็นชุมทางการค้าที่สำคัญของคาบสมุทรอิตาลี
แม้แต่ยามที่กรุงโรมและจักรวรรดิโรมันล่มสลาย

จนเมื่อถึงยุคเรอเนซองซ์ ราวคริสตศตวรรษที่ 15
มิลานกลายเป็นศูนย์รวมของพ่อค้า นายธนาคาร

ความร่ำรวยทำให้เหล่าพ่อค้าต้องการศิลปินเพื่อสร้างสรรค์ผลงานให้ตัวเอง
มิลานจึงกลายเป็นแหล่งรวมของศิลปินและนักออกแบบ และเติบโตจนกลายเป็นนครรัฐที่ยิ่งใหญ่อยู่หลายศตวรรษ

หลังจากมีการรวมแคว้นและนครรัฐต่างๆ จนเกิดเป็นประเทศอิตาลีในปี ค.ศ. 1861
และกรุงโรมได้รับเกียรติให้เป็นเมืองหลวง
ทำให้ถนนแทบทุกสายมุ่งหน้าสู่กรุงโรมอีกครั้ง
โดยเฉพาะสายการปกครอง สายศาสนา และการท่องเที่ยว

แต่ไม่ใช่สำหรับถนนสายเศรษฐกิจ..

มิลาน ซึ่งปัจจุบันเป็นเมืองหลวงของแคว้นลอมบาร์ดี หรือ Lombadia ในภาษาอิตาลี
เป็นที่ตั้งของตลาดหลักทรัพย์เพียงแห่งเดียวในอิตาลี คือ Borsa Italiana

ธนาคารที่มีสินทรัพย์มากที่สุดของอิตาลี Unicredit ซึ่งมีสินทรัพย์กว่า 27 ล้านล้านบาท
ก็มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองแห่งนี้

มิลานคือศูนย์กลางการเงินของอิตาลี
เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของธนาคารและบริษัทประกันภัยหลายแห่ง
นอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งของอุตสาหกรรมยานยนต์

รถยนต์ Alfa Romeo ก็มีต้นกำเนิดมาจากเมืองนี้
นอกจากยานยนต์ ยังมีอุตสาหกรรมยา สื่อมวลชน และสิ่งพิมพ์

ด้วยภาคการเงินและอุตสาหกรรมการผลิตที่แข็งแกร่ง
ส่งผลให้มิลานและเขตปริมณฑล หรือ Grande Milano
ที่มีอาณาเขตครอบคลุมประชากรรวม 4.2 ล้านคน
สร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจถึง 6.7 ล้านล้านบาทในปี 2017

มิลานจึงเป็นเมืองใหญ่ ที่มี GDP ต่อหัวมากที่สุดของอิตาลี คือปีละ 1,595,000 บาท
มากกว่า GDP ต่อหัวของชาวอิตาลีเกือบ 2 เท่า

หากรวมแคว้นลอมบาร์ดี ซึ่งเป็นแคว้นที่มีมิลานเป็นเมืองหลวง
จะมีขนาด GDP ถึง 14 ล้านล้านบาท คิดเป็น 20% ของ GDP ประเทศอิตาลี

แต่นอกจากเรื่องการเงิน
หนึ่งในอุตสาหกรรมที่สร้างรายได้ให้กับมิลานมากที่สุด
ก็คือ “อุตสาหกรรมแฟชั่น”

การเป็นศูนย์รวมของพ่อค้าและศิลปินมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 15
ทำให้มิลานกลายเป็นศูนย์กลางของการออกแบบเครื่องแต่งกาย มีสถาบันศิลปะและการออกแบบที่มีชื่อเสียง สร้างดีไซเนอร์ระดับโลกมากมาย

หากลองนึกถึงแบรนด์เครื่องแต่งกายหรูจากอิตาลี เกือบทั้งหมดล้วนมีต้นกำเนิดมาจากมิลาน
ทั้ง Giorgio Armani, Prada, Versace, Dolce&Gabbana, Ermenegildo Zegna,
Bottega Veneta และ Moschino

แม้แต่แบรนด์แว่นตาชั้นนำ ทั้ง Ray-Ban และ Oakley ซึ่งเป็นของบริษัท Luxottica
บริษัทนี้ก็มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่มิลาน

