" ได้ชีวิตใหม่กลับมาอีกครั้ง "
สวัสดีครับเพื่อนๆ ถ้าเพื่อนๆจำเคสของผู้หญิงนี้ได้ เมื่อกลางเดือนกันยาที่ผ่านมาผมได้เข้าไปเยี่ยมคุณ วัล ซึ่งเป็นคนลาวเธอบอกกับผมว่า เธอมีก้อนเนื้อที่เต้านมเมื่อปี 60 เธอก็ไปตรวจ หมอบอกว่าเธอเป็นเนื้องอกและอาจจะกลายเป็นมะเร็งได้ เธอจึงถามเรื่องเกี่ยวกับการรักษา หมอบอกว่าถ้าเป็นการรักษาโดยผ่าตัดจะต้องใช้เงินหลักแสนเลย เธอหมดปัญญาที่จะรักษาโดยการผ่าตัด เธอไม่มีบัตร30บาท เธอเข้ามาในประเทศไทยเมื่อ30ปีที่แล้วโดยผิดกฎหมายโดยมีนายหน้าไปซื้อเธอมาขายแรงงาน เธอมาได้รู้จักกับนาย หาญ ตอนที่เธอไปขายของในตลาดนัด คุณ หาญ เป็นคนไทยนิสัยดีเธอจึงมาอยู่กับคุณ หาญ ในฐานะสามีภรรยา เธอมีลูกสาว 2 คน คนโตจบ ม.3 ออกมาทำงานช่วยพ่อแม่ น้องสาวยังเรียนอยู่ ม.3 เธอต้องหาเงินส่งลูกเรียนให้จบ ม.3อีกคน ส่วนสามีช่วงโควิดที่ผ่านมาก็ตกงานไม่มีทำแต่ก็ดิ้นรนหาหยิบยืมคนข้างบ้านมาเป็นค่าใช้จ่ายพอประทังชีวิตไปได้ แต่เธอกับต้องรอนับวันตายเพราะก้อนเนื้อของเธอเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆใหญ่จนต้องปริออกจนแตกตรงบริเวนหัวนมถ้าสังเกตุจากภาพ แต่เธอก็ทน ทนจนบางครั้งก็พูดกับตัวเองว่า ไม่รู้จะทนไปทำไม ตายเสียยังดีกว่าจะได้ไม่เป็นภาระลูกๆและสามี ช่วงโควิดเธอทรมานมากทั้งแสบทั้งปวดสามีก็ไปหาซื้อสมุนไพรมาต้มให้กินแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา จนลูกสาวเห็นว่าถ้าปล่อยให้แม่เป็นแบบนี้คงไม่กี่วันแม่ก็คงตายแน่ๆ จึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือมาทางผม นี่คือทางออกสุดท้ายของชีวิตแม่ ผมทราบเรื่องเดินทางไปทันที สิ่งแรกที่เห็นคือ ใบหน้าที่อิดโรยของเธอบงบอกถึงความเจ็บปวดทรมาน ในมือถือยาดมตลอดเวลา มีพัดลมเก่าๆหนึ่งตัวคอยเป่าไม่ให้พวกแมลงหวี่แมลงวันมาตอม สิ่งแรกที่ผมพูดกับเธอคือ ผมจะเอาเธอไปโรงพยาบาล เธอมองผมแล้วบอกว่า เธอเป็นต่างด้าวเธอไม่มีบัตรอะไรเลย ต้องเสียเงินหลายแสนเธอไม่มีหรอก ผมบอกว่าผมจะรักษาและออกค่ารักษาให้ เธอร้องไห้น้ำตาไหลทั้งที่เจ็บแสบแผลจนแทบจะสลบ เธอต้องลุกมาทานยาแก้ปวดอีกรอบทั้งๆที่เพิ่งทานเข้าไปเองเมื่อ2ชั่วโมง ผมรีบติดต่อรถพยาบาลของมูลนิธิร่วมกตัญญูทันที แล้วก็ติดต่อไปทางโรงพยาบาล วิชัยเวทออมน้อย (คุณอาหมอ วิชัย เป็นเจ้าของโรงพยาบาลที่มีจิตใจดีมากหลายเคสผมไปส่งและรักษาจนหายหลายรายคิดราคาแค่ต้นทุนหรือลดกว่า50% )ผมรู้ว่าถ้าวันนี้ไม่เอาคุณวัลไปโรงพยาบาลพรุ่งนี้หรืออีกไม่กี่วันคุณวัลไม่รอดแน่ ไม่ถึง40นาที รถพยาบาลก็มาถึง เจ้าหน้าที่นำร่างอันบอมช้ำขึ้นรถพยาบาลทันที ใช้เวลาในการเดินทาง1ชั่วโมง แต่เหมือน3ชั่งโมงในความรู้สึกของผม มันช้ามากๆคงอาจเป็นช่วง 5โมงเย็นพอดี..
และในวันนี้คุณวัล ก็ได้ชีวิตกลับมาเหมือนปกติอีกครั้ง เมื่อวานนี้ผมได้เข้าไปเยี่ยมอาการและจะพาคุณวัลกลับบ้าน ครั้งแรกที่พบคุณวัล คุณวัลลงกราบเท้าผมทันที วินาทีที่ผมเห็นคุณวัลผมขนลุกเพราะนี่เหมือนไม่ใช่คุณวัลวันนั้น เธอดูสดใสและแข็งมากๆ ผมมีความสุขมากๆที่ได้เห็นความสุขของคุณวัลและรอยยิ้มของลูกสาวที่หน้าเธอแสนดีใจ พอดีคุณอาหมอ สายสุนี ซึ่งเป็นภรรยาของคุณอาหมอ วิชัย เดินเข้ามาพอดีก็ได้พูดคุยกันถึงเรื่องการรักษาขั้นต่อไปของคุณวัล คือคุณวัลต้องไปฉายแสงต่ออีกประมาณ20ครั้ง ที่โรงพยาบาลศิริราชหรือโรงพยาบาลเอกชนเพราะคุณวัลไม่มีบัตรอะไรเลย ส่วนค่ารักษาที่โรงพยาบาลวิชัยเวท สามแสนกว่าบาท ผมจึงเรียนให้ทางอาหมอสายสุนีทราบว่าค่ารักษาที่วิชัยเวทผมออกให้ครับ แต่ขอลดลงมาเหลือ150,000บาท ทางอาหมอสายสุนีก็ยินดีครับ แต่ทางคุณวัลจะต้องมีค่าใช้จ่ายในการฉายแสงอีกประมาณ 60,000 บาท ผมจึงอยากจะขอกำลังใจเพื่อนๆให้คุณวัลได้มีค่าฉายแสงด้วยนะครับ เพื่อนๆสามารถโอนเข้าบัญชี ลูกสาวคุณวัลได้เลยครับ ชื่อ บัญชี น.ส.กรรณิกา มาลาคำ
ธนาคาร กสิกรไทย เลขที่ บัญชี
0 6 7 8 4 3 8 6 6 9 ออมทรัพย์
ต้องขอขอบคุณ คุณอาหมอ วิชัย คุณอาหมอ สายสุนี และทีมงานแพทย์พยาบาลของโรงพยาบาลวิชัยเวทออมน้อยทุกท่านนะครับ ที่ช่วยทำให้ครอบครัวของคุณวัลได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอีกครั้งรวมถึงผมด้วย ขอบคุณทุกกำลังใจครับ.. (วันนี้ยาวไปนิดครับ)