แบรนด์เหล่านี้สร้างชื่อเสียงให้กับมิลานจนกลายเป็นเมืองระดับ Big 4 ของวงการแฟชั่นโลก
งานมิลานแฟชั่นวีก กลายเป็นสถานที่รวมดีไซเนอร์และนักท่องเที่ยวผู้หลงใหลในเสน่ห์ของดีไซน์อิตาลี

วงการแฟชั่นและแบรนด์หรูที่เติบโตได้ดี ดึงดูดเงินจากนักท่องเที่ยวกระเป๋าหนักทั่วทุกมุมโลก
สร้างรายได้มหาศาลให้กับมิลาน

ความคึกคักทางเศรษฐกิจดึงดูดแรงงานเข้ามาทำงานในมิลานมากขึ้นเรื่อยๆ
อัตราว่างงานในมิลานอยู่ที่ 8% ส่วนอิตาลีอยู่ที่ 12%
โดยแรงงานส่วนใหญ่อพยพมาจากแคว้นทางตอนใต้ของอิตาลี

ประเทศอิตาลีมีความแตกต่างทางเศรษฐกิจระหว่างแคว้นทางเหนือกับแคว้นทางใต้มานับตั้งแต่เริ่มก่อตั้งประเทศ

แคว้นทางเหนือ เป็นที่ตั้งของเมืองอุตสาหกรรมต่างๆ โดยเฉพาะมิลาน
มีอุตสาหกรรมก้าวหน้า ทั้งการเงิน แฟชั่น ยานยนต์ และการท่องเที่ยว
เศรษฐกิจที่หลากหลายทำให้ผู้คนมีฐานะร่ำรวย

ในขณะที่ผู้คนในแคว้นทางภาคใต้ ซึ่งมีเมืองสำคัญอย่างเนเปิลส์ และปาแลร์โม
กลับมีฐานะยากจนกว่า เพราะมีรายได้หลักมาจากภาคเกษตรกรรมและการท่องเที่ยว
และถูกรุมเร้าด้วยปัญหาการว่างงานและอัตราอาชญากรรมที่สูง
ทำให้แรงงานต้องอพยพไปยังภาคเหนือเพื่อหางานทำ

นอกจากนั้นแคว้นทางภาคใต้ยังถูกซ้ำเติมด้วยปัญหาการคอร์รัปชัน มาเฟียท้องถิ่น และจำนวนผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

แล้วปัญหาก็เกิดขึ้น เมื่อผู้คนในแคว้นลอมบาร์ดีซึ่งเมืองมิลานตั้งอยู่
เริ่มรู้สึกว่าภาษีที่ตัวเองจ่ายให้ส่วนกลางกว่า 2 ล้านล้านบาท
ถูกนำไปถมให้กับปัญหาเรื้อรังทางภาคใต้ มากกว่านำมาใช้ประโยชน์ต่อการลงทุนในท้องถิ่น

การลงประชามติเพื่อขออำนาจในการปกครองตนเองของแคว้นลอมบาร์ดีในเดือนตุลาคม ปี 2017 จึงเกิดขึ้น ทั้งที่ผู้มาเข้าร่วมมีไม่ถึง 40% ของทั้งแคว้น
แต่กว่า 95% ของผู้ลงประชามติ ก็ให้การสนับสนุนกับการปกครองตนเอง

แม้การลงประชามติครั้งนี้ จะเป็นไปเพื่อต่อรองกับทางกรุงโรม เพื่อขออิสระในการจัดการบริหารเงินภาษี มากกว่าที่จะขอแบ่งแยกประเทศ

แต่ประเด็นนี้เป็นสิ่งที่น่าสนใจ..

ในประเทศอุตสาหกรรมชั้นแนวหน้าของโลก มีระบบรัฐสวัสดิการที่ครอบคลุมอย่างอิตาลี
ยังมีความเหลื่อมล้ำที่เห็นได้ชัดเจน

ช่องว่างระหว่างแคว้นทางเหนือที่ร่ำรวย กับแคว้นทางใต้ที่ยากจน เริ่มห่างกันมากขึ้นทุกที

หากยิ่งคำนึงถึงหนี้สาธารณะของประเทศที่มีสูงถึง 131% ของ GDP

อนาคตของสาธารณรัฐอิตาลี ซึ่งเพิ่งรวมประเทศกันมาได้เพียง 159 ปี ก็อาจสั่นคลอนได้

ล่าสุดจากเหตุการณ์พบผู้ป่วย COVID-19 ในแคว้นลอมบาร์ดีจำนวนมาก ก็ยิ่งเป็นที่น่าจับตาว่าจะกระทบเศรษฐกิจของเมืองมิลานขนาดไหน

และถ้ามิลานเป็นอะไรไป
ก็อาจหมายความว่า
มิลานจะแบกอิตาลีทั้งประเทศต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว
และสุดท้ายผู้ที่ได้รับผลกระทบ
ก็คือทุกคนในอิตาลี นั่นเอง..
╔═══════════╗
Blockdit ที่สุดของแอปมีสาระ
Blockdit.com/download
╚═══════════╝
ติดตามลงทุนแมนได้ที่
Website - longtunman.com
Blockdit - blockdit.com/longtunman
Facebook - facebook.com/longtunman
Twitter - twitter.com/longtunman
Instagram - instagram.com/longtunman
YouTube - youtube.com/longtunman

References
-https://www.thelocal.it/…/milan-should-be-the-new-capital-o…
-https://europe.uli.org/…/Milan-and-Turin-Competitiveness-of…
-https://www.theguardian.com/…/how-europes-cities-stole-cont…
-https://www.ft.com/con…/cfb822ea-9307-11e7-a9e6-11d2f0ebb7f0
-https://www.bbc.com/news/world-europe-41712263

มิลาน กำลังแบกอิตาลีทั้งประเทศ /โดย ลงทุนแมน
นับตั้งแต่วิกฤติเศรษฐกิจในปี 2008
ประเทศอิตาลีก็ประสบภาวะเศรษฐกิจชะลอตัวมาโดยตลอด
แม้จะผ่านมาเป็นระยะเวลากว่า 10 ปีแล้ว

GDP ของอิตาลีในปี 2018 ติดลบ 3.3% จากจุดสูงสุดในปี 2008

แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีเมืองหนึ่งที่มีเศรษฐกิจโตวันโตคืน
GDP ของเมืองแห่งนี้ เติบโตจากปี 2008 อยู่ 6.4%

และหากวัดจาก 5 ปีที่แล้ว GDP ของเมืองแห่งนี้จะเติบโตถึง 9.7%

ไม่ใช่เมืองหลวงที่มีอายุหลายพันปีอย่างกรุงโรม
แต่เป็นเมืองใหญ่ทางตอนเหนือที่มีชื่อว่า มิลาน หรือที่ชาวอิตาลีเรียกกันว่า มิลาโน

มิลานมีดีอะไร ?
ถึงสามารถแบกอิตาลีทั้งประเทศได้
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง
╔═══════════╗
Blockdit ที่สุดของแอปมีสาระ
Blockdit.com/download
╚═══════════╝
ในแง่ประวัติศาสตร์ มิลาน มีชื่อมาจากภาษาละตินว่า Mediolanum
ซึ่งมีความหมายว่า ใจกลางของที่ราบ
เพราะที่ตั้งของเมืองตั้งอยู่ใจกลางของที่ราบลุ่มแม่น้ำโป
ซึ่งเป็นที่ราบขนาดใหญ่ทางตอนเหนือของคาบสมุทรอิตาลี

ด้วยทำเลที่ตั้งที่ดี เชื่อมระหว่างกรุงโรมกับเมืองอื่นๆของยุโรปเหนือ
ทำให้มิลานเติบโตจนกลายเป็นชุมทางการค้าที่สำคัญของคาบสมุทรอิตาลี
แม้แต่ยามที่กรุงโรมและจักรวรรดิโรมันล่มสลาย

จนเมื่อถึงยุคเรอเนซองซ์ ราวคริสตศตวรรษที่ 15
มิลานกลายเป็นศูนย์รวมของพ่อค้า นายธนาคาร

ความร่ำรวยทำให้เหล่าพ่อค้าต้องการศิลปินเพื่อสร้างสรรค์ผลงานให้ตัวเอง
มิลานจึงกลายเป็นแหล่งรวมของศิลปินและนักออกแบบ และเติบโตจนกลายเป็นนครรัฐที่ยิ่งใหญ่อยู่หลายศตวรรษ

หลังจากมีการรวมแคว้นและนครรัฐต่างๆ จนเกิดเป็นประเทศอิตาลีในปี ค.ศ. 1861
และกรุงโรมได้รับเกียรติให้เป็นเมืองหลวง
ทำให้ถนนแทบทุกสายมุ่งหน้าสู่กรุงโรมอีกครั้ง
โดยเฉพาะสายการปกครอง สายศาสนา และการท่องเที่ยว

แต่ไม่ใช่สำหรับถนนสายเศรษฐกิจ..

มิลาน ซึ่งปัจจุบันเป็นเมืองหลวงของแคว้นลอมบาร์ดี หรือ Lombadia ในภาษาอิตาลี
เป็นที่ตั้งของตลาดหลักทรัพย์เพียงแห่งเดียวในอิตาลี คือ Borsa Italiana

ธนาคารที่มีสินทรัพย์มากที่สุดของอิตาลี Unicredit ซึ่งมีสินทรัพย์กว่า 27 ล้านล้านบาท
ก็มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองแห่งนี้

มิลานคือศูนย์กลางการเงินของอิตาลี
เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของธนาคารและบริษัทประกันภัยหลายแห่ง
นอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งของอุตสาหกรรมยานยนต์

รถยนต์ Alfa Romeo ก็มีต้นกำเนิดมาจากเมืองนี้
นอกจากยานยนต์ ยังมีอุตสาหกรรมยา สื่อมวลชน และสิ่งพิมพ์

ด้วยภาคการเงินและอุตสาหกรรมการผลิตที่แข็งแกร่ง
ส่งผลให้มิลานและเขตปริมณฑล หรือ Grande Milano
ที่มีอาณาเขตครอบคลุมประชากรรวม 4.2 ล้านคน
สร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจถึง 6.7 ล้านล้านบาทในปี 2017

มิลานจึงเป็นเมืองใหญ่ ที่มี GDP ต่อหัวมากที่สุดของอิตาลี คือปีละ 1,595,000 บาท
มากกว่า GDP ต่อหัวของชาวอิตาลีเกือบ 2 เท่า

หากรวมแคว้นลอมบาร์ดี ซึ่งเป็นแคว้นที่มีมิลานเป็นเมืองหลวง
จะมีขนาด GDP ถึง 14 ล้านล้านบาท คิดเป็น 20% ของ GDP ประเทศอิตาลี

แต่นอกจากเรื่องการเงิน
หนึ่งในอุตสาหกรรมที่สร้างรายได้ให้กับมิลานมากที่สุด
ก็คือ “อุตสาหกรรมแฟชั่น”

การเป็นศูนย์รวมของพ่อค้าและศิลปินมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 15
ทำให้มิลานกลายเป็นศูนย์กลางของการออกแบบเครื่องแต่งกาย มีสถาบันศิลปะและการออกแบบที่มีชื่อเสียง สร้างดีไซเนอร์ระดับโลกมากมาย

หากลองนึกถึงแบรนด์เครื่องแต่งกายหรูจากอิตาลี เกือบทั้งหมดล้วนมีต้นกำเนิดมาจากมิลาน
ทั้ง Giorgio Armani, Prada, Versace, Dolce&Gabbana, Ermenegildo Zegna,
Bottega Veneta และ Moschino

แม้แต่แบรนด์แว่นตาชั้นนำ ทั้ง Ray-Ban และ Oakley ซึ่งเป็นของบริษัท Luxottica
บริษัทนี้ก็มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่มิลาน

แบรนด์เหล่านี้สร้างชื่อเสียงให้กับมิลานจนกลายเป็นเมืองระดับ Big 4 ของวงการแฟชั่นโลก
งานมิลานแฟชั่นวีก กลายเป็นสถานที่รวมดีไซเนอร์และนักท่องเที่ยวผู้หลงใหลในเสน่ห์ของดีไซน์อิตาลี

วงการแฟชั่นและแบรนด์หรูที่เติบโตได้ดี ดึงดูดเงินจากนักท่องเที่ยวกระเป๋าหนักทั่วทุกมุมโลก
สร้างรายได้มหาศาลให้กับมิลาน

ความคึกคักทางเศรษฐกิจดึงดูดแรงงานเข้ามาทำงานในมิลานมากขึ้นเรื่อยๆ
อัตราว่างงานในมิลานอยู่ที่ 8% ส่วนอิตาลีอยู่ที่ 12%
โดยแรงงานส่วนใหญ่อพยพมาจากแคว้นทางตอนใต้ของอิตาลี

ประเทศอิตาลีมีความแตกต่างทางเศรษฐกิจระหว่างแคว้นทางเหนือกับแคว้นทางใต้มานับตั้งแต่เริ่มก่อตั้งประเทศ

แคว้นทางเหนือ เป็นที่ตั้งของเมืองอุตสาหกรรมต่างๆ โดยเฉพาะมิลาน
มีอุตสาหกรรมก้าวหน้า ทั้งการเงิน แฟชั่น ยานยนต์ และการท่องเที่ยว
เศรษฐกิจที่หลากหลายทำให้ผู้คนมีฐานะร่ำรวย

ในขณะที่ผู้คนในแคว้นทางภาคใต้ ซึ่งมีเมืองสำคัญอย่างเนเปิลส์ และปาแลร์โม
กลับมีฐานะยากจนกว่า เพราะมีรายได้หลักมาจากภาคเกษตรกรรมและการท่องเที่ยว
และถูกรุมเร้าด้วยปัญหาการว่างงานและอัตราอาชญากรรมที่สูง
ทำให้แรงงานต้องอพยพไปยังภาคเหนือเพื่อหางานทำ

นอกจากนั้นแคว้นทางภาคใต้ยังถูกซ้ำเติมด้วยปัญหาการคอร์รัปชัน มาเฟียท้องถิ่น และจำนวนผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

แล้วปัญหาก็เกิดขึ้น เมื่อผู้คนในแคว้นลอมบาร์ดีซึ่งเมืองมิลานตั้งอยู่
เริ่มรู้สึกว่าภาษีที่ตัวเองจ่ายให้ส่วนกลางกว่า 2 ล้านล้านบาท
ถูกนำไปถมให้กับปัญหาเรื้อรังทางภาคใต้ มากกว่านำมาใช้ประโยชน์ต่อการลงทุนในท้องถิ่น

การลงประชามติเพื่อขออำนาจในการปกครองตนเองของแคว้นลอมบาร์ดีในเดือนตุลาคม ปี 2017 จึงเกิดขึ้น ทั้งที่ผู้มาเข้าร่วมมีไม่ถึง 40% ของทั้งแคว้น
แต่กว่า 95% ของผู้ลงประชามติ ก็ให้การสนับสนุนกับการปกครองตนเอง

แม้การลงประชามติครั้งนี้ จะเป็นไปเพื่อต่อรองกับทางกรุงโรม เพื่อขออิสระในการจัดการบริหารเงินภาษี มากกว่าที่จะขอแบ่งแยกประเทศ

แต่ประเด็นนี้เป็นสิ่งที่น่าสนใจ..

ในประเทศอุตสาหกรรมชั้นแนวหน้าของโลก มีระบบรัฐสวัสดิการที่ครอบคลุมอย่างอิตาลี
ยังมีความเหลื่อมล้ำที่เห็นได้ชัดเจน

ช่องว่างระหว่างแคว้นทางเหนือที่ร่ำรวย กับแคว้นทางใต้ที่ยากจน เริ่มห่างกันมากขึ้นทุกที

หากยิ่งคำนึงถึงหนี้สาธารณะของประเทศที่มีสูงถึง 131% ของ GDP

อนาคตของสาธารณรัฐอิตาลี ซึ่งเพิ่งรวมประเทศกันมาได้เพียง 159 ปี ก็อาจสั่นคลอนได้

ล่าสุดจากเหตุการณ์พบผู้ป่วย COVID-19 ในแคว้นลอมบาร์ดีจำนวนมาก ก็ยิ่งเป็นที่น่าจับตาว่าจะกระทบเศรษฐกิจของเมืองมิลานขนาดไหน

และถ้ามิลานเป็นอะไรไป
ก็อาจหมายความว่า
มิลานจะแบกอิตาลีทั้งประเทศต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว
และสุดท้ายผู้ที่ได้รับผลกระทบ
ก็คือทุกคนในอิตาลี นั่นเอง..
╔═══════════╗
Blockdit ที่สุดของแอปมีสาระ
Blockdit.com/download
╚═══════════╝
ติดตามลงทุนแมนได้ที่
Website - longtunman.com
Blockdit - blockdit.com/longtunman
Facebook - facebook.com/longtunman
Twitter - twitter.com/longtunman
Instagram - instagram.com/longtunman
YouTube - youtube.com/longtunman

References
-https://www.thelocal.it/20170222/milan-should-be-the-new-capital-of-italy-beats-rome-business-economy-culture
-https://europe.uli.org/wp-content/uploads/sites/127/ULI-Documents/Milan-and-Turin-Competitiveness-of-Italys-great-northern-cities-Web.pdf
-https://www.theguardian.com/cities/2019/nov/10/how-europes-cities-stole-continents-wealth
-https://www.ft.com/content/cfb822ea-9307-11e7-a9e6-11d2f0ebb7f0
-https://www.bbc.com/news/world-europe-41712263

Official BILLbilly01 cover of Safe and Sound by Capital Cities featuring JennyT. For more BILLbilly01 covers, click here! http://bit.ly/1WdURD6 New videos every Saturday make sure to Subscribe for more! http://bit.ly/1q4Bsqr

Hey guys! So this is another Taylor Swift cover by the Amazing Jenny!! Don't forget to check out her channel and please share this video, if you've got a "STYLE"!!!! :D

ENJOY!!!!

-----------------------------------

Check out Jenny's Channel: https://www.youtube.com/channel/UCSKzRFZDDmQrwJaEMJj_EVg

-----------------------------------

Follow me!
Facebook: http://www.facebook.com/BILLbilly01page
Twitter: http://www.twitter.com/BILLbilly01
Instagram: http://www.instagram.com/BILLbilly01

╔═╦╗╔╦╗╔═╦═╦╦╦╦╗╔═╗
║╚╣║║║╚╣╚╣╔╣╔╣║╚╣═╣
╠╗║╚╝║║╠╗║╚╣║║║║║═╣
╚═╩══╩═╩═╩═╩╝╚╩═╩═╝

☆┌─┐ ┌─┐☆
　│▒│ /▒/
　│▒│/▒/
　│▒ /▒/─┬─┐
　│▒│▒|▒│▒│
┌┴─┴─┐-┘─┘
│▒┌──┘▒▒▒│
└┐▒▒▒▒▒▒┌┘
　└┐▒▒▒▒┌┘

-----------------------------------

LYRICS:

I remember tears streaming down your face
When I said, I'll never let you go
When all those shadows almost killed your light
I remember you said, don't leave me here alone
But all that's dead and gone and passed tonight

Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

Don't you dare look out your window darling
Everything's on fire
The war outside our door keeps raging on
Hold onto this lullaby
Even when the music's gone
Gone

Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

Ooh, (ooh), ooh, (ooh)
La la (la la)
La la (la la)
Ooh, (ooh), ooh, (ooh)
La la (la la)

Just close your eyes
You'll be alright
Come morning light
You and I'll be safe and sound

Ooh, ooh, ooh, ooh
Ooh, ooh, ooh, ooh
Ooh, ooh, ooh, ooh

Guangzhou (simplified Chinese: 广州; traditional Chinese: 廣州; Cantonese pronunciation: [kʷɔ̌ːŋ.tsɐ̂u̯] or [kʷɔ̌ːŋ.tsɐ́u̯] ( listen); Mandarin pronunciation: [kwàŋ.ʈʂóu] ( listen)), traditionally romanised as Canton, is the capital and most populous city of the province of Guangdong in southern China. Located on the Pearl River about 120 km (75 mi) north-northwest of Hong Kong and 145 km (90 mi) north of Macau, Guangzhou was a major terminus of the maritime Silk Road and continues to serve as a major port and transportation hub.

Guangzhou is currently, the third most-populous city in mainland China, behind Beijing and Shanghai; holds sub-provincial administrative status; and is one of China's five National Central Cities. In 2015 the city's administrative area was estimated to have a population of 13,501,100 and forms part of one of the most populous metropolitan agglomerations on Earth. Some estimates place the population of the built-up area of the Pearl River Delta Mega City as high as 44 million without the Hong Kong SAR and 54 million including it. Guangzhou is identified as a Beta+ Global city. In recent years, there has been a rapidly increasing number of foreign residents and illegal immigrants from the Middle East, Eastern Europe and Southeast Asia, as well as from Africa. This has led to it being dubbed the "Capital of the Third World". The migrant population from other provinces of China in Guangzhou was 40 percent of the city's total population in 2008. Most of them are rural migrants, and they speak only Mandarin.

Guangzhou was long the only Chinese port permitted for most foreign traders. The city proper fell to the British and was opened by the First Opium War. It lost trade to other ports such as Hong Kong and Shanghai, but continued to serve as a major entrepôt. In modern commerce, Guangzhou is best known for its annual Canton Fair, the oldest and largest trade fair in China. For the three consecutive years 2013–2015, Forbes ranked Guangzhou as the best commercial city on the Chinese mainland.

Let's take a proper look at Guangzhou, one of the four 1st tier cities in China...

Join me on Facebook: http://www.facebook.com/winstoninchina
Support me on Patreon: http://www.patreon.com/serpentza
Twitter: @serpentza
Music used: that horrible annoying techno Chinese new year remix that constantly blares over and over during the Chinese new year...

Beijing (formerly romanised as Peking) is the capital of the People's Republic of China and the world's third most populous city proper. It is also one of the world's most populous capital cities. The city, located in northern China, is governed as a direct-controlled municipality under the national government with 16 urban, suburban, and rural districts. Beijing Municipality is surrounded by Hebei Province with the exception of neighbouring Tianjin Municipality to the southeast; together the three divisions form the Jingjinji metropolitan region and the national capital region of China.

A city combining both modern and traditional architecture, Beijing is an ever-changing megacity rich in history but also truly modern, exemplified in its extraordinary global influence in politics, business & economy, education, history, culture, language, music, sporting, architecture, civilization, fashion, art, entertainment, innovation and technology. Beijing is the second largest Chinese city by urban population after Shanghai and is the nation's political, cultural, and educational centre. It is home to the headquarters of most of China's largest state-owned companies, and is a major hub for the national highway, expressway, railway, and high-speed rail networks. The Beijing Capital International Airport has been the second busiest in the world by passenger traffic since 2010, and, as of 2016, the city's subway network is the busiest and second longest in the world, after Shanghai's subway system.

The city's history dates back three millennia. As the last of the Four Great Ancient Capitals of China, Beijing has been the political centre of the country for much of the past eight centuries. With mountains surrounding the inland city on three sides, in addition to the old inner and outer city walls, Beijing was strategically poised and developed to be the residence of the emperor and thus was the perfect location for the imperial capital. Beijing was the largest city in the world by population for much of the second millennium A.D. The city is renowned for its opulent palaces, temples, parks, gardens, tombs, walls and gates, and its art treasures and universities have made it a centre of culture and art in China. Encyclopædia Britannica notes that "few cities in the world have served for so long as the political headquarters and cultural centre of an area as immense as China." Beijing has seven UNESCO World Heritage Sites – the Forbidden City, Temple of Heaven, Summer Palace, Ming Tombs, Zhoukoudian, as well as parts of the Great Wall and the Grand Canal, all popular locations for tourism. siheyuans, the city's traditional housing style, and hutongs, the narrow alleys between siheyuans, are common in urban Beijing and are also major tourist attractions. The city hosted the 2008 Summer Olympics and was chosen to host the 2022 Winter Olympics, which will make it the first city to ever host both events.

Many of Beijing's 91 universities consistently rank among the best in China, of which Peking University and Tsinghua University are ranked in the top 60 universities in the world. In 2015, 52 companies of the Fortune Global 500 company headquarters were located in Beijing, more than any other city in the world, including state-owned enterprises State Grid, China National Petroleum, and Sinopec Group, ranked 2nd, 3rd, and 4th, respectively. Beijing CBD is quickly becoming the center for Beijing's economic expansion, rapid modernization, and radically changing skyline, with the ongoing or recently completed construction of multiple skyscrapers. Beijing's Zhongguancun area is also known as China's Silicon Valley, China's center of innovation and technology entrepreneurship. According to the 2016 InterNations Expat Insider Survey, Beijing ranked first in Asia in the subcategory "Personal Finance Index," a measure of expats' salaries versus cost of living in the city. Expats live primarily in the east, in urban districts such as Dongcheng and Chaoyang, or in suburban districts such as Shunyi.

Let's take a proper look at Beijing, the Capital city of China...

Join me on Facebook: http://www.facebook.com/winstoninchina
Support me on Patreon: http://www.patreon.com/serpentza
Instagram: serpent_za
Twitter: @serpentza
Music used: FM84 - Atlas